Αρχείον Ιωάννου Καποδίστρια, τ. Γ΄

Τίτλος:Αρχείον Ιωάννου Καποδίστρια, τ. Γ΄
 
Τόπος έκδοσης:Κέρκυρα
 
Εκδότης:Εταιρεία Κερκυραϊκών Σπουδών
 
Συντελεστές:Κώστας Δαφνής, Παναγιώτης Μιχαηλάρης
 
Έτος έκδοσης:1980
 
Σελίδες:514
 
Θέμα:Αλληλογραφία Καποδίστρια (γράμματα προς τον πατέρα του)
 
Χρονική κάλυψη:1809-1820
 
Περίληψη:Ο Γ΄ τόμος του «Αρχείου Καποδίστρια» περιέχει την Αλληλογραφία του Ιω. Καποδίστρια με τον πατέρα του Αντωνομαρία Καποδίστρια. Πρόκειται για 176 επιστολές που καλύπτουν χρονικά 12 χρόνια: η πρώτη επιστολή, του 1809, συντάσσεται αμέσως μετά την αναχώρηση του Ιω. Καποδίστρια από την Κέρκυρα· η τελευταία που αποστέλλεται από την πόλη Troppau (σήμερα ανήκει στην Τσεχοσλοβακία) έχει ημερομηνία 10/22 Νοεμβρίου 1820· λίγους μήνες αργότερα (Απρίλιος 1821) ο Αντωνομαρίας Καποδίστριας θα πεθάνει.
 
Το Βιβλίο σε PDF:Κατέβασμα αρχείου 72.4 Mb
 
Εμφανείς σελίδες: 209-228 από: 515
-20
Τρέχουσα Σελίδα:
+20
http://62.217.127.123/~jkok/kapodistrias/includes/resources/auto-thumbnails.php?img=/home/jkok/public_html/kapodistrias/uploads/book_files/8/gif/209.gif&w=550&h=800

68

No 97

Bucarest, 14/26 Luglio 1812

Questa le arriverà per Gianina. Se ne incarica il s(igno)r Stavro di Giovanni, al quale scrivo oggi per la prima voltra, profitando delle com(m)unicazioni apperte in grazia della pace che viene di essere rattificata. La mia salute è buona assai quantunque molto occupato. L’ aria della campagna dove mi trovo, ed il moto del cavallo mi giovano moltissimo, e compensano i danni della vita sedentaria ed oziosa che ho menato p(er) qualche tempo. S.E. l’ amiraglio mi colma di bontà tutti i giorni. Fò parte della sua famiglia. Vivo con esso, alla sua tavola, al suo passegio, in somma da che mi trovo a Bucarest, non conosco altro mondo, che quello del quartiere generale, e n(on) ho il tempro di uscire da questo circolo. Scrivo queste poche righe alla punta di giorno, ilo preso la sana abitudine di andare a letto alle 10 della serra, e di levarmi assai di buon matino. Cosi il lavoro va avanti, e gli occhi n(on) soffrono. Oramai n(on) posso fare a meno degli occhiali. Sono p(er) altro conserve. Sono senza Sue lettere da che ho lasciato Vienna. Non ne spero più da quella parte, dopocchè le relaz(io)ni nostre sono con quella Corte del tutto interotte. D’uopo è dunque restringersi alla corrispondenza p(er) Constantinopoli, e Gianina. Il s(igno)r Fonton partendo di qui pel suo posto, a voluto incaricarsi, di una picciola lettera p(er) Lei, e mi assicurò che Le avrebbe indicato il mezzo di fargli avere lo di Lei risposte, p(er) trasmetterle qui. Voglio sperare che malgrado la difficoltà delle circostanze nelle quali si troviamo questa innocente e familiare corrispondenza n(on) soffra ostacoli, e n(on) possa in nessun modo comprometterla. Ella farà bene d’ ora innanzi, di far leg(g)ere a S.E. il Governatore generale, le mie lettere come le Sue a me dirette· E di pregare lo stesso ottimo e virtuoso personaggio di voler proteggere una communicaz(io)ne che n(on) conterrà strettamente che cose particolari e di famiglia. φ.1v / La prego de miei omaggi a tutti i conoscenti ed amici. Abbraccio f(rate)llj e sorelle. Baccio la mano a lei ed alla s(ignora) madre, e mi raccomando sempre alle preghiere delio sacromonaco Simeone.

Il figlio G(iovanni) C(apodistrias)

Σελ. 209
http://62.217.127.123/~jkok/kapodistrias/includes/resources/auto-thumbnails.php?img=/home/jkok/public_html/kapodistrias/uploads/book_files/8/gif/210.gif&w=550&h=800

Αρ. 97

Βουκουρέστιον, 14/26 Ιουλίου 1812

Η παρούσα αφιχθήσεται υμίν μέσω Ιωαννίνων. Επιφορτίζεται προς τούτο ο κύριος Σταύρος Ιωάννου, προς τον οποίον γράφω σήμερον διά πρώτην φοράν, επωφελούμενος των επικοινωνιών, αίτινες απεκαταστάθησαν ένεκα της ειρήνης, ήτις πρόκειται να επικυρωθή. Η υγεία μου είναι αρκούντως καλή, μολονότι είμαι πολύ απασχολημένος. Ο αήρ της εξοχής, ένθα ευρίσκομαι και η κίνησις διά του ίππου ωφελούν εμέ τα μάλα και αντικαθιστώσιν τας ζημίας, τας εκ της καθιστικής και ραθύμου ζωής, ην διεξήγαγον επί τινα χρόνον. Η Α.Ε. ο Ναύαρχος υπερπληροί εμέ δι’ ευμενείας καθ’ εκάστην. Αποτελώ μέλος της οικογενείας του. Ζω μετ’ αυτού, εις την τράπεζάν του, εις τον περίπατόν του και αφ’ ότου τέλος πάντων ευρίσκομαι εις Βουκουρέστιον δεν γνωρίζω άλλον κόσμον ειμή εκείνον του Γενικού Στρατηγείου και δεν έχω τον καιρόν να εξέλθω εκ του κύκλου τούτου. Γράφω αυτάς τας ολίγας γραμμάς κατά την χαραυγήν. Απέκτησα την υγιεινήν συνήθειαν να κατακλίνωμαι κατά την 10ην νυκτερινήν και να εγείρωμαι λίαν ενωρίς. Ούτως η εργασία προβαίνει και οι οφθαλμοί δεν υποφέρουν. Τώρα πλέον δεν δύναμαι να εργασθώ άνευ ομματούϋαλίων. Εξ άλλου είναι και προφυλακτικόν μέτρον. Είμαι εστερημένος επιστολών υμών αφ’ ότου ανεχώρησα από την Βιέννην. Δεν ελπίζω να λάβω αυτάς διά της οδού εκείνης καθ’ όσον αι σχέσεις ημών μετ’ εκείνης της Αυλής διεκόπησαν ολοσχερώς. Όθεν είναι αναγκαίον να περιορίσωμεν την αλληλογραφίαν μέσω της Κωνσταντινουπόλεως και των Ιωαννίνων. Ο κύριος Φοντόν αναχωρών εντεύθεν διά την θέσιν του ηθέλησεν όπως επιφορτισθή μικράς τίνος επιστολής δι’ υμάς και διεβεβαίωσεν εμέ ότι ήθελεν υπόδειξη υμίν το μέσον διά να λαμβάνη τας επιστολάς υμών και να τας μεταβιβάζη ενταύθα. Θέλω να ελπίζω ότι παρ’ όλας τας δυσχέρειας των περιστάσεων, εν αις ευρισκόμεθα, η αθώα αυτή και οικογενειακή αλληλογραφία δεν θα δυσχερανθή δι’ εμποδίων και κατ’ ουδένα τρόπον θα ήτο δυνατόν να την διακινδυνεύσωμεν. Θα ήτο καλόν από τούδε και εις το εξής όπως αναγιγνώσκητε εις την Α.Ε. τον Γενικόν Διοικητήν τας επιστολάς μου ως και τας επιστολάς υμών, τας προς εμέ διευθυνομένας. Να παρακαλέσητε δε αυτήν την αρίστην και ενάρετον προσωπικότητα, όπως θελήση να προστατεύση μίαν αλληλογραφίαν, ήτις δεν θα περιέχη παρά μόνον επιστολάς οικογενειακού και ιδιωτικού περιεχομένου. φ.1v / Παρακαλώ υμάς διά τα προς άπαντας τους γνωστούς και φίλους σεβάσματά μου. Εναγκαλίζομαι αδελφούς και αδελφάς. Ασπάζομαι την χείρα της σεβαστής μητρός και συσταίνω εαυτόν πάντοτε εις τας δεήσεις του ιερομονάχου Συμεώνος.

