Αρχείον Ιωάννου Καποδίστρια, τ. Γ΄

Desidero soltanto che la Stella prepari Antonio, affincchè l’anno venturo venga esso a raggiungere il suo f(rate)llo... Non dubito dell’esito delle misure che io ho preso. Sono dettate dal cuore, e mirano ad un solo scopo, a quello di rendere questi due giovani, buoni figli, ottimi cittadini ed utili egualmente alla loro famiglia, ed alla loro Patria. Non intendo, nè permetterò mai, che si faccino all’ abitudine di trovare la loro fecilità fuori delle pareti domestiche. Su di questo essenzialissimo punto prenderò tutte le convenevoli precauzioni. Ella dunque deve e può tranquillizzare la Stella. E sappia essa, che n(on) recluto i suoi figli, al servizio straniero, ma solo desidero renderli buoni servitori della loro casa, e del loro Paese. E questo sia detto una volta per sempre. Grataglianno mi scrisse, e mi diede molti dottagli sugli affari suoi particolari. La prego di dirgli, che cercherò di essergli utile, e che n(on) gli scriverò particolarmente che allora quando avrò a dargli con certezza qualche nuova consolante per esso. Farò tutto quello che può dipendere da me p(er) procurarne questo piacere un’ ora prima... Però desiderare e volere, n(on) è sempre potere. E duopo è che l’ amico ne sia prevenuto. Nulla di nuovo nè di determinato sulle cose nostre. M ulti multa di cent. Ma pochi sanno, quello che dicono. Quello che io posso dire si è... che tutto sarà regolato con giustizia, e che finiremmo per essere contenti. Ringrazio pei rosogli1, ed arrancj. Farò dei regali dei primi, non dei secondi, i quali n(on) hanno resistito all’ ingiuria del tempo.

Ripetto saluti ed amicizie, e rispetti a tutti quanti. Baccio le mani ai genitori, ed imploro sempre le preci del sacromonaco nostro.

Il figlio Giovanni

Αρ. 032

Βιέννη, 4 / 16 Μαΐου 181

Βεβαιώ την λήψιν της υπ’ αριθ. 061 επιστολής. Ο Νάνε Πολυλάς αφιχθείς εις Βενετίαν μου προξενεί μεγίστην ευχαρίστησιν. Αποστέλλω σήμερον ένα υπηρέτην μετά της αμάξης μου διά να παραλάβη αυτόν εκ της Βενετίας και να τον οδηγήση ενταύθα μετ’ ασφαλείας και ανέσεως. Γράφω

1. αντί rosoli.

προς τον Σπύρον σχετικώς προς πάντα τα μέτρα, τα οποία εγώ έλαβον διά να εξασφαλίσω κατά τον πλέον συμφέροντα τρόπον παν ό,τι έχει σχέσιν προς την εν τη Βιέννη εκπαίδευσίν του. Θα διέπεται αύτη υπό αρχών. Θα έχη ως σκοπόν: πνεύμα, ήθη, θρησκείαν. Μόρφωσιν αρμόζουσαν εις τους χρόνους, εις τους οποίους ζώμεν και εις τους ανθρώπους μετά των οποίων συναλλασσόμεθα και θα συναλλασσώμεθα εν τω μέλλοντι... Επιθυμώ μόνον, όπως η Στέλλα προπαρασκευάση τον Αντώνιον, ίνα το προσεχές έτος έλθη ούτος διά να συναντήση τον αδελφόν του... Δεν αμφιβάλλω περί της αποτελεσματικότητος των μέτρων, άτινα έλαβον. Ταύτα υπηγορεύθησαν υπό της καρδίας και έχουν ένα μόνον στόχον, εκείνον όπως καταστήσωσιν τους δύο αυτούς νέους καλούς υιούς, χρηστούς πολίτας και χρησίμους ομοίως και διά την οικογένειάν των και διά την πατρίδα των. Δεν επιδιώκω, ούτε θα επιτρέψω ποτέ όπως αποκτήσουν την συνήθειαν να ευρίσκουν την ευτυχίαν των εκτός της οικογενειακής εστίας. Επί τούτου τα μάλα ουσιώδους σημείου θα λάβω πάσας τας αρμοζούσας προφυλάξεις. Υμείς όθεν, δύνασθε να διαβεβαιώσητε την Στέλλαν. Και ας γνωρίζη αυτή ότι δεν στρατολογώ τα τέκνα αυτής εις υπηρεσίαν ξένην, αλλά επιθυμώ μόνον να καταστήσω αυτούς καλούς υπηρέτας της οικίας και της Πατρίδος των. Τούτο δε ας λεχθή άπαξ διά παντός. Ο Γραταλιάνος μου γράφει και μου ζητά πολλάς λεπτομερείας περί των υποθέσεών του. Παρακαλώ υμάς, όπως του ανακοινώσητε ότι θα επιδιώξω να είμαι επωφελής εις αυτόν, και ότι δεν θα γράψω προς αυτόν ιδιαιτέρως παρά μόνον όταν θα έχω να ανακοινώσω προς αυτόν παρήγορόν τινα είδησιν. Θα πράξω παν ό,τι δύναται να εξαρτηθή εξ εμού διά να εξασφαλίσω δι’ αυτόν την ευχαρίστησιν αυτήν το ταχύτερον... Όμως επιθυμείν και βούλεσθαι δεν σημαίνει πάντοτε δύνασθαι. Είναι δε ανάγκη όπως ο φίλος είναι προειδοποιημένος. Ουδέν το νεώτερον και οριστικόν επί των ημετέρων υποθέσεων. Πολλοί πολλά λέγουν. Όμως ολίγοι γνωρίζουν, εκείνο όπερ λέγουν. Αυτό, το οποίον εγώ δύναμαι να ειπώ είναι ότι τα πάντα θα ρυθμισθώσιν μετά δικαιοσύνης και ότι εις το τέλος θα είμεθα ευχαριστημένοι. Ευχαριστώ διά τα ροσόλια και τα πορτοκάλια. Εκ των πρώτων θα προσφέρω ως δώρον μερικά ουχί όμως και εκ των δευτέρων, τα οποία δεν άντεξαν εις τας εκ του καιρού φθοράς.

Επαναλαμβάνω χαιρετισμούς και φιλίαν και σεβάσματα προς άπαντας. Ασπάζομαι τας χείρας των γονέων και επικαλούμαι πάντοτε τας δεήσεις του ιερομονάχου ημών.

Ο υιός Ιωάννης

109

No 033

Vienna, li 22 Maggio / 3 Giugno 1815

Ricevo in questo momento lo due lettere per la via di Trieste dei numeri 063, 064. Sento con dispiacere Viaro determinato a fare un viaggio, che può tornare inutile, non essendo esso nel caso, nè di ragiungermi, nè di attendermi. Io parto questa serra per quartiere Generale di Sua Maestà l’ Imperatore; ne mi è permesso di qui restare più altro ... Essendo all’armata è molto difficile che io posso sapere ove mi trovo, ed ove dare un incontro a Viaro. Se esso avesse presa questa risoluzione due o tre mesi fa la cosa sarebbe riuscita gradevolissima e non inutile. In ogni modo, se la presente lo ritrova n(on) partito, spero che rimetterà il suo progetto. Se partito, farò quello che può dipendere da me per rivederlo, poicchè si è data la pena di fare il viaggio... Tutto sarà per Io meglio... Delle cose nostre... Resteranno come ella benissimo prevede nello stato in cui sono tuttora, sino alla fine della nuova guerra che si intraprende... Almeno lo spero... Se lo stato provisorio incomoda, ed impacienta... sappiano i nostri, ohe n(on) sono i soli al mondo, che dalle circostanze generali traggono qualche molestia... Cosa diranno le nazioni che appena liberate dai pesi enormi della guerra, tornano a sopportarli gravissimi? Se del destino nostro non posso dire di più, questo vuol dire, che non posso... Sarò in grado a tempo e luoco di rendere un conto assai detagliato, di tutte le cure che mi sono dato per assicurare alla Patria nostra una onorevole e tranquilla esistenza. Se n(on) potrò cogliere compiutamente lo scopo, la colpa certamente ri(on) sarà mia... ne ho la testimonianza di quanti hanno preso parte agli interessi nostri. Ho i scritti documenti presso di me. Saranno opportunamente portati alla connoscenza dei nostri concittadini. Quello che ho preso la libertà di dire ultimamente all’ Imperatore, il giorno della Sua partenza da qui si è... «Vostra Maestà non può più liberamente ricompensare lo zelo, e la buona volontà con cui cerco di servirla, ohe mettendomi in grado di far connoscere alla mia Patria, ed ai miei genitori, che essi fanno e faranno sempre il primo dei miei pensieri, ed il più sacro ed inviolabile dei miei doveri... Approvo questi sentimenti. Coltivateli sempre, metterli in opera con fermezza... Sarebbe sostenuto da me». Sua Maestà partendo a degnato di ordinarmi di raggiungerla al più presto al Suo quartiere generale. Appen(n)a sciolto da qualche occupazione che qui mi obbligava parto. E parto fra due ore... E sia colla benedizione dei genitori... Farò la campagna, seguitando l’imperatore. Non mancherò di farle avere le mie nuove.

