Αρχείον Ιωάννου Καποδίστρια, τ. Γ΄

φ.2 / Αι ανταλλαγαί διεξάγονται πάντοτε με παθητικόν... Τό σίας Οικονομίας. Ευρισκόμεθα εν αναμονή των αποτελεσμάτων... Τα γραμμάτια τραπέζης... Η Ουγγρική Δίαιτα, ήτις συνήλθεν, ασχολείται περί των μεγάλων μέτρων, δι’ ων θα αποκατασταθή, το κύρος της Δημοσίας Οικονομίας. Ευρισκόμεθα εν αναμονή των αποτελεσμάτων... Τα γραμμάτια αποσβέσεως χρέους, τουτέστιν το νέον χαρτονόμισμα, έναντι του οποίου το παλαιόν χάνει (δι’ αποφάσεως της Κυβερνήσεως) τα 4/5 της αξίας του, χάνει εν τούτοις πάρα πολύ έναντι του μεταλλικού νομίσματος. Φαίνεται δε ότι η αναγκαστικώς επιβεβλημένη αναπροσαρμογή είναι πάντοτε ανεπαρκής προ του μεγέθους του κακού... Παρ’ όλον το έλλειμμα τούτο, ζη κανείς ευθυνότερον εις την Βιέννην παρά εις την Ρωσίαν. Είτε διότι αι ανάγκαι της ζωής είναι ολιγότεραι... είτε διότι η πολυτέλεια δεν είναι τόσον υπερβολική... είτε δι’ οιανδήποτε ετέραν αιτίαν, αυτό είναι μία πραγματικότης, την οποίαν γνωρίζω εξ ίδιας πείρας... Ευρισκόμενος μακράν και ακούων περί τοσούτων δημοσίων δυσχερειών ηναγκαζόμην να πιστεύσω ότι εδώ ώφειλεν να βασιλεύη μία απέραντος αθλιότης... Όλως τουναντίον... Ο λαός είναι φύσει εύθυμος. Αγαπά τον περίπατον... τας διασκεδάσεις... την μουσικήν... τον χορόν... και τα θεάματα... Παρηκολούθησα προχθές την ανύψωσιν του διασήμου ωρολογοποιού, εφευρέτου των πτερύγων... Ούτος εξετέλεσεν επιτυχώς την πτήσιν του, απεσπάσθη από της ξηράς... εχάθη μεταξύ των νεφών και έπεσεν εις απόστασιν τριών ή τεσσάρων μιλλίων μακράν της Βιέννης... Αι πτέρυγαι αύται εκ μετάξης, πολύ καλώς κατασκευασμέναι και προσαρμοσμέναι αφ’ ενός καθίσματος, ένθα ο άνθρωπος πτηνόν κάθηται κατά τοιούτον τρόπον, ώστε κινών τους βραχίονας και τας κνήμας μιμείται διά των πτερύγων του την πτήσιν των πτηνών... Μία αεροστατική σφαίρα, μέσου μεγέθους, ανυψώνει και συγκρατεί αυτόν εις τον αέρα· αυτή είναι προσαρμοσμένη εις την κεφαλήν του ιπταμένου μέσω μιας ευφυεστάτης μικράς μηχανής. Η εφεύρεσις αύτη είναι λίαν ιδιότροπος... Δεν γνωρίζω εξ άλλου κατά πόσον ωφέλιμος. Θα ήθελον όπως το διά του αέρος ταξίδιον του ιδικού μας φ.2v ανθρώπου - πτηνού είχεν πραγματοποιηθή / αντιθέτως προς το ρεύμα της ατμοσφαίρας... Ούτω θα ήτο δυνατόν να ελπίζωμεν ότι διά των πτερύγων θα εδίδετο διεύθυνσις προς την αεροστατικήν σφαίραν. Το θέαμα τούτο έλαβεν χώραν εις το Πράτερ,.. παρουσία 20 χιλιάδων θεατών και τουλάχιστον 4 χιλιάδων αμαξών... Το σύνολον υπήρξεν εντυπωσιακόν. Εκείνο δε, όπερ πλέον εμέ ευχαρίστησεν ήτο το γεγονός ότι περιεπάτησα έως την 8ην εσπερινήν, ενδεδυμένος ελαφρώς, άνευ επανωφορίου και άνευ χλαίνης ενισχυμένης... Ιδού μία επιστολή, ήτις έχει κατά τινα τρόπον μορφήν επιστολής. Εάν η οδός των Ιωαννίνων ευτυχήση... θα γράψω προς υμάς εκτενεστέρας επιστολάς, διότι τούτο είναι μία εκ των πλέον ευχαρίστων ενασχολήσεών μου.