Ο υιός Ιωάννης Καποδίστριας

Σελ. 210
http://62.217.127.123/~jkok/kapodistrias/includes/resources/auto-thumbnails.php?img=/home/jkok/public_html/kapodistrias/uploads/book_files/8/gif/211.gif&w=550&h=800

69

Senza numero

Zembina presso Barissoff, li 19 Novembre 1812

Sono senza lettere, et senza alcuna nuova della famiglia da quattro mesi. Questa privazione più che ogni altra mi rende tristo1 e mi fa pennosa la mia situazione. Del resto sono sempre presso S.E. l’ amiraglio Tchitchagoff, e contento delle bontà delle quali mi onora... La mia salute è ottima. La vita nostra è laboriosissima. Ma chi vive senza travagliare, e chi può sperare di viver meglio stando colle mani alla cintola. La speranza di guadagnare il riposo una volta non è senza fondamento. Tutto lo promete... almeno quanto o veduto2, e vedo ogni giorno lo dimostra davantaggio.

Queste poche linee Le saranno trasmesse da Minziakj, il quale è nominato Console a Patrasso. Esso mi ama molto, e spero che vorrà darmene una prova convicente incaricandosi della innocente mia corrispondenza, la quale n(on) mira ad’ altro che a darle le mie nuove personali, e a dimandarle le Sue e quelle dei nostri.

Baccio le mani alla s(ignor)a mad(re). Abbracio f(rate)llj, e sorelle, cognati e nipoti. Mi raccomando alle preci del sacromonaco Simeone, ed imploro la paterna benedizione.

Il figlio Giovanni

Άνευ αριθμού

Ζεμπίνα, πλησίον του Μπάρισοφ, 19 Νοεμβρίου 1S1

Είμαι άνευ επιστολών και ανευ ειδήσεώς τινος της οικογενείας από τεσσάρων μηνών. Η στέρησις αυτή, πλέον πάσης ετέρας αιτίας, καθιστά εμέ κατηφή και δυσάρεστον την κατάστασιν μου. Ως προς τα λοιπά, είμαι πάντοτε πλησίον του Ναυάρχου Τσιτσαγώφ και ευχαριστημένος διά την καλωσύνην, δι’ ης τιμά εμέ... Η υγεία μου είναι εξαίρετος. Η ζωή μας είναι τα μάλα επίπονος. Αλλά τις ζη άνευ εργασίας και τις δύναται να ελπίζη επί τα βελτίω παραμένων με τας χείρας εις την μέσην. Η ελπίς όπως επιτύχω κάποτε την ανάπαυσιν δεν στερείται βάσεως. Τα πάντα υπόσχονται

1. αντί ορθ. triste

2. αντί της πλέον κοινής χρήσεως : visto

Σελ. 211
http://62.217.127.123/~jkok/kapodistrias/includes/resources/auto-thumbnails.php?img=/home/jkok/public_html/kapodistrias/uploads/book_files/8/gif/212.gif&w=550&h=800

αυτήν... Τουλάχιστον όσα είδα και βλέπω καθ’ εκάστην αποδεικνύουν τούτο επαρκώς.

Αι ολίγαι αυταί γραμμαί θα αποσταλλώσιν υμίν διά του Μιντσιάκη, όστις διωρίσθη Πρόξενος εις τας Πάτρας. Ούτος με αγαπά πολύ και ελπίζω ότι θα θελήση τώρα να μοι δώση απόδειξίν τινα πειστικήν της αγάπης του, επιφορτιζόμενος της αθώας αυτής αλληλογραφίας μου, ήτις δεν αποβλέπει εις έτερόν τι ειμή εις το να μεταφέρη προς υμάς τας προσωπικάς ειδήσεις μου και να αποζητήση τας ειδήσεις υμών και των οικείων μας.

Ασπάζομαι τας χείρας της σεβαστής μητρός. Εναγκαλίζομαι αδελφούς και αδελφάς, ανδραδέλφους και ανεψιούς. Συσταίνω εαυτόν εις τας δεήσεις του ιερομονάχου Συμεώνος και επικαλούμαι την πατρικήν ευλογίαν.

Ο υιός Ιωάννης

70

No 99

Gesna, a duo miglia dal Niemen, li 15/27 Xmbre 1812

Sulle sponde quasi del Niemen ho ricevuto il Suo n(umero) Oli del 19 Agosto, p(er) la via di Constantinopoli. Ne ero senza da tre mesi. Questo mi ha consolalo, e p(er) il suo contenuto, e percchè mi lascia sperare la continuaz(io)ne della nostra corrispondenza. La presente Le sarà trasmessa dall’amico Minziakj il qualle è Console generale in Morea, e deve a quest’ora essere al suo posto. Lo stesso amico Le farà tenere la pelicia. Almeno di qui ho dato tutti gli ordini necessarj a l’ effetto, e spero che saranno eseguiti senza ritardo. Ci avevo pensato dal momento, che la pace autorizzò delle relazioni dirette in Turchia. L’ amico stesso Minziakj, potrà incaricarsi in seguito della nostra corrispondenza. E non dubito che l’ amicizia che esso mi ha sempre dimostrato voglia essere affievolita dalle distanze. La mia posizione è la stessa. Sono sempre presso S.E. l’amiraglio Tchitchagoff, nella qualità di direttore della sua cancelleria diplomatica... Lo ho sempre accompagnato dalle rive del Danubio sino qui; ed ebbi occasione di vedere cose estraordinarie, ed avvenimenti incredibili... La vita che si fa è difficile, e laboriosa. Il freddo sopra tutto, la rende ancora più nojosa... La mia salute n(on) pertanto si è sempre conservata, e ne godo doppiamente, e p(er) essermi convinto della possibilità di tenere, a tutto travaglio, ed a tante privazioni, e p(er) essere stato in grado di adem-

Σελ. 212
http://62.217.127.123/~jkok/kapodistrias/includes/resources/auto-thumbnails.php?img=/home/jkok/public_html/kapodistrias/uploads/book_files/8/gif/213.gif&w=550&h=800

piere ai miei doveri in modo che S.E. ne è stato, e ne pare contentissimo. Per il servizio reso a Bucarest S.M. I(mperiale) mi ha onorato de grado di Consigliere di Stato attuale. Quanto all’ avvenire non so bene, ciò che sarà p(er) essere di me. Per quanto però potrà dipendere da me cercarò di approssimarmi possibilmente al focolare domestico, e di mettermi in grado di contribuire comunque siasi, alla definizione di un matrimonio di famiglia... Viaro vorrà persuadersi... Ed io n(on) mancarò di travagliare... Tutto questo però nelle cose desiderate... Vedremo, e presto.

φ.1v / L’affare economico a trattarsi col Conte Mocenigo, è fuori della mia sferra, nel ora. Le nostre relazioni non sono per anco riaperte. E Mocenigo è restato a Vienna. Lo credo sempre nella stessa disposizione. Ma parmi impossibile, che esso consenta di farle trovare il fondo richiesto a Corfù... Non di meno quando saprò di potergli scrivere, lo farò... E non mancherò di farle sapere il risultato della mia negociazione.

Mi duole sapere Marietta, madre poco fortunata. Essa meritava una miglior sorte. Mi ricordi alia di lei fraterna amicizia. Ed a quella delle altre sorelle, e f(rate)llj. Non scrivo a Viaro p(er) non moltiplicare fogli, e penne alle perlustrazioni, ed ai perlustratoli... Imploro sempre le preci del sacromonaco Simeone, e la benedizione dei genitori.