φ.1v / Sebbene non rivestito del titolo di Plenipotenziario al Congresso, ma occupato delle negoziazioni e transazioni che hanno avuto luogo nei consigli preparatori, ho la soddisfazione di avere ottenuto le marche della benevolenza e del gradimento di Sua Maestà P Imperatore di Austria, e di Sua Maestà il Re di Prussia. L’ uno mi ha onorato del Gran Cordone dell’ ordine di Leopoldo, et l’ altro di quello dell’ Aquila Rossa. Fui indirettamente dimandato se dall’ Imperatore Alessandro, al momento della distribuzione dei regali e grattificazioni di uso, avessi desiderato qualche nuova marcha di benevolenza... Dissi, che ne avevo ricevuto troppe... e che mi bastava di avere la cosienza ripiena delle testimonianze di gradimento, che Sua Maestà a degnato di darmi in ogni occasione. Sua Maestà è stata molto soddisfata di questa misura.

La lettera che scrivo alla Stella, ed al Spiro, e di cui ella prende certamente connoscenza mi dispensano di qui ripettere le precauzioni prese, p(er) assicurare i successi della buona educazione di Nane... Mi piace moltissimo la buona voglia, e la docilità del giovane e spero. Se suo padre per pigrizia n(on) vuol scrivergli spesso lo facci almeno la Stella, lo facci Lei... Per tenere viva la corrispondenza. Là di questo importantissimo oggetto, ho dato una ins trazione in iscritto all’ abate ins trai tore, la quale Le sarà trasmessa in copia fra qualche giorno.

Baccio le mani ai genitori. Abbraccio i f(rate)llj, e cognati, e sorelle, e nipoti. E mi raccomando sempre alle proci dello sacromonaco nostro

Il figlio Giovanni

P.S. Il Greco sig(no)r Scandalidj è vero che è partito di qui, e che spesso veniva a vedermi. Ma nulla seppi della sua partenza. Il fatto è che n(on) no fui informato che alcuni giorni dopo e di una maniera certamente scandalosa. Parli di Vienna dovendo del denn aro a più d’ uno negoziante, e dicendo che esso è Russo, è nominato Console. Tanta perfidia mi foce pen(n)a... E quello che più mi dispiace si è che si è vantato di essere persona mia, e mio affidato. Ho risposto come dovevo. E certamente che n(on) vorrò giam(m)ai aver a fare con uomini disonesti. Se viene da Lei le dica pulitamente tutto questo, e che n(on) mi annoj più colle sue lettere.

Αρ. 033

Βιέννη, 22 Μαΐου / 3 Ιουνίου 1815

Κατ’ αυτήν την στιγμήν λαμβάνω διά της οδού τής Τεργέστης τας δύο

υπ’ αριθ. 063, 064 επιστολάς. Μανθάνω μετά δυσαρεσκείας ότι ο Βιάρος είναι αποφασισμένος να κάμη ένα ταξίδιον, το οποίον δύναται να αποδειχθή ανωφελές, καθ’ όσον ούτος δεν ήθελεν ευρεθή εις την περίπτωσιν ούτε να συνάντηση εμέ ούτε να αναμείνη εμέ. Εγώ αναχωρώ την εσπέραν ταύτην διά το Γενικόν Επιτελείον της Αυτού Μεγαλειότητος του Αυτοκράτορος· δεν μοι επετράπη πλέον να παραμείνω ενταύθα... Ευρισκόμενος εις το στράτευμα είναι πολύ δύσκολον να δύναμαι να γνωρίζω που θα ευρίσκωμαι και εις ποίον σημείον θα δυνηθώ να συναντηθώ μετά του Βιάρου. Εάν ούτος είχεν λάβει την απόφασιν αυτήν πριν δύο ή τρεις μήνας, η υπόθεσις ήθελεν αποβή τα μάλα ευχάριστος και επωφελής. Εάν καθ’ οιονδήποτε τρόπον η παρούσα επιτύχη αυτόν μη εισέτι αναχωρήσαντα, ελπίζω ότι θα αναβάλη το σχέδιόν του. Εάν αναχωρήσαντα, θα πράξω εκείνο, όπερ δύναται να εξαρτηθή εξ εμού διά να επανίδω τούτον, καθ’ όσον υπεβλήθη εις τον κόπον να κάμη το ταξίδιον τούτο... Τα πάντα θα εκτελεσθούν κατά καλάν τρόπον... Περί των ημετέρων υποθέσεων... Θα παραμείνωσιν, όπως υμείς καλώς προβλέπητε, εις την κατάστασιν εν η μέχρι τούδε ευρίσκονται, μέχρι του τέλους του νέου πολέμου, όστις άρχεται... Τουλάχιστον ελπίζω τούτο... Εάν η προσωρινή κατάστασις στενοχωρή και ενοχλή... ας γνωρίζουν οι συμπατριώται μας ότι δεν είναι οι μόνοι εν τω κόσμω, οίτινες εκ των γενικών συνθηκών υφίστανται στενοχωρίαν τινά... Τί θα ειπώσιν τα έθνη, άτινα μόλις απαλλαγέντα υπό των ανυποφόρων βαρών του πολέμου, αρχίζουν να υποφέρουν πάλιν βαρύτερον; Εάν περί της ημετέρας τύχης δεν δύναμαι να ειπώ περισσότερα, τούτο σημαίνει ότι δεν μου είναι δυνατόν... Θα είμαι εις θέσιν εν τόπω και χρόνω να κάμω ένα απολογισμόν αρκούντως λεπτομερή, περί όλων των φροντίδων, τας οποίας εγώ έλαβον διά να εξασφαλίσω διά την Πατρίδα ημών μίαν έντιμον και ήρεμον υπόστασιν. Εάν δεν δυνηθώ να επιτύχω πλήρως του σκοπού μου το σφάλμα δεν θα είναι βεβαίως ιδικόν μου... περί τούτου έχω την μαρτυρίαν όσων συμμετέσχον εις τας υποθέσεις ημών. Έχω εις την διάθεσίν μου τα γραπτά τεκμήρια. Θα καταστώσιν δε γνωστά τοις συμπατριώταις μου εν καιρώ τω δέοντι. Εκείνο, όπερ έλαβον την άδειαν να ειπώ επ’ εσχάτως εις τον Αυτοκράτορα, κατά την ημέραν της εντεύθεν αναχωρήσεώς Του είναι: «Η Υμετέρα Μεγαλειότης δεν δύναται περισσότερον γενναιοδώρως να ανταμείψη τον ζήλον και την καλήν διάθεσιν μεθ’ ης επιζητώ να υπηρετήσω Υμάς, παρά μόνον θέτων εμέ εις θέσιν όπως καταστήσω γνωστόν εις την Πατρίδα μου και εις τους συμπατριώτας μου, ότι ούτοι αποτελούν και θα αποτελούν πάντοτε την πρώτην των σκέψεών μου και το ιερώτερον και πλέον απαραβίαστον εκ των καθηκόντων μου... Επιδοκιμάζω τα αισθήματα ταύτα. Καλλιεργήσατε αυτά πάντοτε, θέσατε αυτά εις ενέργειαν μετά σταθερότητος... Θα υποστηριχθή τούτο πάντοτε υπ’ εμού». Η Αυτού Μεγαλειότης αναχωρών ηυδόκησεν να διατάξη εμέ όπως συναντήσω αυτόν το ταχύτερον δυνατόν εις το Γενικόν Στρατηγείον. Μόλις

αποδεσμευθείς υπό τινος απασχολήσεως, ήτις με υπεχρέωνεν να παραμείνω εδώ, αναχωρώ. Αναχωρώ δε εντός δύο ωρών. Ας είναι δε τούτο μετά της ευλογίας των γονέων... Θα λάβω μέρος εις την εκστρατείαν ακολουθών τον Αυτοκράτορα. Δεν θα παραλείψω να μεταβιβάσω υμίν τας ειδήσεις μου.