Τα ημέτερα σεβάσματα προς άπαντας... Εναγκαλίζομαι αδελφούς και α-

δελφάς και ανδραδέλφους και ανεψιούς. Ασπάζομαι τας χείρας των θείων και των γονέων και επικαλούμαι την ευλογίαν αυτών.

Ο υιός Ιωάννης

53

Vienna, 18/30 Ottobre 1811

I Suoi nu(me)ri 73, 76 mi furono spediti da Naranzi. Questa in risposta p(er) la via d’ Italia, per mezzo di Benakj. Sento con piacere la buona salute di tutti, e di lei principalmente. Delle sofferenze, e miserie di costà mi fuguro abbastanza il rigore e tutta l’ estesa. E fò voti sinceri affincchè abbino una volta termine, ma vero e reale. Sento ancora con grande piacere il buon stato di Marietta... Essa è fatta p(er) essere felice, e p(er) fare la felicità di una famiglia. Credo anch’ io che Benakj non farà presto ritorno in Corfù; e su questa supposiz(io)ne gli scrissi di cogliere una sicura occasione p(er) farle tenere il ritratto, e le altre bagatelle che consegnai a Lascaris, suo nipote. Ripetto con questa occasione le stesse preghiere all’ amico. Io sto bene; e sono contentissimo di trovarmi in questa capitale. Il soggiorno è gravedole. E la mia posizione, ed i rapporti nei quali essa mi mette, me lo rende davvantaggio agradevole... Parmi di vivere per vivere; e n(on) p(er) vegettare. E credo soltanto di vivere, quando fò qualche cosa, p(er) essere utile a me stesso, ed a quelli che quanto me stesso, mi appartengono. Siamo alla fine di Ottobre; e passegio senza capotto, senza soprabito imbottito ... C’è ancora della verdura, e scrivo in questo momento (le 7 della mattina) colle finestre del mio gabinetto aperte. Più dolce temperatura n(on) puossi desiderare. Si vuole attribuire questo estraordinario autunno alla cornetta... Sia essa la ben venuta... che ne dicano i melancolici calcolattorj delle cose avvenire... Ho qui incontrato nella società della Bar(ones)sa Arnstein Mad(ame) Valemburg, figlia del Barone Hipps... Come sopresa mi dimandò in Greco se ero stato in Constantinopoli... M’ avvidi che essa mi preso p(er) Agostino. Le dissi, che mio padre e mio f(rate)llo vi erano stati, e che forse avranno avuto l’ onore di fare la sua conoscenza. Abbiamo legato conversazione. E mi incaricò dei suoi saluti cordiali, p(er) lei, e p(er) Agostino.

φ.1v / Si attrovino qui ancora Metaxà figlio di Eustakio, e Bulgari, il figlio del C(onte) Giorgio... ambedue p(er) perfezionare i loro studj.

Il p(ri)mo più che il s(econ)do, lo farà con grande profitto... E ne sono incantato... Le ho scritto giorni fa p(er) la via di Gianina... Spero che oramai, n(on) passerà mese che ella n(on) abbia mie lettere. Intanto i soliti saluti a tutti. Baccio le mani ai genitori, ed imploro la loro benediz(io)ne. Raccomandomi sempre alle preci del sacromonaco Simeone.

Il fig(lio) Giovanni

A Monsieur Monsieur A. M. Co(nte) Capodistrias Chev(allier) de l’ ordre de S(aint) Jean de Jerusalem à Corfou