Il figlio Giovanni

Αρ. 99

Γκέσνα, δύο μίλλια από τον Νιέμεν, 15/27 Δεκεμβρίου 1812

Σχεδόν παρά τας όχθας του Νιέμεν έλαβον την υπ’ αριθ. 011 της 10 Αυγούστου επιστολήν υμών, διά της οδού της Κωνσταντινουπόλεως. Δεν είχον επιστολάς υμών επί τρεις μήνας. Αυτή παρηγόρησεν εμέ και ένεκα του περιεχομένου αυτής και διότι μοι επιτρέπει να ελπίζω εις την συνέχισιν της αλληλογραφία; ημών. Η παρούσα αποσταλήσεται υμίν υπό του φίλου Μιντσιάκη, όστις είναι Γενικός Πρόξενος της Πελοποννήσου και οφείλει (κατ’ αυτήν την στιγμήν να ευρίσκηται εις την θέσιν του. Ο ίδιος φίλος θα εγχειρίση υμίν την γούναν. Τουλάχιστον έδωσα εντεύθεν πάσας τας απαραιτήτους εντολάς επί τούτω και ελπίζω ότι θα εκτελεσθώσιν άνευ καθυστερήσεως. Εφρόντισα δι’ αυτά από της στιγμής, καθ’ ην η ειρήνη επέτρεψεν τας αμέσους σχέσεις προς την Τουρκίαν. Ο ίδιος φίλος Μιντσιάκης δύναται να επιφορτισθή ακολούθως και διά της αλληλογραφίας ημών. Και δεν αμφιβάλλω ότι η φιλία, την οποίαν πάντοτε επέδειξεν προς εμέ δεν ήθελεν

Σελ. 213
http://62.217.127.123/~jkok/kapodistrias/includes/resources/auto-thumbnails.php?img=/home/jkok/public_html/kapodistrias/uploads/book_files/8/gif/214.gif&w=550&h=800

εξασθενίση ένεκα των αποστάσεων. Η θέσις μου είναι πάντοτε η αυτή. Ευρίσκομαι πάντοτε πλησίον της Α.Ε. του Ναυάρχου Τσιτσαγώφ, υπό την ιδιότητα του προϊσταμένου της διπλωματικής Γραμματείας αυτού... Συνώδευσα πάντοτε αυτόν από τας όχθας του Δουνάβεως μέχρις εδώ· και έσχον την ευκαιρίαν να αντικρύσω πράγματα μοναδικά και γεγονότα απίστευτα... Η ζωή, ην διάγομεν είναι δύσκολος και επίπονος. Επί πλέον το ψύχος καθιστά αυτήν πλέον δυσάρεστον... Η υγεία μου όμως διατηρείται πάντοτε και χαίρομαι διά δύο λόγους: διότι πέποιθα ότι έχω την δυνατότητα να ανθέξω εις τόσην εργασίαν και εις τοσαύτας στερήσεις και διότι ήμην εις θέσιν να εκτελέσω τα καθήκοντά μου κατά τρόπον ώστε η Α.Ε. υπήρξεν και φαίνεται τα μάλα ευχαριστημένος. Διά την υπηρεσίαν, ην προσέφερον εν Βουκουρεστίω η Α.Μ. ο Αυτοκράτωρ ετίμησεν εμέ διά του αξιώματος του εν Ενεργεία Κρατικού Συμβούλου. Όσον αφορά εις το μέλλον δεν γνωρίζω αυτό το οποίον προώρισται δι’ εμέ. Κατά το εξαρτώμενον εξ εμού θα επιζητήσω να πλησιάσω κατά το δυνατόν την οικογενειακήν εστίαν και να ευρεθώ εις την θέσιν να συμβάλω οπωσδήποτε εις την σύναψιν ενός γάμου εις την οικογένειαν... Ο Βιάρος θα θελήση να πεισθή... Και εγώ δεν θα λείψω να εργάζωμαι προς τούτο... Πάντα ταύτα όμως είναι επιθυμητέα πράγματα... Θα ιδώμεν και ταχέως.

φ.1v / Η οικονομική υπόθεσις, η διακανονισθείσα μετά του Κόμητος Μοτσενίγου είναι εκτός της ιδικής μου σφαίρας, επί του παρόντος. Αι επικοινωνίαι ημών δεν επανελήφθησαν εισέτι. Και ο Μοτσενίγος παρέμεινεν εις την Βιέννην. Πιστεύω ότι αυτός έχει πάντοτε τας αυτάς διαθέσεις. Αλλά μου φαίνεται αδύνατον ότι αυτός θα ήθελεν συναινέση ώστε να προμηθεύση χάριν υμών τον ρηθέντα χρηματικόν πόρον εις την Κέρκυραν... Ουχ ήττον όταν πληροφορηθώ ότι δύναμαι να γράψω προς αυτόν θα πράξω τούτο και δεν θα παραλείψω να αναγγείλω υμίν το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεών μου.

Θλίβομαι πληροφορούμενος ότι η Μαριέττα είναι ολίγον ευτυχής μητέρα. Αυτή ήξιζεν καλυτέρας τινός τύχης. Υπενθυμίσατε εμέ εις την αδελφικήν αυτής φιλίαν. Και εις εκείνην των άλλων αδελφών. Δεν γράφω εις τον Βιάρον διά να μην πολλαπλασιάζω τα φύλλα και τους κόπους της λογοκρισίας και των λογοκριτών... Επικαλούμαι πάντοτε τας δεήσεις του ιερομονάχου Συμεώνος και την ευλογίαν των γονέων.

Ο υιός Ιωάννης

Σελ. 214
http://62.217.127.123/~jkok/kapodistrias/includes/resources/auto-thumbnails.php?img=/home/jkok/public_html/kapodistrias/uploads/book_files/8/gif/215.gif&w=550&h=800

71

No 001

Barbenstein, le 31 Xmbre 1812

Le lettere di data antica, Giugno et Luglio mi sono arrivate per la via d’ Italia. Questa avrà la stessa direzione. La mia salute è ottima. Lo stato mio non disgradevole. Desidero pari quella della famiglia. Ho scritto già all’ amico Conte Mocenigo intorno all’ affare pecuniario che tanto La interessa p(er) non sogiacere ai pesi enormi de cambj. Aspetto risposta. Ma ella ne saprà qualche cosa prima di me.

Desidero l’ anno nuovo in salute, e prosperità, a tutta la famiglia ed a tutti et tutti quanti, e che esso non finisca senza che alla fine c1 rivediamo, e che io possa baciarle le mani ed essere un poco appresso di Lei, e della famiglia. Le mie preci sono sempre le stesse, al sommo Iddio. Esso vorrà esaudirle, e rendermi felice? Questa sola speranza almeno fa la mia sostentenza1.

Mi ricordi a tutti. Baccio le mani alle zie e zij. Saluto i domestici nostri. Abbrac(c)io f(rate)llj, e sorelle, e nipoti ed imploro la benedizione dei genitori, e le devoz(io)ni del nostro sacromonaco Simeone.

Il figlio Giovanni

Αρ. 001

Μπαρμπενστάϊν, 31 Δεκεμβρίου 1812

Αι επιστολαί υμών υπό παλαιάν ημερομηνίαν Ιουνίου και Ιουλίου αφίχθησαν εις εμέ διά της οδού της Ιταλίας. Η παρούσα διευθύνεται διά της αυτής οδού. Η υγεία μου είναι εξαίρετος. Η κατάστασις μου όχι δυσάρεστος. Επιθυμώ ομοίαν εκείνην της οικογενείας. Έγραψα ήδη εις τον φίλον Κόμητα Μοτσενίγον διά το οικονομικόν ζήτημα, όπερ τόσον απασχολεί υμάς διά να μη περιπέσητε εις τα υπέρογκα βάρη των ανταλλαγών. Αναμένω απάντησιν. Αλλ’ υμείς θα πληροφορηθήτε κάτι περί τούτου πριν από εμένα.

Εύχομαι όπως το νέον έτος είναι μεθ’ υγείας και ευτυχίας δι’ άπασαν την οικογένειαν και δι’ άπαντας και όπως μη παρέλθη τούτο χωρίς να συναντηθώμεν ώστε να δυνηθώ να φιλήσω τας χείρας υμών και να ευρεθώ δι’ ολίγον πλησίον υμών και της οικογενείας. Αι ευχαί μου είναι πάντοτε αι αυταί προς τον Ύψιστον Θεόν. Θα θελήση να εισακούση αυτάς και να κατα-

1. Πιθανή ανάγνωση.