φ.1v / Καίπερ μη περιβληθείς του τίτλου του Πληρεξουσίου εις το Συνέδριον αλλ’ ενασχοληθείς μετά των διαπραγματεύσεων και των συμβιβασμών, οίτινες έλαβον χώραν κατά τα προπαρασκευαστικά συμβούλια, έχω την ικανοποίησιν να λάβω τας διαβεβαιώσεις της ευμενείας και της αποδοχής υπό της Αυτού Μεγαλειότητος του Αυτοκράτορος της Αυστρίας και της Αυτού Μεγαλειότητος του Βασιλέως της Πρωσσίας. Ο είς με ετίμησεν διά του Μεγάλου Παρασήμου της τάξεως του Λεοπόλδου και ο έτερος δι’ εκείνου του Ερυθρού Αετού. Ηρωτήθην εμμέσως υπό του Αυτοκράτορος Αλεξάνδρου κατά την στιγμήν της διανομής των συνήθων δώρων και φιλοδωρημάτων, εάν επεθύμουν ετέραν τινά διαβεβαίωσιν ευμενείας... Είπον ότι έλαβα πλείστας ... και ότι ήτο αρκετόν δι’ εμέ ότι είχον την συνείδησιν πλήρη μαρτυριών της αποδοχής, την οποίαν η Αυτού Μεγαλειότης ηυδόκησεν να μοι παράσχη εις πάσαν ευκαιρίαν. Η Αυτού Μεγαλειότης ικανοποιήθη τα μάλα διά το μέτρον τούτο.

Η επιστολή, την οποίαν γράφω προς την Στέλλαν και τον Σπύρον και των οποίων βεβαίως υμείς θα λάβητε γνώσιν, με απαλλάσσει της υποχρεώσεως όπως επαναλάβω εδώ όλα τα μέτρα, τα οποία έλαβον διά να εξασφαλίσω την επιτυχίαν της καλής εκπαιδεύσεως του Νάνε... Μοι αρέσει πάρα πολύ η καλή διάθεσις και η ευπείθεια του νεαρού και ελπίζω. Εάν ο πατήρ του, εξ οκνηρίας δεν του γράφει συχνά, ας πράττη τούτο τουλάχιστον η Στέλλα, ας πράττετε τούτο υμείς... Διά να διατηρηθή ενεργός η επικοινωνία. Περί τούτου του σπουδαιοτάτου αντικειμένου έδωσα μίαν έγγραφον υπόδειξιν εις τον παιδαγωγόν αββάν, της οποίας αντίγραφον θα αποσταλή υμίν μετά τινας ημέρας.

Ασπάζομαι τας χείρας των γονέων. Εναγκαλίζομαι αδελφούς και ανδραδέλφους και αδελφάς και ανεψιούς. Συσταίνω εαυτόν πάντοτε εις τας δεήσεις του ιερομονάχου ημών.

Ο υιός Ιωάννης

Υ.Σ. Ο Έλλην κύριος Σκανδαλίδης είναι αληθές ότι ανεχώρησεν εντεύθεν και ότι συχνά ήρχετο να με ιδή. Όμως ουδέν εγνώριζα περί της αναχωρήσεώς του. Το γεγονός είναι ότι δεν επληροφορήθην τούτο παρά μόνον ολίγας ημέρας μετά την αναχώρησίν του και κατά τρόπον τη αληθεία σκανδαλώδη. Ανεχώρησεν εκ της Βιέννης οφείλων χρήματα εις πλέον του ενός καταστηματάρχας και λέγων ότι αυτός είναι Ρώσος και ότι διωρίσθη Πρόξενος. Τοσαύτη δολιότης μοι επροξένησεν στενοχώριαν... Και αυτό, όπερ πλέον με δυσαρεστεί είναι ότι εκαυχήθη ότι είναι έμπιστός μου. Απήντησα

ως ώφειλον. Βεβαίως δεν θα θελήσω ποτέ πλέον να έχω σχέσεις προς ανέντιμους ανθρώπους. Εάν έλθη προς υμάς αναφέρατε εις αυτόν απεριφράστως πάντα ταύτα και να μη ενοχλήση εμέ πλέον διά των επιστολών του.

110

No 034

Vessemburgo in Alsacia, li 17/29 Giugno 1815

Sono qui arrivato questa mat(t)ina accompagnando l’ Imperatore. Siamo in Francia, e bene accolti per tutto. Nessuna resistenza dopo la battaglia formidabile del 18 N.S. nel Belgio... Tutta l’ armata francese fu distrutta. Il Maresciallo Wellinghton et Blucher, si sono cuoperti di gloria. Il primo resistendo agli attachi di Bonaparte. Il s(econ)do arrivando a tempo per attaccare l’ armata francese alle spalle, e per rovesciarla... 400 cannoni tutto il materiale di un’armata di 200 m(illa) uomini. Tutta la guardia e vecchia e giovane distrutta. Bonaparte ridotto alla fuga... è costretto di abdicare p(er) una s(econ)da volta la pretesa coronna in favore del figlio... Tutti gli ordini dello stato in scompiglio. La Vendea1 trionfante. Il mezzogiorno glorioso. Il Re accolto e acclamato dalle provincie che viddero la disfatta delle truppe pretoriane... Questi sono i risultati della vittoria del 18 e della marcia prodigiosamente rappida dell’ armata Russa... 200 m(illa) fanti e 50 m(illa) cavalli... 1000 cannoni. Tutto questo è già arrivato, e in più colonne passò il Reno tre giorni fa... L’ armata Prussiana, e Austriaca, e Bavarese, e Wirtemberghese; e quelle dei principi di Germania rendono questa forza Europea cosi formidabile, come non si è veduta giammai una simile. I risultati pel bene generale dovrebbero essere conformi... Lo desidero, e lo spero. Noi marcierem(m)o tutti i giorni, e tra breve sarem(m)o a Nancj ... Di là se si fermeremmo qualche giorno Le scriverò... Intanto avendo a tutta mia dispozione la mattinata, avendo devanzato gli altri tutti in questo quartier generalo, e l’ Imperatore n(on) arrivando che alle due, ne profitto, per scriverle, e per farlo arrivare un sovegno, di cui posso diminuire (vista la maniera di vivere militare) i miei appuntamenti del semestre. Le mando quindi pel

1. Vandea : μοναρχικο - καθολικής τάσεως κίνημα, το οποίο εξερράγη το 1793 στην ομώνυμη περιοχή της Γαλλίας, μετά τον αποκεφαλισμό του βασιλέως. Γενικά ονομάζεται έτσι κάθε αντιδραστικό κίνημα, πιστό στη «νόμιμον» διοίκηση. Επίθ. vendeano.

mezzo del s(igno)r Stavro di Joaan di Gianina 500 zecchini di Olanda, nella valuta che meno potrà importare sacrificj d’ interesse, e che meglio potrà convenirle. Gli ordini che do a Vienna sono conformi a questa indicazione. E le serva di regola.