Αρ. 78

Βιέννη, 18/30 Οκτωβρίου 1811

Αι υπ’ αριθ. 73,76 επιστολαί υμών, μοι απεστάλησαν υπό του Ναράντζη. Η παρούσα εις απάντησιν αυτών διά της οδού της Ιταλίας μέσω Μπενάκη. Πληροφορούμαι μετ’ ευχαριστήσεως την καλήν υγείαν όλων, και ιδιαιτέρως της ιδικής σας. Αισθάνομαι αρκούντως την σκληρότητα και όλην την έκτασιν των αυτόθι δεινών. Εύχομαι δε ειλικρινώς όπως λάβωσιν κάποτε ένα τέλος αληθές και πραγματικόν... Μανθάνω ωσαύτως μετά μεγάλης ευχαριστήσεως την καλήν κατάστασιν της Μαριέττας... Αυτή εγεννήθη διά να είναι ευτυχής και δια να πραγματοποιήση την οικογενειακήν ευτυχίαν. Πιστεύω και εγώ επίσης ότι ο Μπενάκης δεν θα επιστρέψη ταχέως εις την Κέρκυραν· και επί τη υποθέσει αυτή έγραψα εις αυτόν όπως επεφωληθή μιας ασφαλούς ευκαιρίας διά να μεταβιβάση εις υμάς το πορτραίτον και τα άλλα μικρά πράγματα, άτινα παρέδωσα εις τον Λάσκαρην, τον ανεψιόν αυτού. Επαναλαμβάνω επί τη ευκαιρία τας αυτάς παρακλήσεις προς τον φίλον. Εγώ είμαι καλά και τα μάλα ευχαριστημένος διότι ευρίσκομαι εις την πρωτεύουσαν αυτήν. Η διαμονή είναι ευχάριστος. Και η θέσις μου και αι εξ αυτής προερχόμεναι συναναστροφαί καθιστούν αυτήν πλέον ευχάριστον... Έχω την εντύπωσιν ότι ζω διά να ζω και ουχί διά να φυτοζοώ. Πιστεύω δε ότι ζω μόνον όταν πράττω κάτι διά να είμαι επωφελής εις τον εαυτόν μου και προς εκείνους, οίτινες, ως ο εαυτός μου, αποβλέπουν εις εμέ. Ευρισκόμεθα εις το τέλος του Οκτωβρίου και περιπατώ άνευ επανοφωρίου και άνευ πτιλωτού επενδύτου. Υπάρχει εισέτι χλόη και κατ’ αυτήν την στιγμήν γράφω (είναι η 7 πρωινή) έχων τα παράθυρα του γραφείου μου ανοικτά. Περισσότερον γλυκείαν θερμοκρασίαν δεν ήτο δυνατόν να επιθυμήση τις. Θέλουν να αποδώσουν το εξαίρε-

τον τούτο φθινόπωρον εις τον κομήτην... Καλώς να έλθη... παρά τα όσα λέγουν οι μελαγχολικοί υπολογισταί των μελλόντων να συμβούν πραγμάτων... Συνήντησα εδώ, εν τη συναστροφή της Βαρώνης Αρνστάϊν, την κυρίαν Βάλεμπεργκ, θυγατέρα του Βαρώνου Χιπς... Αιφνιδιασθείσα αύτη, ηρώτησεν εμέ ελληνιστί, εάν είχον μεταβή εις Κωνσταντινούπολιν... Αντελήφθην ότι αυτή εξέλαβεν εμέ διά τον Αυγουστίνον. Απήντησα εις αυτήν, ότι ο πατήρ μου και ο αδελφός μου είχον μεταβή εκεί και ίσως θα έσχον αυτοί την τιμήν να κάμουν την γνωριμίαν της. Συνδιαλέχθημεν και επεφόρτωσεν εμέ διά των φ.1v εγκαρδίων αυτής χαιρετισμών προς υμάς και προς τον Αυγουστίνον /. Ευρίσκονται εισέτι ενταύθα ο Μεταξάς, υιός του Ευσταθίου και ο Βούλγαρης, υιός του Κόμητος Γεωργίου. Αμφότεροι διά να συμπληρώσουν τας σπουδάς των. Ο πρώτος περισσότερον του δευτέρου θα πράξη τούτο μετά μεγάλης ωφελείας. Αισθάνομαι δε γοητευμένος... Έγραψα προς υμάς προ τινων ημερών διά της οδού των Ιωαννίνων. Ελπίζω ότι από τούδε δεν θα παρέλθη μην χωρίς να λαμβάνητε επιστολάς μου. Εν τω μεταξύ απευθύνω τους συνήθεις χαιρετισμούς προς πάντας. Ασπάζομαι τας χείρας των γονέων και επικαλούμαι την ευλογίαν των... Συσταίνω εαυτόν πάντοτε εις τας δεήσεις του ιερομονάχου Συμεώνος.