Σελ. 215
http://62.217.127.123/~jkok/kapodistrias/includes/resources/auto-thumbnails.php?img=/home/jkok/public_html/kapodistrias/uploads/book_files/8/gif/216.gif&w=550&h=800

στήση εμέ ευτυχή; Αυτή η ελπίς μόνον μοι παρέχει τουλάχιστον δύναμιν.

Υπενθυμίσατέ με εις άπαντας. Ασπάζομαι τας χείρας των θείων. Χαιρετώ τους υπηρέτας ημών. Εναγκαλίζομαι αδελφούς, αδελφάς και ανεψιούς και επικαλούμαι την ευλογίαν των γονέων και τας δεήσεις του ιερομονάχου Συμεώνος.

Ο υιός Ιωάννης

72

Bromberg, 6/18 Febrajo 1813

Oggi Le ho scritto per Constantinopoli, raccomandando la mia lettera all’ amico Fonton. Questa a Minziakj. Sono sempre all’armata. L’amiraglio a ottenuto il suo riposo. Mi fu ordinato di non cercare il mio. Sono sempre al mio posto presso il nuovo Generale Barclaj. Lo stesso che fu ministro della guerra. Mi colma di grazie e di bontà... Mi pare di vedere l’ antico nostro conoscente il Generale Anrep. Gli somiglia ed h la stessa maniera agradevole, sotto tutti i rapporti.

Passo sovente delle serrate tre lunghe con esso lui e gradisce la mia compagnia... Bisogna essere al mondo, p(er) conoscerlo, et per farlo conoscere. Sono bene benissimo di salute. I capelli solamente divengano tutti i giorni più bianchi, e questo fa un contrasto curioso col resto della mia figura, che n(on) annuncia ancora vecchiezza... Non posso dilungarmi. Mocenigo finisce l’ affare pecuniario d’ una maniera utile. Le mie osservazioni lo hanno convertito. Minziakj farà la commissione della pelizia. Ecco tutto.

I soliti saluti a tutti quanti. Abbraccio f(rate)llj e sorelle, nipoti, e cognati. Bacio le mani ai genitori. Mi raccomando alle preci del sacro, monaco Simeone.

Il figlio Giovanni

Μπρόμπεργκ, 6/18 Φεβρουαρίου 1813

Σήμερον έγραψα προς υμάς μέσω της Κωνσταντινουπόλεως διευθύνων την επιστολήν μου εις τον φίλον Φοντόν. Την παρούσαν διευθύνω εις τον Μιν-

http://62.217.127.123/~jkok/kapodistrias/includes/resources/auto-thumbnails.php?img=/home/jkok/public_html/kapodistrias/uploads/book_files/8/gif/217.gif&w=550&h=800

τσιάκην. Ευρίσκομαι πάντοτε εις το στράτευμα. Ο Ναύαρχος έλαβεν την άδειάν του. Διέταξεν εμέ να μην επιζητήσω την ιδικήν μου. Διατηρώ πάντοτε την θέσιν παρά τω νέω Στρατηγώ Μπαρκλάϋ. Είναι ο ίδιος, όστις διετέλεσεν Υπουργός των Στρατιωτικών. Υπερπληροί εμέ τιμών και ευμενείας... Μου φαίνεται ως να βλέπω τον παλαιόν γνώριμόν μας Στρατηγόν Άνρεπ. Ομοιάζει προς αυτόν και έχει τον αυτόν ευχάριστον τρόπον συμπεριφοράς εξ όλων των απόψεων.

Διέρχομαι συχνάκις μετ’ αυτού μακράς εσπέρας και ευχαριστείται εις την συντροφίαν μου... Οφείλει τις να ευρεθή εις τον κόσμον διά να γνωρίση αυτόν και διά να γνωρισθή υπ’ αυτού. Είμαι πάντοτε καλά, πολύ καλά κατά την υγείαν μου. Μόνον η κόμη καθίσταται οσημέραι και λευκοτέρα και τούτο δημιουργεί μίαν περίεργον αντίθεσιν προς το υπόλοιπον της εμφανίσεώς μου, το οποίον δεν προδίδει εισέτι γηρατεία... Δεν δύναμαι να επεκταθώ. Ο Μοτσενίγος περατώνει το οικονομικόν ζήτημα κατά τρόπον συμφέροντα. Αι παρατηρήσεις μου μετέπεισαν αυτόν. Ο Μιντσιάκης θα αποστείλη υμίν την γούναν. Ιδού τα πάντα.

Τους συνήθεις χαιρετισμούς προς άπαντας. Εναγκαλίζομαι αδελφούς και αδελφάς, ανεψιούς και ανδραδέλφους. Ασπάζομαι τας χείρας των γονέων. Συσταίνω εαυτόν εις τας δεήσεις του ιερομονάχου Συμεώνος.

Ο υιός Ιωάννης

73

Senza numero

12/24, Febrajo 1813

Le ho scritto i giorni scorsi per la via di Constantinopoli... Questa la raccomando a Mostra, affincchè la diriga p(er) la via d’ Italia. La mia saluto è buona buonissima. Le mie speranze altissimo... La mia economia n(on) angustiata... Mi ripetto, poicchè è meglio ripeltersi, che dire molte parole inutilmente. Servo sotto gli ordini di un altro Capo. Questi è il Generale Bardai di Tollj... L’amiraglio si è ritirato· Mi colmò di bontà e il nuovo ugualmente mi tratta con distinzione, o con amicizia... Veggo sempre che la benedizione dei miei genitori mi accompagna e che la mano di Dio è sulla mia testa!... Le preci del sacromonaco Simeone non mi abandonano certamente. Mocenigo, partendo da Vienna p(er) andare al suo posto mi scrisse, che sulle indica-

Σελ. 217
http://62.217.127.123/~jkok/kapodistrias/includes/resources/auto-thumbnails.php?img=/home/jkok/public_html/kapodistrias/uploads/book_files/8/gif/218.gif&w=550&h=800

zioni che io pii avevo dato, aveva ordinato l’ esecuzione delle misure, che devono produrre la rimessa del dennaro di cui ella a bisogno. Spero che tutto sarà a quest’ ora combinato. Minziakj, che è Console in Morea, a avuto l’ ordine di pensare alla1 plici, ed a tutto l’ occorente. Il più bel giorno della mia vita p(er) me è quello, in cui posso sperare di far qualche cosa, che sia agradevole a lei, ed utile alla famiglia.

I miei saluti, ed abbraci a tutti e tutti quanti. Baccio le mani ai genitori.

Il tiglio Giovanni

Άνευ αριθμού

12/24 Φεβρουαρίου 1813

Κατά τας παρελθούσας ημέρας, έγραψα προς υμάς μέσω της οδού της Κωνσταντινουπόλεως... Την παρούσαν εμπιστεύομαι εις τον Μόστραν, ίνα διευθύνη αυτήν μέσω της οδού της Ιταλίας. Η υγεία μου είναι καλή, πολύ καλή. Αι ελπίδες μου λαμπρόταται... Τα οικονομικά μου όχι δυσχερή.. Επαναλαμβάνω τα αυτά λόγια, καθ’ όσον είναι καλύτερον να επαναλαμβάνη τις αυτά παρά να λέγη πολλά ανωφελή πράγματα. Υπηρετώ υπό τας διαταγάς ενός άλλου ανωτέρου. Ούτος είναι ο Στρατηγός Μπαρκλάϋ ντε Τόλλυ... Ο Ναύαρχος απεσύρθη. Υπερπλήρωσεν εμέ ευμενείας, ομοίως δε και ο νέος συμπεριφέρεται προς εμέ μετά διακριτικότητος και φιλίας... Παρατηρώ πάντοτε ότι η ευλογία των γονέων συνοδεύει εμέ και ότι η χειρ του Θεού ευρίσκεται επί της εμής κεφαλής!... Αι δεήσεις του ιερομονάχου Συμεώνος ωσαύτως δεν εγκαταλείπουν εμέ. Ο Μοτσενίγος αναχωρών εκ Βιέννης διά να μεταβή εις την θέσιν του, μοι έγραψεν, ο:: συμφώνως προς τας υποδείξεις μου, διέταξεν την λήψιν των μέτρων, άτινα οφείλουν να συντελέσουν διά την αποστολήν των χρημάτων, ων υμείς έχετε ανάγκην. Ελπίζω ότι κατ’ αυτήν την στιγμήν τα πάντα θα έχουν εκτελεσθή. Ο Μιντσιάκης, όστις είναι Πρόξενος εν Πελοποννήσω, έλαβεν εντολήν όπως μεριμνήση διά τα δέματα και διά παν το αναγκαίον. Η ωραιοτέρα ημέρα της ζωής μου είναι εκείνη, καθ’ ην θα δύναμαι να ελπίζω ότι θα πράξω κάτι το ευχάριστον δι’ υμάς και επωφελές διά την οικογένειαν.