Nelle risposte Sue dell’anno passato, quando Le feci la rimessa di altri 500 zecchini, ella mi scrive, che Sua intenzione era di farmi avere un giusto interesse sulla predetta somma... Credo io stesso giusta questa misura, poicchè parmi egualmente giusto che quanti mi appartengono godano egualmente del frutto dello mie fatiche. Le propongo quindi di distribuire quell’ interesse, che ella giudicherà convenevole di φ. 1v accordare ai p(ri)mi 500 zechini / alle tre sorelle, Marietta e le due monache... La prima potrebbe ricevere la metà della somma, e dell’ altra metà in parti eguali le due altre. Questa misura per gli interessi dell’ anno decorso... Se ella fosse in grado di esborsare ad un tempo quelli dell’ anno corrente per tutti i mille zecchini... mi farebbe ancora più piacere poicchè cosi le sorelle potrebbero avere a loro dispozione, e per di loro uso una somma meno tenue... Non entro in alcun dettaglio... o detto gli interessi di 500 , ed 500 zecchini e so che n(on) vi è tutta l’ esatezza... Ma n(on) importa. Ella regolerà il tutto come ella crederà più giusto e più conforme al mio desiderio. Scrivo alle sorelle in relazione gli occlusi biglietini, che ella avrà la bontà di rimettere ad esse col dennaro, quando il dennaro sarà arrivato... Su di questo articolo non dirò d’ avantaggio. Fò quanto posso... E se non fò di più, egli è che n(on) è in mio potere di farlo... Vivo dei miei appuntamenti. E questa ecconomia deriva dalle diminuite spese in campagna, cioè dei cresciuti avvantaggi... Ho avuto lettere da Vienna. Nane è bene, e studia. Mi sono incaricato del suo mantenimento, suo padre n(on) potendo p(er) ora ed avendomi detto che rimborserà mettodicamente in seguito. Spero che la mia lettera scritta da Vienna il giorno della mia partenza sia arrivata a tempo p(er) persuadere Viaro a non precipitare inutilmente un viaggio... Chiudo la presente, dimandando sempre la benedizione dei genitori, e le preci del sacromonaco nostro.

Il figlio Giovanni

Αρ. 034

Βεσεμβούργον εν Αλσατία, 17/29 Ιουνίου 1315

Αφίχθην ενταύθα την πρωίαν ταύτην συνοδεύων τον Αυτοκράτορα. Ευρισκόμεθα εις την Γαλλίαν και είμεθα ευπρόσδεκτοι υπό πάντων. Ουδεμία

αντίστασις μετά την τρομεράν μάχην της 18ης, κατά το νέον ημερολόγιον, εις το Βέλγιον... Σύμπασα η Γαλλική στρατιά κατεστράφη. Ο Στρατάρχης Ουέλλιγκτον και ο Μπλύχερ εδοξάσθησαν. Ο πρώτος ανθιστάς εις τας επιθέσεις του Βοναπάρτου. Ο δεύτερος αφιχθείς εγκαίρως διά να επιτεθή εκ των νώτων εναντίον του Γαλλικού στρατεύματος και να ανατρέψη τούτο. 400 πυροβόλα, όλον το υλικόν μιας στρατιάς 200 χιλιάδων ανδρών. Πάσα η παλαιά και η νέα φρουρά κατεστραμμένη. Ο Βοναπάρτης κατήντησε να τραπή εις φυγήν... υπεχρεώθη να παραιτηθή διά δευτέραν φοράν του αμφιβόλου στέμματος υπέρ του υιού... Πάσαι αι υπηρεσίαι του κράτους εν συγχύσει. Η Βανδέα εθριάμβευσεν. Ο Νότος εδοξάσθη. Ο Βασιλεύς εγένετο δεκτός και επευφημήθη υπό των επαρχιών, αίτινες είδον την ήτταν των πραιτωριανών στρατευμάτων... Αυτά είναι τα αποτελέσματα της νίκης της 18ης και της κατ’ εκπληκτικόν τρόπον ταχείας προελάσεως του Ρωσικού στρατεύματος... 200 χιλιάδες στρατιώται και 50 χιλιάδες ιππείς... 1000 πυροβόλα. Πάντα ταύτα αφίχθησαν ήδη και εις πολλά; φάλαγγας διήλθον τον Ρήνον προ τριών ημερών... Η Πρωσσική στρατιά και η Αυστριακή και η Βαυαρική και η του Βυρτεμβούργου· και εκείναι των Πριγκίπων της Γερμανίας καθιστώσιν την Ευρωπαϊκήν αυτήν δύναμιν τόσον τρομεράν, όσον ουδέποτε έως τώρα παρουσιάσθη όμοια. Τα αποτελέσματα διά το γενικόν καλόν ώφειλον να είναι ανάλογα... Επιθυμώ και ελπίζω τούτο. Ημείς θα εξακολουθήσωμεν την πορείαν και εντός συντόμου διαστήματος θα είμεθα εις Νανσύ... Εντεύθεν, εάν θα σταματήσωμεν επί τινα ημέραν, θα σας γράψω... Εν τω μεταξύ έχων εις την διάθεσίν μου το πρωϊνόν και έχων προηγηθή όλων των άλλων εις το Γενικόν Στρατηγείον και ενώ ο Αυτοκράτωρ δεν θα αφιχθή παρά εις τας δύο, επωφελούμαι διά να σας γράψω και διά να σας αποστείλω ένα χρηματικόν βοήθημα, κατά το οποίον δύναμαι να ελαττώσω (λαμβανομένου υπ’ όψιν του στρατιωτικού τρόπου ζωής) τας ιδικάς μου εξαμηνιαίας αποδοχάς. Αποστέλλω υμίν όθεν, μέσω του κυρίου Σταύρου Ιωάννου των Ιωαννίνων 500 τζεκίνια Ολλανδίας, εις συνάλλαγμα, το οποίον όσον το δυνατόν ολιγώτερον θα υποστή τας μειώσεις της διαφοράς συναλλάγματος και το οποίον θα συμφέρη υμίν όσον το δυνατόν περισσότερον. Αι εντολαί, τας οποίας έδωσα εις την Βιέννην είναι ανάλογοι προς την υπόδειξιν ταύτην. Και ας χρησιμεύση υμίν ως κανών.

Εις τας απαντήσεις υμών του παρελθόντος έτους, όταν απέστειλα προς υμάς τα άλλα 500 τζεκίνια, υμείς μου γράψατε ότι πρόθεσις υμών ήτο να μοι αποστείλητε το δίκαιον διάφορον επί του προειρημένου κεφαλαίου, θεωρώ και εγώ δίκαιον το μέτρον τούτο, καθ’ όσον μου φαίνεται ομοίως δίκαιον όπως όσοι μου ανήκουν απολαμβάνουν ομοίως των καρπών των μόχθων μου. Προτείνω όθεν προς υμάς όπως διανείμητε εκείνο το διάφορον, το οποίον υμείς θα κρίνητε ότι είναι αρμόζον δι’ αυτά τα πρώτα φ.1v 500 τζεκίνια / εις τας τρεις αδελφάς, εις την Μαριέτταν και τας

δύο μοναχάς... Η πρώτη δύναται να λάβη το ήμισυ του ποσού και το έτερον ήμισυ διηρημένον εις δύο ίσας μερίδας, αι δύο άλλαι αδελφαί. Τούτο το μέτρον διά τους τόκους του παρελθόντος έτους... Εάν υμείς ήθελεν είσθε εις θέσιν να εισπράξητε ταυτοχρόνως όλους τους τόκους του τρέχοντος έτους δι’ όλα. τα χίλια τζεκίνια... Θα μοι έδιδεν πλείονα ευχαρίστησιν καθ’ όσον αι αδελφαί θα ήτο δυνατόν να έχωσιν εις την διάθεσίν των και διά χρήσιν των ένα ποσόν ολιγώτερον μικρόν... Δεν υπεισέρχομαι εις ουδεμίαν λεπτομέρειαν... είπον τους τόκους των 500 και των 500 τζεκινίων ενώ γνωρίζω ότι τούτο δεν αποτελεί την απόλυτον ακρίβειαν... Όμως δεν έχει σημασίαν. Υμείς θα ρυθμίσητε τα πάντα κατά τον πλέον δίκαιον, κατά την γνώμην σας, τρόπον και τον πλέον ανάλογον προς τας επιθυμίας μου. Γράφω προς τας αδελφάς σχετικώς, διά των εσωκλείστων σημειωμάτων, τα οποία υμείς έχητε την καλωσύνην να επιδώσητε προς αυτάς μετά των χρημάτων, όταν αυτά θα αφιχθώσιν... Επί του θέματος τούτου δεν θα ειπώ περισσότερα. Πράττω ό,τι δύναμαι... Και εάν δεν πράττω περισσότερα, τούτο είναι διότι δεν δύναμαι να πράξω... Ζω εκ των αποδοχών μου. Και αι οικονομίαι αυταί προέρχονται εκ των ηλαττωμένων εξόδων κατά το διάστημα της εκστρατείας, τουτέστιν εκ των ηυξημένων πλεονεκτημάτων... Έλαβα επιστολάς εκ Βιέννης. Ο Νάνε είναι καλά και σπουδάζει. Είμαι επιφορτισμένος διά την διατροφήν του, καθ’ όσον δεν δύναται επί του παρόντος ο πατήρ του και καθ’ όσον μοι έχει ανακοινώσει ότι προοδευτικώς θα μοι αποδίδη τα οφειλόμενα. Ελπίζω ότι η εκ Βιέννης γραφείσα επιστολή μου, την ημέρα της αναχωρήσεώς μου, έφθασεν εγκαίρως διά να πείση τον Βιάρον όπως μη επισπεύση το ταξίδιόν του ανωφελώς... Κλείω την παρούσαν, επικαλούμενος πάντοτε την ευλογίαν των γονέων και τας δεήσεις του ιερομονάχου ημών.