Ο υιός Ιωάννης

Προς τον Κύριον, Κύριον Α.Μ. Κόμητα Καποδίστρια Ιππότην της τάξεως του Αγίου Ιωάννου της Ιερουσαλήμ Εις Κέρκυρα

54

79

Vienna, 161Ottobre / 25 9mbre 1811

È questa la quarta lettera che le scrivo da Vienna, e la s(econ)da che le indirizzo p(er) la via di Gianina. Sono contentissimo del mio sogiorno in questa capitale, e della mia posizione. L’ inverno in quest’ anno pare che esser voglia dolcissimo. Si vive bene ancora senza riscaldare le stanze, e si camina senza tabarro. Io sono sensibilissimo a questo vantaggio, e la molta aria libera che respiro ogni giorno a talmente richiamato tutte le mie forze, che n(on) posso dispensarmi dalla cena e par-

1. Η αντιστοιχία των ημερομηνιών δεν είναι σωστή.

mi d’ ingrassare... Questo quanto allo stato fisico... Quanto al morale, non potrei dire abbastanza della mia riconoscenza e della mia gratitudine verso S.E. il S(ignor) Conte di Stakelberg ... Esso mi riguarda con somma bontà, e distinzione Ebbi nella corrente di questi giorni l’ onore di essere presentato a questa Corte... S.M. L’Imp(erato)re e S.M. l’ Imp(eratri)ce parvero essere informati del paese ove nacqui, e le questioni che ebbero la degnaz(io)ne d’ indirizzarmi furono tutte relative alla Patria mia. Tutta poi la famiglia Imp(eria)le usò meco, come con gli altri tutti che parteciparono a questa presentazione delle maniere le più clementi e generose— Venne in seguito la mia prcs(entazio)ne al Corpo Diplomatico. Comminciai da S.E. il S(ignor) Conte Otto Ambasciatore di Francia, e poi dagli altri tutti esteri ministri che qui si attrovano.... Queste connoscenze e quelle altre che ne derivano mi procurano l’occasione di trovarmi spesso nella grande società di questo paese. La frequento... E mi convinco sempre che la scuola vera del mondo, n(on) si trova che nel mondo, ed in questo particolarmente.

Abbiamo intanto belle e brillanti notizie dall’ armata nostra sul Danubio. Il Visire è stato complettam(ent)e battuto. Il vecchio Gen(era)le Koutousoff si ritirò di qua dal Danubio, e manovrò p(er) venti e più giorni, p(er) impiciolirsi dinnanzi al Gran Visire... Ottenne il suo intento. Il Visire e tutta la sua armata si mise al cimento di passare il Danubio ... Lo passò in qualche punto... Ed ivi trovò la sua rovina totale... φ.1v L’ armata distrutta. I prigionieri / di guerra senza numero. Il buttino considerabilissimo. La cassa militare, gli archivj, la tenda del Visire, tutto è caduto nelle mani dei Russi... Allora fu immed(iatament)e chiesto dai Turchi ed accordato dal Gen(era)le Koutousoff, un armistizio. Il S(ignor) D’ Italinskj si è reso di già al congresso. E qui si vuole, sulla fede di lettere particolari venute avanti jeri, che i preliminari della pace sieno convenuti e che n(on) si publicaran(n)o che all’ arrivo di reciproci corrieri spediti in Russia, e a Constantinopoli... Se fina(lment)e questa pace ha luogo, essa vuol essere gloriosa ed av(v)antagiosissima. Io ne esulto d’ avanzo p(er) molte ragioni; e percchè spero p(er) essa di essere ben presto in grado di avvicinarmi alla Sacra Madre Terra... Dio lo voglia?...

Sono senza sue lettere. Le spero presto per la via di Gianina. Il Sig(no)r Stavro di Joann, me ne assicura... Esso di qui se ne incarica con molta gentilezza, ed il S(ignor) suo padre, che ho l’ avantagio di conoscere, mi farà spero la grazia di dar corso alle mie lettere, e di sollecitare quello delle sue, ove ella gliele faccia pervenire. Da Benakj n(on) ho notizie. E da alcuni giorni pare che la posta d’ Italia soffra ostacoli e ritardi n(on) ordinarj.... Chi sa se potremo a lungo profitarne?... Per

questo la prego di non negligere il mezzo della Turchia. I soliti saluti a tutti quanti. Abbracio f(rate)llj, e sorelle, e cognati, e nipoti. Baccio le mani a zij e zie... Mi raccomando alle preci del sacromonaco Simeone ed alla benediz(io)ne dei genitori.