Τους χαιρετισμούς και τους εναγκαλισμούς μου προς άπαντας. Ασπάζομαι τας χείρας των γονέων.

Ο υιός Ιωάννης

1. αντί ai

Σελ. 218
http://62.217.127.123/~jkok/kapodistrias/includes/resources/auto-thumbnails.php?img=/home/jkok/public_html/kapodistrias/uploads/book_files/8/gif/219.gif&w=550&h=800

74

No 002

Li 26 Febrajo 1813

Le tre precedenti lettere senza numero percchè scritte in fretta. Avevo con esse dato risposta ad’ una Sua del mese di Agosto, e Le dicevo nello stesso tempo l’ accomodamento relativo all’ imprestito chiesto al Conte Mocenigo... Spero l’affare ultimato con di lei soddisfazione. Sono sempre contento della mia salute, della mia situazione, e di un av(v)enire che mi si promette avantagiosamente. Desidero sempre con impacienza le di Lei nuove... I miei saluti a tutti quanti, abbracj ai f(rate)llj e sorelle, e nipoti, e cognati. Baccio le mani ai genitori.

Il figlio Giovanni

Calamarà qui presente fa i suoi complimenti, e si ricorda particolarmente ad Agostino. Per un seguito del disastroso suo affare è stato degradato. E travaglia ora p(er) riavere quello che a perduto... Glielo desidero.

φ. 1v / A Mon Pere

[με άλλο χέρι]:1

Vienna, 27 Marzo 1813

La presente mi giunse nel momento, mi da piacere d’ <...>l per mezo della Contessa Bulgari e presentarle il mio osequio.

Αρ. 002

26 Φεβρουαρίου 1813

Αι τρεις προηγούμεναι επιστολαί ήσαν άνευ αριθμού διότι εγράφησαν εσπευμένως. Δι’ αυτών απήντησα εις μίαν επιστολήν υμών του μηνός Αυγούστου και ανέφερον υμίν κατά τον αυτόν χρόνον διά την συμφωνίαν, σχετικώς προς το αιτηθέν παρά τω Κόμητι Μοτσενίγω δάνειον... Ελπίζω την υπόθεσιν περατωθείσαν προς ικανοποίησιν υμών. Είμαι πάντοτε ευχαριστημένος διά την υγείαν μου, την κατάστασίν μου και διά το μέλλον, το οποίον εμφανίζε-

1. Πιθανώς οι δύο αυτές αράδες γράφτηκαν από τον Μπενάκη (βλ. επόμενη επιστολή.)

2. δυσανάγνωστη λ.

Σελ. 219
http://62.217.127.123/~jkok/kapodistrias/includes/resources/auto-thumbnails.php?img=/home/jkok/public_html/kapodistrias/uploads/book_files/8/gif/220.gif&w=550&h=800

ται πλήρες ελπίδων. Επιθυμώ πάντοτε μετ’ αδημονίας τας ειδήσεις υμών... Τους χαιρετισμούς μου προς άπαντας, εναγκαλισμούς εις τους αδελφούς και αδελφάς, ανεψιούς και ανδραδέλφους. Ασπάζομαι τας χείρας των γονέων.

Ο υιός Ιωάννης

Ο Καλαμαράς, παρών ενταύθα, υποβάλλει τας φιλοφρονήσεις του και ενθυμείται ιδιαιτέρως τον Αυγουστίνον. Εξ αιτίας μιας υποθέσεως, ήτις κατέληξεν εις καταστροφήν, απελύθη. Νυν δε μοχθεί διά να ανακτήση εκείνο, όπερ απώλεσεν... Εύχομαι τούτο εις αυτόν.

φ. 1v / Προς τον πατέρα μου

[με άλλο χέρι] :

Βιέννη, 27 Μαρτίου 1813

Η παρούσα αφίχθη εις εμέ την στιγμήν, καθ’ ην μοι παρέχει την ευχαρίστησιν να [μεταβιβάσω]1 αυτήν μέσω της Κομίσσης Βούλγαρη και να υποβάλω υμίν τα σέβη μου.

75

No 003 Li 10/22 Aprile 1813

Questa per mezzo dell’ amico comune s(igno)r Benachi il quale attrovasi a Vienna, e che viene spesso a mio conforto con le sue lettere dandomi nuove de miei, non però di Lei lettere, ciò che mi fa somma pena. Le ho scritto per la via di Constantinopoli più d’ una, e non lascio passare occasione senza mandarne. Coltivo la via d’ Italia. Di più dal canto mio non si può. La mia salute è sempre buona e buonissima. E sono sempre egualmente soddisfato della mia situazione in ogni raporto. Attendo con impacienza eguali riscontri da Lei. Minziakj che è arrivato al suo posto mi scrive in data del mese di Decembre, e mi offre il mezzo suo per favorire la nostra corrispondenza. Quel mezzo può essere iitilissimo. Oggi Giovedì Santo... L’anno passato feci a Vienna le mie

1. μετάφραση σύμφωνα προς το νόημα της φρ. διότι η λ. είναι δυσανάγνωστη.

Σελ. 220
http://62.217.127.123/~jkok/kapodistrias/includes/resources/auto-thumbnails.php?img=/home/jkok/public_html/kapodistrias/uploads/book_files/8/gif/221.gif&w=550&h=800

divozioni. Quest.’ anno come fare?... Se il tempo, e le circostanze non permettono questo atto di riconciliazione colla Santa Chiesa, la coscienza può essere tranquilla, se ne sente il bisogno, e se desidera sinceramente l’ oportunità d’ adempiere a questo dovere.

Fra qualche giorno le scriverò più a lungo p(er) la via di Minziakj. Avrò un’ occasione assai vantagiosa percchè pronta. I miei abbracj ai f(rate)llj e sorelle, e cognati, e nipoti. Mille e mille saluti a tutti quanti. Baccio le mani ai genitori. Ed imploro la loro benedizione, e le preci del sacromonaco Simeone.

Il figlio Giovanni

Αρ. 003

10 / 22 Απριλίου 1813

Η παρούσα αποστέλλεται μέσω του κοινού φίλου ημών κυρίου Μπενάκη, όστις ευρίσκεται εις την Βιέννην και έρχεται συχνάκις διά των επιστολών του εις παραμυθίαν μου, παρέχων μοι ειδήσεις περί των οικείων μου, ουχί όμως και επιστολάς υμών, πράγμα το οποίον προξενεί εις εμέ μεγίστην θλίψιν. Έγραψα προς υμάς διά της οδού της Κωνσταντινουπόλεως πλέον της μιας επιστολάς και δεν αφίνω να διέλθη ευκαιρία διά να αποστείλω επιστολήν. Προτιμώ την διά της Ιταλίας οδόν. Περισσότερα δεν είναι δυνατά εκ μέρους μου. Η υγεία μου είναι πάντοτε καλή, πολύ καλή. Παραμένω δε πάντοτε ομοίως ευχαριστημένος διά την κατάστασιν μου εκ πάσης απόψεως. Αναμένω μετ’ ανυπομονησίας όμοιας απαντήσεις παρ’ υμών. Ο Μιντσιάκης, αφιχθείς εις την θέσιν αυτού, μοι γράφει επιστολήν υπό ημερομηνίαν του μηνός Δεκεμβρίου και μοι προσφέρει την μεσολάβησίν του διά να διευκολύνη την αλληλογραφίαν ημών. Το μέσον τούτο δύναται να αποβή χρησιμώτατον. Σήμερον είναι Μεγάλη Πέμπτη... Το παρελθόν έτος εξεπλήρωσα τα θρησκευτικά μου καθήκοντα εις την Βιέννην. Τί να πράξω κατά το τρέχον έτος;... Εάν ο καιρός και αι περιστάσεις δεν επιτρέπουν την πράξιν αυτήν, της συνδιαλλαγής προς την Αγίαν Εκκλησίαν, η συνείδησις δύναται να είναι ήσυχος εάν αισθάνηται την ανάγκην και ειλικρινώς επιθυμεί να εύρη δυνατότητα διά να εκτελέση το καθήκον τούτο.