Ο υιός Ιωάννης

111

No 035

Ligney, 26 Giugno/8 Luglio 1815

Le ho scritto ultimamente da Vaissemburgo. E quella, come la presente fu raccomandata al banchiere sig(no)r Stavro di Giovanni. La guerra è finita. L’ ultima battaglia fu data dal Maresciallo Blucher alle porte di Parigi... La Capitale si è resa... Il Be va occupare il Suo trono. Bonaparte scappa, e credesi che voglia rifugiarsi in America... Le nostro armate continuano i loro movimenti. Trattasi di dare a quest’

opera una grande solidità... Credo che essa la avrà... Se avrò un esemplare della capitolazione del 3 Luglio, l’ includerò. Suppongo che è da Parigi, dove le scriverò dopo la presente... Mi affretto non di meno di darle una s(econ)da buona, buonnissima nuova... Una delle più grandi difficoltà, quella che rendeva ancora indecisa la sorte nostra, è stata levata... La Corte Brittanica, sembra uniformarsi a quella di Russia sulle maniere di consolidare l’ esistenza politica e la tranquillità delle Isole nostre. Le notizie che abbiamo ricevuto avanti jeri da Londra portano questo risultato... Spero quindi che n(on) avrò perduto l’ oglio, ed l’ opera. E che fra breve l’ affare nostro sarà regolato alla piena, pienissima soddisfazione nostra. Saremo noi stessi... Conserverem(m)o un nome, un carattere esterno, le nostre leggi, il nostro governo, sotto l’ alta e potente Prottezione Brittanica, e colle più alti e più potenti garantie1. Tutto questo è in mente et in petto. Sarà reale e infallibile quando sarà in iscritto in buona e dovuta forma, e quando tutti gli aventi diritto e voce, apporanno il loro formale assentimento. Bisogna quindi avere pacienza, e non dire quattro, che quando sono in sacco. Non è dunque necessario che io raccomandi qui misura e silenzio, e pacienza.

Le ho scritto da Vaissemburgo, accompagnandole per la via di Gianina 500 zecchini. E diedi alcuni dispozioni che hanno rapporto a questo invio. La mia salute è ottima... E sarò pienamente felice, quando potrò dirsi di avere in queste circostanze adempieti, per quanto era in mio potere, i doveri saeri di cittadino e di figlio. Baccio le mani ai genitori. Imploro sempre la benedizione dello sacromonaco nostro, e quella del Cielo. Abbraccio f(rate)llj, e sorelle, cognati, e nipoti. Non scrivo a Viaro, non avendomi assolutamente tempo.

Il figlio Giovanni

Αρ. 035

Λινύ, 26 Ιουνίου / 8 Ιουλίου 1815

Έγραψα υμίν επ’ εσχάτως εκ Βεσεμβούργου. Και εκείνη, όπως και η παρούσα επιστολή παρεδόθη εις τον τραπεζίτην Σταύρον Ιωάννου. Ο πόλεμος ετελείωσεν. Η τελευταία μάχη εδόθη υπό του Στρατάρχου Μπλύχερ εις τας πύλας των Παρισίων. Η πρωτεύουσα κατελήφθη... Ο Βασιλεύς πρόκειται να καταλάβη τον θρόνον του. Ο Βοναπάρτης διέφυγεν και πιστεύεται

1. σπάνιος τύπος, αντί garanzia.

ότι θέλει να καταφύγη εις την Αμερικήν... Αι ημέτεραι στρατιαί συνεχίζουν τας κινήσεις των. Πρόκειται να δοθή εις το έργον τούτο μία μεγάλη σταθερότης... Πιστεύω ότι θα την λάβη... Εάν εύρω ένα αντίτυπον της συμφωνίας της 3ης Ιουλίου θα το εσωκλείσω. Υποθέτω ότι εκ Παρισίων θα σας γράψω την επομένην επιστολήν... Επείγομαι ουχ ήττον διά να αναγγείλω υμίν μίαν δευτέραν καλήν, καλλίστην είδησιν... Μία εκ των μεγαλυτέρων δυσκολιών, εκείνη ήτις καθίστα πλέον αναποφάσιστον την τύχην ημών ήρθη. Η Βρεταννική Αυλή, φαίνεται να συμφωνή προς εκείνην της Ρωσίας διά τον τρόπον, δι’ ου θα σταθεροποιηθή η πολιτική ύπαρξις και η ηρεμία των Ιονίων νήσων. Αι ειδήσεις, τας οποίας ελάβομεν προχθές εκ Λονδίνου οδηγούν εις το αποτέλεσμα τούτο... Ελπίζω όθεν, ότι δεν έχω χάσει το έλαιον και το έργον. Και ότι εντός βραχέος χρονικού διαστήματος η υπόθεσις ημών θα διακανονισθή προς πλήρη, πληρεστάτην ικανοποίησιν ημών. Θα είμεθα ημείς οι ίδιοι... Θα διατηρήσωμεν ένα όνομα, ένα εξωτερικόν χαρακτήρα, τους νόμους ημών, την διοίκησιν ημών υπό την υψηλήν και ισχυράν Βρεταννικήν Προστασίαν και μετά των πλέον υψηλών και ισχυρών εγγυήσεων. Πάντα ταύτα, τα ευρισκόμενα εν τω νω και εν τη καρδία θα πραγματοποιηθώσιν και θα καταστώσιν αλάνθαστα όταν θα διατυπωθώσιν γραπτώς υπό την καλήν και οφειλομένην μορφήν και όταν πάντες οι έχοντες δικαίωμα και φωνήν θα επιθέσουν την τυπικήν αυτών συναίνεσιν. Οφείλομεν όθεν, να έχωμεν υπομονήν και να μη λέγωμεν τέσσαρα, παρά μόνον όταν αυτά ευρίσκονται εντός του σάκκου. Δεν είναι όθεν, αναγκαίον να συστήσω εγώ τώρα μετριοπάθειαν και σιωπήν και υπομονήν.

Έγραψα προς υμάς εκ Βεσεμβούργου, συνοδεύουν την επιστολήν διά 500 τζεκινίων. Και υπέδειξα διάθεσίν τινα, σχέσιν έχουσαν προς την (χρηματικήν) αποστολήν ταύτην. Η υγεία μου είναι εξαιρετική. Και θα είμαι ευτυχέστερος, όταν θα δυνηθώ να ανακοινώσω ότι υπό τας παρούσας περιστάσεις εξετέλεσα, εν όσιο μου ήτο δυνατόν, τας ιεράς υποχρεώσεις του πολίτου και του υιού. Ασπάζομαι τας χείρας των γονέων. Επικαλούμαι πάντοτε την ευλογίαν του ιερομονάχου ημών και εκείνην του Θεού. Εναγκαλίζομαι αδελφούς και αδελφάς, ανδραδέλφους και ανεψιούς. Δεν γράφω προς τον Βιάρον, μη διαθέτων, κυριολεκτικώς. χρόνον.