Μετά τινας ημέρας θα γράψω προς ημάς διεξοδικώτερον διά της οδού του Μιντσιάκη. Θα έχω ευκαιρίαν επικοινωνίας πλεονεκτικήν καθ’ όσον θα είναι άμεσος. Τους εμούς εναγκαλισμούς προς τους αδελφούς και αδελφάς και ανδραδέλφους και ανεψιούς. Απείρους χαιρετισμούς προς άπαντας. Ασπάζομαι τας χείρας των γονέων. Και επικαλούμαι την ευλογίαν αυτών και τας δεήσεις του ιερομονάχου Συμεώνος.

Ο υιός Ιωάννης

Σελ. 221
http://62.217.127.123/~jkok/kapodistrias/includes/resources/auto-thumbnails.php?img=/home/jkok/public_html/kapodistrias/uploads/book_files/8/gif/222.gif&w=550&h=800

76

Senza numero

18/30 Maggio 1813

Sono in buona salute, e contento assai. Mi manca per esserlo compiutamente di ricevere di Lei nuove... Non ne ho da lunghissimo tempo· Queste poche parole le spedisco per la via d’ Italia, e spero che arriveranno in buon porto. Dio voglia accordarmi la grazia di essere in posizione di darle più sovente, e per una via più diretta delle mie nuove. I saluti a tutti quanti. Abbracio f(rate)llj e sorelle, e cognati, et nipoti, e zij e zie.

Il figlio Giovanni

Άνευ αριθμού

18/30 Μαΐου 1813

Είμαι πολύ καλά και αρκούντως ευχαριστημένος. Διά να είμαι πλήρως ευχαριστημένος πρέπει να λάβω τας ειδήσεις υμών... Δεν έχω αυτάς από μακροτάτου χρόνου. Αυτάς τας ολίγας λέξεις αποστέλλω υμίν διά της οδού της Ιταλίας και ελπίζω ότι θα αφιχθώσιν αισίως. Ο Θεός ας θελήση να μοι παράσχη την χάριν ώστε να ευρεθώ εις την θέσιν να δίδω υμίν συχνότερον και μέσω οδού τινος, πλέον αμέσου, τας ειδήσεις μου. Τους συνήθεις χαιρετισμούς προς πάντας. Εναγκαλίζομαι αδελφούς και αδελφάς και ανδραδέλφους και ανεψιούς και θείας και θείους.

Ο υιός Ιωάννης

77

No 005

29 Maggio/11 Giugno 1813

Ottima la mia salute. Sodisfacente al sommo la mia situazione in tutti i rapporti. Anco per le nuove testimonianze di benevolenza de miei superiori... Oltre il grado che ebbi l’ anno passato, in questo vengo di ricevere la croce di S(ant)o Vladimir della t(er)z(a) classe, decora-

Σελ. 222
http://62.217.127.123/~jkok/kapodistrias/includes/resources/auto-thumbnails.php?img=/home/jkok/public_html/kapodistrias/uploads/book_files/8/gif/223.gif&w=550&h=800

zione che è in alla stima. Tutto promette ancora un migliore e più soddisfacente avenire. Ed ella sa in che cosa io lo fò consistere, poicchè n(on) saprei considerare fortuna quella che a me solo, solo, facesse del bene.

Ho ricevuto avanti jeri da Vienna pel canale di Stavro di Giovanni la Sua 014 del mese eli Ottobre dell’ anno passato. Ancoracchè di si antica data essa mi fece grandissimo piacere. Prego il Cielo di avere delle più recenti.

I miei saluti a tutti quanti. Baccio le mani alla sig(no)ra madre, e la prego di n(on) essere inquieta un solo istante sul conto mio ... Abbraccio f(rate)llj e sorelle, e nipoti, e cognati. E mi raccomando alle preci del sacromonaco Simeone, ed alla benedizione dei genitori.

Il figlio Giovanni

Αρ. 005

29 Μαΐου / 11 Ιουνίου 1813

Εξαιρετική η υγεία μου. Τα μάλα ικανοποιητική η κατάστασίς μου εξ όλων των απόψεων Και διά τας νέας εισέτι μαρτύριας ευμενείας εκ μέρους των ανωτέρων μου... Εκτός του βαθμού, τον οποίον έλαβα κατά το παρελθόν έτος, κατά το παρόν έτος έλαβον τον Σταυρόν του Αγίου Βλαδίμηρου της τρίτης τάξεως, τιμή υψηλής αξίας. Τα πάντα υπόσχονται ένα πλέον ικανοποιητικόν μέλλον. Υμείς δεν γνωρίζετε εις τί συνίσταται τούτο κατ’ εμέ, καθ’ όσον δεν θα εγνώριζον να εκτιμήσω ως τύχην, εκείνην ήτις θα προσέφερεν καλόν μόνον και μόνον εις εμέ...

Έλαβον προχθές εκ Βιέννης μέσω του Σταύρου Ιωάννου την υπ’ αριθ. 014 επιστολήν υμών του μηνός Οκτωβρίου του παρελθόντος έτους. Μολονότι αυτή ήτο παλαιάς ημερομηνίας, μοι προυξένησεν μεγίστην χαράν. Παρακαλώ τον Θεόν να λάβω νεωτέρας επιστολάς υμών.

Τους χαιρετισμούς μου προς άπαντας. Ασπάζομαι τας χείρας της σεβαστής μητρός και παρακαλώ αυτήν να μην ανησυχή έστω και μίαν μόνην στιγμήν δι’ εμέ... Εναγκαλίζομαι αδελφούς και αδελφάς και ανεψιούς και ανδραδέλφους. Συσταίνω εαυτόν εις τας δεήσεις του ιερομονάχου Συμεώνος και εις την ευλογίαν των γονέων.

Ο υιός Ιωάννης

Σελ. 223
http://62.217.127.123/~jkok/kapodistrias/includes/resources/auto-thumbnails.php?img=/home/jkok/public_html/kapodistrias/uploads/book_files/8/gif/224.gif&w=550&h=800

78

No 008

12/24 Luglio 1813

Minziakj Le farà avere una lettera della stessa datala quale parte oggi pel Levante. Questa viene p(er) la via di Italia, ed il Cielo la accompagni a salvamento. Avanti jeri sola(men)te ho ricevuto la di Lei lettera 015 del mese di Xmbre dell’ anno passato. Quanto aversità perseguitano la nostra corrispondenza!... Avranno però una fine. E pare che essa n(on) debba essere lontana, e cosi soddisfacente come tutte le buoni genti possono, e devono sperarla.

Sono bene bennone di salute. Desidero che in ogni rapporto lo nuove della famiglia sieno cosi buone, che le mie lo sono. Le aspetto con impacienza. Molte cose a tutti quanti. Baccio le mani ai genitori.

Il figlio Giovanni

Αρ. 008

12 / 24 Ιουλίου 1813

Ο Μιντσιάκης θα ενεργήση ώστε να λάβητε μίαν επιστολήν της αυτής ημερομηνίας, ήτις αποστέλλεται σήμερον μέσω της Ανατολής. Η παρούσα αποστέλλεται μέσω της οδού της Ιταλίας και ο Θεός ας συνοδεύση αυτήν ώστε να αφιχθή αισίως. Προχθές ακόμη έλαβον την υπ’ αριθ. 015 επιστολήν υμών του μηνός Δεκεμβρίου του παρελθόντος έτους. Οπόσαι εναντιότητες κατατρέχουν την αλληλογραφίαν ημών!... Θα λάβωσιν όμως τέλος. Και φαίνεται ότι αυτό δεν είναι μακράν, θα είναι δε ικανοποιητικόν καθώς πάντες οι αγαθοί άνθρωποι δύνανται και οφείλουν να ελπίζωσιν.

Είμαι πάντοτε καλά, πολύ καλά κατά την υγείαν. Επιθυμώ εκ πάσης απόψεως όπως αι ειδήσεις της οικογενείας είναι τόσον καλοί καθώς και αι ιδικαί μου. Αναμένω αυτάς μετ’ αδημονίας. Πολλάς προσρήσεις εις άπαντας. Ασπάζομαι τας χείρας των γονέων.

Ο υιός Ιωάννης

Σελ. 224
http://62.217.127.123/~jkok/kapodistrias/includes/resources/auto-thumbnails.php?img=/home/jkok/public_html/kapodistrias/uploads/book_files/8/gif/225.gif&w=550&h=800

79

No 009

27 Luglio/8 Agosto 1813

Minziakj mi ha fatto avere alla fine la Sua 016 del mese di Gennajo; non la ho ricevuta che i giorni scorsi; bencchè antichissima mi è stala di sommo conforto. Se il freddo Le fece soffrire della pena per scriverla, lo stesso freddo io lo ho portato sanamente e per gracia Divina, senza soffrirne in alcuna maniera, ed in mezzo alle più spaventevoli privazioni... In questo momento ricevo la Sua 019 e so alla fine arrivate le mie 001, 002. Sia lodato Iddio... La mia salute si conserva ottimamente. Tutto quello che può rendere probabile la speranza di baciarle presto le mani mi consola... Non mi dilungo. La prego de miei ossequj a quanti si ricordano di me. Abbracio f(rate)llj e sorelle, e cognati, e nipoti. Baccio le mani ai genitori. E mi raccomando sempre alle preci dello sacromonaco Simeone.

Il fig(lio) Giovanni

Αρ. 009

27 Ιουλίου / 8 Αυγούστου 1813

Ο Μιντσιάκης μοι απέστειλεν επί τέλους την υπ’ αριθ. 010 επιστολήν υμών, του μηνός Ιανουαρίου· δεν έλαβον αυτήν παρά τας παρελθούσας ημέρας. Μολονότι παλαιοτάτης ημερομηνίαις υπήρξε μεγίστης παρηγορίας δι’ εμέ. Εάν το ψύχος συνετέλεσεν ώστε να υποφέρητε γράφοντες αυτήν προς εμέ, το αυτό ψύχος εγώ, Θεία Χάριτι, υπέμεινα καλώς, χωρίς να υποφέρω κατ’ ουδένα τρόπον και εν μέσω των πλέον φοβερών στερήσεων... Κατ’ αυτήν την στιγμήν έλαβον την υπ’ αριθ. 019 επιστολήν υμών και πληροφορούμαι ότι επί τέλους έφθασαν αι υπ’ αριθ. 001, 002 επιστολαί μου. Ας είναι δοξασμένος ο Θεός... Η υγεία μου διατηρείται εξαίρετος. Πάντα όσα δύνανται να καταστήσουν πιθανήν την ελπίδα να ασπασθώ ταχέως τας χείρας υμών, παρηγορούν εμέ... Δεν επεκτείνομαι. Παρακαλώ υμάς διά τα προς τους ενθυμουμένους εμού σέβη μου. Εναγκαλίζομαι αδελφούς και αδελφάς και ανδραδέλφους και ανεψιούς. Ασπάζομαι τας χείρας των γονέων. Και συσταίνω εαυτόν πάντοτε εις τας δεήσεις του ιερομονάχου Συμεώνος.

Ο υιός Ιωάννης

Σελ. 225
http://62.217.127.123/~jkok/kapodistrias/includes/resources/auto-thumbnails.php?img=/home/jkok/public_html/kapodistrias/uploads/book_files/8/gif/226.gif&w=550&h=800

80

No 13

Zurigo, 3/15 Xmbre 1813

L’ ottimo amico Minziakj mi a rimesso la Sua 024. Essa mi è arrivata qui oggi. Rispondo nella giornata avendo il numero precedente avviato per la via d’ Italia. Credo conciliato l’ affare economico a quest’ ora. Mocenigo me ne aveva dato parola. E non ne dubito... Quando io abbia una situazione stabile potrei io stesso venire in soccorso della famiglia. Non prima, poicchè tutto il di più che dal mio attuale trattamento o potuto disporre è stato consacrato a pagare i miei debiti particolari, quelli contrati durante il mio lungo soggiorno in Russia, e dei quali n(on) o osato importunare la famiglia... Sciolto da questi potrò... Ma p(er) potere mi è necessario ancora come dissi uno stabilimento solido. Ne ho tutte le speranze. L’Imperatore mi a accordata la decorazne di S(ant)a Anna della p(ri)ma classe il giorno della Sua festa cioè il 15 Settembre. Ed in questo momento nuove testimonianze della Sua Imperiale benevolenza. Sono qui in commissione estraordinari a, la quale rileva direttamente da S.M. Essa a degnato munirmi di sua propria voce de Suoi ordini, ed istruzioni. Cerco di giustificare colla diligenza e buona volontà tanta fiducia. E fin’ ora n(on) ho motivo almeno di dubitare che l’ opera mia n(on) riesca gradevole. In mezzo a tanti vantaggi che riempiono l’ animo di soddisfazione non so lasciarmi condure oltre quella linea di moderazione, che ho constantamente imposto alla mia condotta. Le mie idee, i miei voti; sono sempre li stessi. Ed alla fine della presente guerra, la quale sembra φ. 1v molto prossima, l’ unica grazia che dimanderò / a Sua Maestà, quella sarà di ripatriare p(er) bacciare le mani ai genitori e per pagare ad essi, il dolce tributo de miei personali servigj. Sono certo che la otterrò, avendo l’ Imperatore degnato di ascoltarmi, con somma bontà su tutto quello che può riguardare questo oggetto, il quale abbraccia tutti i miei aspiri, e forma tutti i miei voti. Mi duole apprendere la morte dell’ottimo Cigala... e sono ben curioso di sapere chi lo rimpiacerà... Percchè no il Maestro Petrizopulo? Costumi. Sapere. Religione. Tutto è per lui.

I miei ossequj a tutti quanti. Baccio le mani a zij, e zie, abbracio f(rate)llj e sorelle, e cognati, e nipoti. Mi raccomando alle preci del sacromonaco nostro.

Il f(iglio) Giovanni

Σελ. 226
http://62.217.127.123/~jkok/kapodistrias/includes/resources/auto-thumbnails.php?img=/home/jkok/public_html/kapodistrias/uploads/book_files/8/gif/227.gif&w=550&h=800