Ο υιός Ιωάννης

112

No 036

Parigi, li 22 Luglio / 3 Agosto 1815

Le due di Lei lettere 065, 066 mi sono qui arrivate. Esse mi annunciano il ricevimento delle mie dei numeri 029, 030, 031... Spero a quest’ ora le posteriori arrivate, e con esse le dispozioni relative al soccorso che sono in grado di offrire in quest’ anno alla famiglia. Se di più avessi potuto lo avrei fatto di buon cuore. Ho dato quindi ordine che Le siano rimessi 500 zecchini di Ollanda. Se di più potrò in seguito e alla fine della campagna lo farò. Ella può esserne certo... Eccoci alla fine per la s(econ)da volta in Parigi... La guerra non è stata lunga, ma nella sua brevità fu essa sanguinosissima e meravigliosa, per le conseguenze di due battaglie. La prima del 16, e l’ ultima del 18 Giugno. Bonaparte si è da se stesso collocato alla disposizione dell’ Inghilterra, e quindi degli Alleati... Oramai si prenderanno misure assai rigorose, affincchè n(on) vi sieno recidive. L’ armata fece la sua sommissione. Tutto rientra nell’ ordine. Il Be, e la famiglia Beale sono a Parigi... Essa è opera degna della magnanimità, e della grandezza degli Alleati, di assicurare alla Francia, ed alla Europa lunghi anni di riposo, e di pace... Ciò di che si occupano assiduamente i Cabineti1 riuniti a Parigi... E ciò che ci fa alquanto travagliare per quello che ci riguarda. Le negociazioni finite ed assicurate qui credo che ognuno rientrarà... Ed è in questa ipotesi, che mi resta sapere cosa io diverrò. Sarà quello che piacerà alla Providenza... Spero però in questo fratempo di dar la mano affincchè finiscano lodevolmente gli affari delle Isole nostre. Oggi ancora, me ne sono occupato, e non senza frutto... Un poco di pacienza... Mi fa piacere di sapere che Viaro sulle lettere scrittegli da Vienna a mutato risoluzione... Gli scrivo oggi pure. E profitto a dargli il consiglio di non prendere nessuna risoluzione che sulle indicazioni che sarò per dargli fra breve. Qui sono ancora circondato dai nostri compatrioti, Ajovlasittj, Mastraca, Bulgari, Sergens, Dondj Roy, ed altri ed altre. Se potrò essere a tutti di qualche utilità lo farò, e lo fò ben volentieri. Ho qualche influenza presso il nuovo Ministro del Be, e spero di ottenere quello che la giustizia può rendere compatibile coi desiderj dei diversi postulanti Settinsulari.

Nane Polillà sta bene. Ho avuto ultimamente sue nuove. Il suo maestro pare assai soddisfate dell’ assiduità, e dello zelo che il giovane dimostra. Non dubito punto della sua ottima riuscita. La spesa è forte...

1. συχνή χρήση, αντί gabinetto

φ.1v Ma bisogna che i suoi / genitori si decidano a sopportarla... Ne saranno lungamente ricompensati.

La mia salute malgrado le fatiche di lunghe marcie è assai buona· Sono sempre colmato di grazie dalla benevolenza dell’ Imperatore. Sono allogiato nello stesso suo Palazzo... quello che alcuni giorni fa prima del nostro arrivo qui occupava Bonaparte al’ E1isei Bourbon2. Cosa singolarissima e degna di far meditare lungamente. Truppe Inglesi, Austriache, Prussiane, Busse, Olandesi, Germaniche, che fanno la guardia alla città di Parigi. Un governatore militare che ne custodisce l’ ordine... Gran lezione, e grandissima morale... se gl’ uomini voranno una volta essere ragionevoli. Il Generale Donzelot del quale ella mi parla n(on) è qui... Mene sono informato subito dopo il mio arrivo. Se vorrà adoperarmi cercherò di dargli delle testimonianze della nostra cordiale riconoscenza... Vignerenn, Leseps, ed altri sono venuti a vedermi. Couservo la più grata memoria delle passate relazioni. E la mutata posizione non può, nè deve modificare i sentimenti ed i rapporti.

Mi dispiace che ella n(on) mi abbia scritto a tempo del papà Cassimati... Non è mia colpa se n(on) è stato compreso nei ricordi... Riparerò, ma quando l’ occasione potrà permetterlo... Saluto ed abbracio f(rate)llj, e sorelle, e cognati, e nipoti. Imploro la benedizione del Cielo, quella dei genitori, e dello sacromonaco nostro.

Il figlio Giovanni

I miei omaggi rispettosi al sig(no)r Cavalier Lefcockilo, al s(igno)r Benedetto Pieri, ed a quanti mi onorano della loro graziosa ricordanza.

Αρ. 036

Παρίσιοι, 22 Ιουλίου / 3 Αυγούστου 1815

Aι δύο υπ’ αριθ. 065, 066 επιστολαί υμών μοι επεδόθησαν ενταύθα. Αυταί μοι αναγγέλλουν την λήψιν των ιδικών μου υπ’ αριθ. 029, 030, 031... Ελπίζω ότι κατ’ αυτήν την ώραν θα έχωσιν αφιχθή υμίν και αι μεταγενέστεραι και μετ’ αυτών αι εντολαί, αι σχετικαί προς το βοήθημα, το οποίον είμαι εις θέσιν να προσφέρω κατ’ αυτόν τον χρόνον προς την οικογένειαν. Εάν ηδυνάμην να προσφέρω περισσότερα θα έπραττον τούτο μετ’ ευχαριστήσεως. Έδωσα λοιπόν εντολήν ίνα αποσταλώσιν υμίν 500 τζεκίνια Ολλανδίας. Εάν θα δυνηθώ εν συνεχεία να αποστείλω περισσότερα, κατά το τέλος της παρούσης εκστρατείας, θα πράξω τούτο. Υμείς δύνασθε να

2. πιθανή ανάγνωση

είσθε βέβαιος... Ιδού λοιπόν εγώ διά δευτέραν φοράν εις Παρισίους... Ο πόλεμος δεν υπήρξεν μακροχρόνιος, αλλ’ όμως εν τη βραχύτητι αυτού υπήρξεν αιματηρότατος και τα μάλα θαυμάσιος διά τας εκ των δύο μαχών αυτού επιπτώσεις. Η πρώτη μάχη ήτο της 16ης και η τελευταία της 18ης Ιουνίου.

Ο Βοναπάρτης έθεσεν εαυτόν εις την διάθεσιν της Αγγλίας, τουτέστιν των Συμμάχων... Ήδη θα ληφθώσιν μέτρα αρκούντως αυστηρά διά να μην υπάρξουν υποτροπαί. Το στράτευμά του υπετάγη. Τα πάντα επανέρχονται εις τάξιν. Ο Βασιλεύς και η Βασιλική οικογένεια ευρίσκονται εις Παρισίους... Τούτο αποτελεί έργον αντάξιον της μεγαθυμίας και της δυνάμεως των Συμμάχων, διά να εξασφαλίσουν εις την Γαλλίαν και εις την Ευρώπην μακρά έτη αναπαύσεως και ειρήνης.. Περί τούτου ενασχολούνται επιμελώς αι εν Παρισίοις συγκεντρωθείσαι κυβερνήσεις... Τούτο δε υποβάλλει ημίν να εργαζώμεθα δι’ εκείνο, όπερ θα θελήση η Θεία Πρόνοια... Ελπίζω όμως ότι εν τω μεταξύ εγώ θα συμβάλω ώστε να τελειώσουν μετ’ επαίνων αι υποθέσεις των Νήσων. Σήμερον πάλιν ησχολήθην περί τούτου και μετ’ αποτελέσματος... Ολίγη υπομονή... Ευχαριστούμαι μανθάνων ότι ο Βιάρος, επί τη βάσει των επιστολών, τας οποίας εκ Βιέννης έγραψα, ήλλαξεν απόφασιν... Γράφω προς αυτόν ωσαύτως σήμερον. Και επωφελούμαι ίνα παράσχω αυτώ την συμβουλήν όπως μη λάβη ουδεμίαν απόφασιν παρά μόνον επί τη βάσει των υποδείξεων, άτινας συντόμως θα παράσχω αυτώ. Εδώ ευρίσκομαι πάλιν περικυκλωμένος υπό των συμπατριωτών ημών: του Αγιοβλασσίτη, Μάστρακα, Sergens, Βούλγαρη, Ντόντη Ρόη και από άλλους και άλλας. Εάν δυνηθώ θα παράσχω αυτοίς ωφέλειάν τινα θα πράξω τούτο και μάλιστα ευχαρίστως. Έχω επιρροήν τινά επί του νέου Υπουργού του Βασιλέως και ελπίζω να επιτύχω εκείνο, όπερ η δικαιοσύνη είναι δυνατόν να καταστήση συμβιβάσιμον προς τας επιθυμίας των διαφόρων Επτανησίων αιτούντων.