Αρ. 013

Ζυρίχη, 3/15 Δεκεμβρίου 1813

Ο εξαίρετος φίλος ημών Μιντσιάκης απέστειλεν προς εμέ την υπ’ αριθ. 024 επιστολήν υμών. Αυτή έφθασεν εις εμέ σήμερον. Απαντώ εντός της ημέρας, έχων αποστείλει την προηγουμένην επιστολήν διά της οδού της Ιταλίας. Πιστεύω ότι έχει διευθετηθεί το οικονομικόν ζήτημα κατ’ αυτήν την στιγμήν. Ο Μοτσενίγος μου έδωσεν τον λόγον του. Και δεν αμφιβάλλω περί τούτου... Όταν θα λάβω μίαν σταθεράν εγκατάστασιν θα δυνηθώ εγώ ο ίδιος να έλθω εις συνδρομήν της οικογενείας. Ουχί πρότερον, καθ’ όσον το μεγαλύτερον μέρος των νυν αποδοχών μου, όπερ ηδυνάμην να διαθέσω, αφιερώθη διά την εξόφλησιν των προσωπικών μου χρεών, των συναφθέντων κατά την διάρκειαν της μακράς εν Ρωσία παραμονής μου και διά τα οποία δεν ετόλμησα να ενοχλήσω την οικογένειαν... Όταν θα έχω απαλλαχθή τούτων θα δυνηθώ... Αλλά διά να δυνηθώ είναι αναγκαία εισέτι, ως είπον υμίν, η μόνιμος εγκατάστασις. Περί τούτου έχω ελπίδας. Ο Αυτοκράτωρ μοι απένειμεν το παράσημον της Αγίας Άννης της πρώτης τάξεως κατά την ημέραν της εορτής αυτού, τουτέστιν κατά την 15ην Σεπτεμβρίου. Κατ’ αυτήν την στιγμήν νέαι μαρτυρίαι της Αυτοκρατορικής Αυτού ευμενείας προς εμέ. Ευρίσκομαι εδώ μετά της ειδικής αποστολής, ήτις μοι ανετέθη απ’ ευθείας υπό της Α.Μ. Η Α.Μ. ηυδόκησεν να μοι παράσχη διά της ιδίας Αυτού φωνής, τας διαταγάς και υποδείξεις του. Επιζητώ όπως δικαιώσω διά της ευφυΐας και της καλής διαθέσεως την τοσαύτην εμπιστοσύνη. Και μέχρι τούδε δεν έχω λόγον τουλάχιστον να αμφιβάλω ότι το έργον μου δεν θα αποβή αρεστόν. Εν μέσω τοιούτων πλεονεκτημάτων, άτινα πληρούσιν την καρδίαν ικανοποιήσεως, δεν γνωρίζω να επιτρέπω εις τον εαυτόν μου να διέρχηται το όριον της μετριοφροσύνης, την οποίαν εγώ σταθερώς επέβαλον εις την διαγωγήν μου. Αι ιδέαι μου, αι ευχαί μου είναι πάντοτε αι αυταί. Κατά το τέλος δε του παρόντος πολέμου, όπερ παρουσιάζεται λίαν προσεχές, την μοναδικήν χάριν, την οποίαν θα φ.1v ζητήσω / παρά τη Α.Μ. θα είναι εκείνη να επαναπατρισθώ διά να ασπασθώ τας χείρας των γονέων και να εκπληρώσω τον προς αυτούς γλυκύν φόρον των ιδιαιτέρων μου υποχρεώσεων. Είμαι βέβαιος ότι θα επιτύχω τούτο, εάν ο Αυτοκράτωρ ευδοκήση να ακούση εμέ μετά μεγίστης ευμενείας, δι’ όλον εκείνο, όπερ αφορά εις την υπόθεσιν αυτήν, ήτις περιβάλλει όλας τας επιδιώξεις μου και διαμορφώνει όλας τας ευχάς μου. Με λυπεί να μανθάνω τον θάνατον του εξαιρέτου Κιγάλα.... Είμαι δε πολύ περίεργος να πληροφορηθώ ποίος θα αντικαταστήσω τούτον... Διατί όχι ο Διδάσκαλος Πετριτσόπουλος; Ήθη. Γνώσεις. Θρησκεία.. Τα πάντα είναι υπέρ αυτού.

Τα σέβη μου προς άπαντας. Ασπάζομαι τας χείρας των θείων, εναγκαλίζομαι αδελφούς και αδελφάς και ανδραδέλφους και ανεψιούς. Συσταίνω εαυτόν εις τας δεήσεις του ιερομονάχου ημών.

Ο υιός Ιωάννης

Σελ. 227
http://62.217.127.123/~jkok/kapodistrias/includes/resources/auto-thumbnails.php?img=/home/jkok/public_html/kapodistrias/uploads/book_files/8/gif/228.gif&w=550&h=800

81

No 15

Zurigo, 1/13 Genajo 1814

Comincio bene l’ anno nuovo. Le scrivo, e ne ho il tempo. Sia esso felice a tutta la famiglia, ai genitori che ne sono il sostegno, ai parenti ed amici che ne fanno la consolazione.

Minziakj mi fece avere il numero 022... Mi fece grandissimo piacere. Marietta è ancora madre. Sia essa più fortunata, ed il nuovo figlio le viva, e sia di suo conforto... Certo che le combinazioni sono singolarissime... Non avrei mai sognato che l’ anno 14 mi avrebbe trovato in Svizzera occupato di affari che assomigliano in gran parte a quelli pei quali ho cominciato la mia publica carriera. Questi più complicati, e più importanti, per essenza, e per rapporti politici. Qui direttamente sotto la direzione del Imperatore, là sotto quella di un Suo ministro... Fin’ ora S.M. a degnato approvare l’ opera mia, e questo radoppia i miei mezzi e la mia buona volontà. Non ho negletto in nessuna occasione per fare le commissioni delle quali cadauna sua lettera mi porta il ricordo. Ultimamente ho potuto intratenere le persone che più possono. Ne spero buoni effetti. Quali esser si vogliano non avrò nulla sulla coscienza. La lettera sua alla quale rispondo porta ancora delle osservaz(io)ni sullo stato economico della famiglia. Con la mia precedente speditela pure da qui, Le ho detto; che pel momento non posso venire direttamente in suo soccorso. Ma spero che Mocenigo, il quale so essere al Zante, avrà tenuto la parola datami l’ anno passato. Desiderarei saperlo.

Altra singolare combinazione. È qui Bartholdj; e mi fa compagnia per qualche istante. Il compagno di viaggio, con cui arrivò a Corfù, è pure in pubblici affari. E fu cortese molto ricondandosi l’ ospitalità da noi.

Abbraccio f(rate)llj e sorelle. Cognati, nipoti ec. Imploro la benedizione dei genitori, et le preghiere del s(acro)monaco Simeone.

Il fig(lio) Giovanni

Αρ. 015

Ζυρίχη, 1/13 Τανουαρίου 1814

Αρχίζω καλώς το νέον έτος. Σας γράψω και έχω τον προς τούτο χρόνον. Ας είναι ευτυχές το νέον έτος δι’ όλην την οικογένειαν. Διά τους γονείς

Σελ. 228
Φόρμα αναζήτησης
Αναζήτηση λέξεων και φράσεων εντός του βιβλίου: Αρχείον Ιωάννου Καποδίστρια, τ. Γ΄
Αποτελέσματα αναζήτησης
    Σελίδα: 209

    68

    No 97

    Bucarest, 14/26 Luglio 1812

    Questa le arriverà per Gianina. Se ne incarica il s(igno)r Stavro di Giovanni, al quale scrivo oggi per la prima voltra, profitando delle com(m)unicazioni apperte in grazia della pace che viene di essere rattificata. La mia salute è buona assai quantunque molto occupato. L’ aria della campagna dove mi trovo, ed il moto del cavallo mi giovano moltissimo, e compensano i danni della vita sedentaria ed oziosa che ho menato p(er) qualche tempo. S.E. l’ amiraglio mi colma di bontà tutti i giorni. Fò parte della sua famiglia. Vivo con esso, alla sua tavola, al suo passegio, in somma da che mi trovo a Bucarest, non conosco altro mondo, che quello del quartiere generale, e n(on) ho il tempro di uscire da questo circolo. Scrivo queste poche righe alla punta di giorno, ilo preso la sana abitudine di andare a letto alle 10 della serra, e di levarmi assai di buon matino. Cosi il lavoro va avanti, e gli occhi n(on) soffrono. Oramai n(on) posso fare a meno degli occhiali. Sono p(er) altro conserve. Sono senza Sue lettere da che ho lasciato Vienna. Non ne spero più da quella parte, dopocchè le relaz(io)ni nostre sono con quella Corte del tutto interotte. D’uopo è dunque restringersi alla corrispondenza p(er) Constantinopoli, e Gianina. Il s(igno)r Fonton partendo di qui pel suo posto, a voluto incaricarsi, di una picciola lettera p(er) Lei, e mi assicurò che Le avrebbe indicato il mezzo di fargli avere lo di Lei risposte, p(er) trasmetterle qui. Voglio sperare che malgrado la difficoltà delle circostanze nelle quali si troviamo questa innocente e familiare corrispondenza n(on) soffra ostacoli, e n(on) possa in nessun modo comprometterla. Ella farà bene d’ ora innanzi, di far leg(g)ere a S.E. il Governatore generale, le mie lettere come le Sue a me dirette· E di pregare lo stesso ottimo e virtuoso personaggio di voler proteggere una communicaz(io)ne che n(on) conterrà strettamente che cose particolari e di famiglia. φ.1v / La prego de miei omaggi a tutti i conoscenti ed amici. Abbraccio f(rate)llj e sorelle. Baccio la mano a lei ed alla s(ignora) madre, e mi raccomando sempre alle preghiere delio sacromonaco Simeone.

    Il figlio G(iovanni) C(apodistrias)