Ο Νάνε Πολυλάς είναι καλά. Έλαβον επ’ εσχάτως ειδήσεις αυτού. Ο διδάσκαλός του φαίνεται αρκούντως ικανοποιημένος διά την επιμέλειάν του και διά τον ζήλον, τον οποίον ο νέος επιδεικνύει. Δεν αμφιβάλλω όθεν περί της αρίστης επιτυχίας του. Τα έξοδα είναι πολλά. Όμως οφείλουν και φ.1v οι γονείς αυτού / να αποφασίσωσιν όπως υποβληθώσιν εις αυτά... Θα ανταμειφθώσιν πολλαπλασίως.

Η υγεία μου, παρά τους κόπους των μακρών πορειών, είναι αρκούντως ικανοποιητική. Περιβάλλομαι πάντοτε υπό της χάριτος της ευμενείας του Αυτοκράτορος. Διαμένω εις το Ανάκτορον Αυτού... εκείνο, όπερ, ολίγας ημέρας πριν την ιδικήν μας άφιξιν, κατελάμβανεν ο Βοναπάρτης, εις τα Ηλύσια των Βουρβώνων. Πράγμα μοναδικώτατον και άξιον μακράς σκέψεως. Αγγλικά στρατεύματα, Αυστριακά, Πρωσσικά, Ρωσικά, Ολλανδικά, Γερμανικά αποτελούν την φρουράν της πόλεως των Παρισίων. Είς στρατιωτικός διοικητής τηρεί την τάξιν... Μέγα μάθημα και μέγιστον ηθικόν δίδαγμα...

εάν οι άνθρωποι θελήσουν μίαν φοράν να είναι λογικοί. Ο Στρατηγός Donzelot, περί του οποίου υμείς μου ομιλείτε δεν ευρίσκεται εδώ... Επληροφορήθην τούτο αμέσως μετά την άφιξίν μου. Αν θελήση, να μεταχειρισθή εμέ, θα επιχειρήσω εγώ όπως παράσχω αυτώ μαρτυρίας της εγκαρδίου ημών ευγνωμοσύνης... Vignerenn, Λεσέψ και οι άλλοι ήλθαν να με ιδούν. Διατηρώ την πλέον ευχάριστον μνήμην των παρελθουσών σχέσεων. Και η μεταβληθείσα θέσις δεν δύναται ούτε πρέπει να μεταβάλη τα αισθήματα και τας σχέσεις.

Λυπούμαι διότι υμείς δεν μοι γράψατε εγκαίρως περί του παπά Κασιμάτη... Δεν είναι ιδικόν μου σφάλμα εάν ούτος δεν περιελήφθη εις τον κατάλογον των λαβόντων τα αναμνηστικά δώρα... Θα επανορθώσω, όμως όταν ευκαιρία τις θα επιτρέψη τούτο... Χαιρετώ και εναγκαλίζομαι αδελφούς και αδελφάς και ανδραδέλφους και ανεψιούς. Επικαλούμαι την ευλογίαν του Θεού και εκείνην των γονέων και του ιερομονάχου ημών.

Ο υιός Ιωάννης

Τα σεβάσματά μου προς τον Ιππότην κύριον Λευκόκοιλον, προς τον κύριον Βενέδικτον Πιέρην και προς όσους τιμούν εμέ διά της αυτών ευχαρίστου ενθυμήσεως.

113

Senza numero

Parigi, 19 Settemhre/1 Ottobre 1815

Scrivo in mezzo a molta gente, e mi è impossibile di cercare registri, e metter numero a questa lettera. Ho ricevuto le Sue. Stavro mi dice che gli ordini sono dati, e che ella riceverà o avrà ricevuto i 500 zecchini. Autorizzò Naranzi a fine che l’ acquisto delle mobiglie sia fatto a mie spese sulla misura di duecento zecchini. La Marietta so essere in qualche angustia; autorizai Naranzi a far qualche picciola cosa p(er) essa.

Gli affari nostri sono convenuti alla fine qui. Resta che le Corti non presenti vi appongano il loro consentimento. Se sarà favorevole vole alle misure proposte. L’ indipendenza della Republica sarà ristabilita sopra salde ed innamovibili basi, e sotto gli auspicj di una sola prottezione, quella cioè che è la più alta a fare il nostro bene essere, quella dell’ Inghilterra.

Tra pochi giorni sarò in grado di spiegarmi d’ avantagio, e spero con la soddisfazione di tutti.

L’ Imperatore a degnato di nominarmi Suo Secretarlo di Stato e Suo Plenipotenziario per terminare la negociaz(io)ne di Parigi. Questa terminata ho l’ ordine di rendermi senza ritardo a S(anto) Pietroburgo. Là p(er) essere immedia(tament)e sotto gli ordini di S.M. pel dipartimento degli affari esteri. Su di questa nuova situazione le scriverò più a lungo tra breve.

La mia salute è buona. Bacio le mani ai genitori, ed imploro la benedizione del sacromonaco Simeone.

Il fig(lio) Giovanni

Άνευ αριθμού

Παρίσιοι, 19 Σεπτεμβρίου / 1 Οκτωβρίου 1815

Γράφω εν μέσω πολλών ανθρώπων και μου είναι αδύνατον να αναζητήσω κατάστιχα και να θέσω αριθμόν εις την επιστολήν αυτήν. Έλαβον τας επιστολάς υμών. Ο Σταύρος Ιωάννου μοι αναγγέλει ότι εδόθησαν αι εντολαί και ότι υμείς θα λάβητε η θα έχητε λάβει τα 500 τζεκίνια. Εξουσιοδότησα τον Ναράντζην επί τω σκοπώ όπως η αγορά των επίπλων, πραγματοποιηθώ δι’ εξόδοις μου έναντι του ποσού των διακοσίων τζεκινίων. Η Μαριέττα γνωρίζω ότι ευρίσκεται έν τινι δυσχερεία· εξουσιοδότησα τον Ναράντζην διά να κάμη κάτι δι’ αυτήν.

Αι υποθέσεις ημών επί τέλους συνεφωνήθησαν εδώ. Υπολείπεται όπως αι μη παρούσαι Αυλαί επιθέσουν την συναίνεσιν αυτών εφ’ όσον θα είναι σύμφωνος προς τα προταθέντα μέτρα. Η ανεξαρτησία της Δημοκρατίας θα αποκατασταθή επί νέων στερεών και αμετακινήτων βάσεων και υπό την προστασίαν μιας μόνον Προστάτιδος, εκείνης δηλαδή, ήτις είναι η πλέον ισχυρά διά να συμβάλη εις την ευτυχίαν ημών, της Αγγλίας.

Εντός ολίγων ημερών θα είμαι εις θέσιν να εξηγηθώ περαιτέρω και ελπίζω προς ικανοποίησιν πάντων.

Ο Αυτοκράτωρ ηυδόκησεν όπως ονομάση εμέ Υπουργόν Του επί των Εξωτερικών και Πληρεξούσιόν Του διά να περατώσω τας διαπραγματεύσεις των Παρισίων. Περατωθείσης της αποστολής ταύτης έχω την εντολήν όπως μεταβώ άνευ καθυστερήσεως εις την Αγίαν Πετρούπολιν, διά να τεθώ εκεί υπό τας αμέσους διαταγάς της Α.Μ. διά τας εξωτερικάς υποθέσεις. Περί της νέας αυτής καταστάσεως θα σας γράψω συντόμως εκτενέστερον.

Η υγεία μου είναι καλή. Ασπάζομαι τας χείρας των γονέων και επικαλούμαι την ευλογίαν του ιερομονάχου Συμεώνος.

Ο υιός Ιωάννης

114

Senza numero

Parigi, li 15/17 Ottobre 1815

Non ho alla mano il registro dei numeri della nostra corrispondenza Scrivo perciò senza numero. La convenzione che riguarda le Isole nostre è sul punto di essere segnata. Ella la riceverà non di meno da Conte Mocenigo colla presente, se tuttavolta avrà esso un’ occasione sicura. Possono ancora essere fatte su di questo atto alcune legeri mutazioni, ma non attacheranno la sostanza. Lo accompagno della lettera particolare che scrissi a Mylord Castelereagh all’ occasione che ne trasmise qui il progetto. Esso la a desiderata per avere la sicurezza che mi adopererò efficaccem(ent)e verso i miei concittadini, onde le cose sieno regolate d’ un commune accordo, e pel vantaggio delle Isole. Non mi sono rifiutato nè mi rifiuterò mai di cooperare con tutto lo zelo pel bene della Patria... Quando la convenzione sarà rattificata, allora è mia intenzione di travagliare con questi due Plenipotenziarj Brittanici, a fine di convenire qui sulle basi del nuovo ordine che dovrà stabilirsi da noi. La convenzione porta in sostanza le stesse condizioni, que di fatto erano in rigore sotto la Prottezione Russa. E l’ idea di concentrare tutta l’ influenza protetrice nell’ intenzione ili una sola potenza, mi sembra tanto giusta, quanto salutare p(er) noi. L’ esperienza deve averci dimostrato, che la nostra esistenza politica affidata alle nostre sole cure, et appogiata ai nostri soli mezzi, sarebbe stata una illusione, fatale al nostro riposo, e forse alla nostra stessa esistenza. Due supposizioni molto lontane dal fatto e dalla possibilità morale, potrebbero rendere probabile la creazione di un governo libero, e la sua esistenza tra noi, appogiata solo a una transazione politica, ed ai nostri soli mezzi. Capacità e moralità Insulare. Eguaglianza di interesse politico nelle grandi potenze di favorire l’ una e l’ altra. Mi dispenso di provare quanto queste due ipotesi sieno contrari alla realità... Partendo da questa convinzione scritta a caratteri indelebili nella mia coscienza, ho soste-

nuto sempre che l’ interesse nostro a quello delle Potenze Europee, non si sarebbe conciliato, che creando di noi un piciolo stato libero, e indipendente, sotto la prottezione di una sola grande Potenza... La Gran Brettagna sola poteva nel sistema attuale del mondo politico, accordarci utilmente questa prottezione. Besta che i nostri abbino il buon seno di penetrarsi di queste verità, e di voler essere felici. E lo saranno.

Non mi difendo in più lunghi dettagli. Il tempo mi manca. Lo farò però quando si tratterà di spedire alle Isole quest’ atto; e quando potrò φ.1v aggiungere molti / dettagli, che faranno conoscere quanto difficile sia stata di conservare alle Isole quella esistenza che n(on) fu accordata nò a Genova, nè a Ragusa, nè a Venezia, nè a molti altri paesi. Che i nostri adorino e benedicano il nome Augusto dell’ Imperatore. S.M. loro a promesso di n(on) riporre la spada senza assicurar loro una esistenza politica, e lo fece lasciando con liberalità senza esempio, questo vantaggio, e questa gloria ad una Potenza che può farlo, e che p(er) le sue instituzioni, adempierà una si bella intrapresa con lealtà. La prego d1 communicare questi ceni confidentiallemente alle persone che possono meritare la di lei confidenza. Tra breve tutti sapranno tutto... Ma pel momento n(on) gira parlarne, e molto meno farne parlare per di Lei impulsione. Mylord Castelereagh, et il Duca di Wellington, coi quali ho terminato io solo questo affare, mi hanno colmato e mi colmano di bontà... Ne profiterò per constituirli ambedue gli avvocati dei nostri interessi... Saranno affidati ad esperti e potenti mani.

Parliamo d’altro. Stavro di Giovani deve averle rimesso a quest’ ora i 500 zecchini. Ho autorizzato Naranzi di pagare le mobiglie che Viaro gli aveva ordinato. Per quest’ anno n(on) potrò fare d’ avvantaggio, dovendo fornire ancora al trattamento di Nane Polillà. Prima di passare a Pietroburgo cercerò di andare a Vienna p(er) alcuni giorni a fine di regolare definitivamente ciò che riguarda Nane, e molti altri dettagli ecconomici. Se Stavro di Giovanni n(on) fosse cosi galantuomo, ed amico come egli è, potrei d’ un instante all’altro trovarmi sulla paglia. Mi è impossibile di avere testa e tempo di regolare in giornata gli affari ecconomici. Ma fin’ ora o trovato sempre qualche onest’ uomo, che si è incaricato delle cose mie.

Saluti a tutti quanti. Abbraccio f(rate)llj e sorelle. Dimando le benedizioni dei genitori, e dello sacromonaco.

Il figlio Giovanni

Άνευ αριθμού

Παρίσιοι, 15/27 Οκτωβρίου 1815

Δεν έχω ανά χείρας το κατάστιχον των αριθμών της αλληλογραφίας. Διά τούτο γράφω την επιστολήν άνευ αριθμού. Η συνθήκη, ήτις αφορά εις τας Νήσους ευρίσκεται εις το σημείον της υπογραφής. Υμείς ουχ ήττον θα λάβητε αυτήν μετά της παρούσης, διά του Κόμητος Μοτσενίγου, εάν βεβαίως ούτος επιτύχη μίαν ασφαλή ευκαιρίαν. Είναι δυνατόν να γίνουν επί της πράξεως ταύτης μικραί τινες τροποποιήσεις, αι οποίαι όμως δεν θα θίξουν την ουσίαν. Συνοδεύω την πράξιν αυτήν μετ’ εμπιστευτικής επιστολής, την οποίαν έγραψα προς τον Μυλόρδον Κάστλερη επί τη ευκαιρία της αποστολής του σχεδίου τούτου. Ούτος επεζήτησε τούτο διά να έχη την βεβαιότητα ότι θα ενεργήσω αποτελεσματικώς προς όφελος των συμπατριωτών μου, ίνα αι υποθέσεις διακονισθώσιν διά τινος κοινής συμφωνίας και προς το συμφέρον των Νήσων. Δεν ηρνήθην ούτε θα αρνηθώ ποτέ όπως συνεργασθώ μεθ’ όλου του ζήλου μου διά το καλόν της Πατρίδος... Όταν η συνθήκη θα έχη επικυρωθή, τότε πρόθεσίς μου είναι όπως συνεργασθώ μετά των δύο αυτών Βρεταννών Πληρεξουσίων επί τω σκοπώ όπως συμφωνήσωμεν ενταύθα τας βάσεις της νέας πολιτικής τάξεως, ήτις οφείλει να εγκαθιδρυθή παρ’ ημίν. Η συνθήκη περιλαμβάνει κατ’ ουσίαν τους αυτούς όρους, οίτινες τω όντι ήσαν εν ισχύϊ υπό την Προστασίαν της Ρωσίας. Η ιδέα δε όπως συγκεντρωθή πάσα η προστατευτική επιρροή εν τη βουλήσει μιας μόνον Δυνάμεως, μου φαίνεται τόσον δικαία, όσον και υγιής δι’ ημάς. Η εμπειρία οφείλει να αποδείξη, εάν η πολιτική ημών ύπαρξις, εμπιστευθείσα μόνον εις τας ιδικάς μας φροντίδας και στηριζομένη μόνον επί των ιδικών μας δυνατοτήτων, θα ήτο μία αυταπάτη, μοιραία διά την ησυχίαν ημών και πιθανώς δι’ αυτήν την ύπαρξιν ημών. Δύο υποθέσεις πολύ μακράν ευρισκόμεναι και εκ της πραγματικότητος και εκ των ηθικών δυνατοτήτων, θα ηδύναντο όπως καταστήσουν πιθανήν την δημιουργίαν μιας ελευθέρας κυβερνήσεως και την ύπαρξιν αυτής παρ’ ημίν, στηριζομένης μόνον εφ’ ενός πολιτικού συμβιβασμού και επί των ιδικών μας μόνον δυνατοτήτων. Iκανότης και ηθικότης των κατοίκων των Νήσων. Ισότης πολιτικού ενδιαφέροντος εν ταις μεγάλαις δυνάμεσιν ώστε να ευνοήσουν η μία την άλλην. Όμως αποφεύγω να αποδείξω οπόσον αυταί αι υποθέσεις είναι αντίθετοι προς την πραγματικότητα... Εκκινών εκ της υποθέσεως ταύτης, της γραφείσης δι’ ανεξιτήλων χαρακτήρων εν τη συνειδήσει μου, υπεστήριξα πάντοτε ότι το ιδικόν μας συμφέρον δεν θα ήτο συμβιβάσιμον προς εκείνο των Μεγάλων Δυνάμεων παρά μόνον διά της δημιουργίας ενός μικρού ελευθέρου κράτους και ανεξαρτήτου, υπό την προστασίαν μιας μόνον Μεγάλης Δυνάμεως... Η Μεγάλη Βρεταννία μόνη, ηδύνατο εν τω παρόντι συστήματι του πολιτικού