Il figlio Giovanni

Αρ. 79

Βιέννη, 16 Οκτωβρίου / 25 Νοεμβρίου 1811

Αυτή είναι η τετάρτη επιστολή, την οποίαν γράφω προς υμάς από την Βιέννην και η δευτέρα, την οποίαν διευθύνω μέσω των Ιωαννίνων. Είμαι τα μάλα ευχαριστημένος διά την παραμονήν μου εν τη πρωτευούση ταύτη και διά την θέσιν μου. Ο χειμών κατά το παρόν έτος φαίνεται ότι θέλει να είναι γλυκύτατος. Ζη τις καλώς χωρίς να θερμαίνη τα δωμάτιά του και περιπατεί άνευ επανωφορίου. Εγώ είμαι λίαν ευαίσθητος εις το πλεονέκτημα τούτο, ο καθαρός αήρ δε, τον οποίον αναπνέω καθ’ εκάστην, αναζωογόνησεν τόσον τας δυνάμεις μου, ώστε δεν δύναμαι να απαλλαγώ του δείπνου και μου φαίνεται ότι παχαίνω... Αυτά όσον αφορά εις την φυσικήν κατάστασιν... Ως προς την ηθικήν δεν θα ηδυνάμην να ειπώ αρκετά διά την ευγνωμοσύνην μου και τας ευχαριστίας μου προς την Α.Ε. τον Κόμητα κύριον Στάκελμπεργκ... Αυτός αποβλέπει προς εμέ μετά μεγίστης ευμενείας και διακρίσεως... Έσχον, κατά την διάρκειαν του τρέχοντος μηνός, την τιμήν να παρουσιασθώ εις την ενταύθα Αυλήν·... Η Α.Μ. ο Αυτοκράτωρ και η Α.Μ. η Αυτοκράτειρα φαίνεται ότι είναι πληροφορημένοι περί της χώρας, εις ην εγεννήιθην και αι ερωτήσεις, άτινας ηυδόκησαν να μοι αποτείνουν είχον άπασαι σχέσιν προς την πατρίδα μου. Πάσα εξ άλλου η Αυτοκρατορική οικογένεια συμπεριεφέρθη προς εμέ, ως και προς άπαντας, οίτινες συμμετέσχον της παρουσιάσεως αυτής, κατά τον πλέον ευμενή και γενναιόφρονα τρόπον... Ακολούθως έλαβεν χώραν η παρουσίασίς μου ενώπιον του Διπλωματικού Σώματος. Ήρχισα από τήν Α.Ε. τον Κόμητα κύριον Όττο, πρέσβυν της Γαλλίας και εν συνεχεία ηκολούθησαν οι άλλοι Υπουργοί, οίτινες ευρίσκονται ενταύθα... Αι γνωριμίαι αυταί και έτεραι, αίτινες εκ τούτων θα προέλθουν, θα μοι παράσχουν την ευκαιρίαν όπως ευρίσκωμαι συχνάκις μεταξύ της υψηλής κοινωνίας της χώρας αυτής. Συχνάζω εν αυτή... και πείθομαι πάντοτε ότι η αληθής σχολή του κόσμου, δεν ευρίσκεται ειμή εν τω κόσμω και μοναδικώς εν αυτώ.

Λαμβάνομεν εν τω μεταξύ καλάς και λαμπράς ειδήσεις εκ του επί του Δουνάβεως στρατεύματος. Ο Βεζύρης ηττήθη ολοσχερώς. Ο γηραιός Στρατηγός Κουτούζωφ, απεσύρθη εντεύθεν του Δουνάβεως και επετέλεσεν επί είκοσι και πλέον ημέρας τοιούτους ελιγμούς ώστε να εμφανισθή ως έχων μι-

κράς δυνάμεις έναντι του Μεγάλου Βεζύρη... Επέτυχεν του σκοπού του. Ο Βεζύρης και ολόκληρον το στράτευμα αυτού επεχείρησεν να διαβή τον Δούναβιν... Διέβη αυτόν έν τινι σημείω... και εις το σημείον τούτο εύρεν την ολοκληρωτικήν καταστροφήν... Το στράτευμα διελύθη. Οι αιχμάλωτοι φ.1v / του πολέμου είναι αναρίθμητοι. Η λεία αξιολογωτάτη. Το στρατιωτικόν ταμείον, τα αρχεία, η σκηνή του Βεζύρη, τα πάντα περιήλθον εις τας χείρας των Ρώσων... Εντεύθεν εζητήθη υπό των Τούρκων πάραυτα και παρεχωρήθη υπό του Στρατηγού Κουτούζωφ ανακωχή. Ο κύριος Ντ’ Ιταλίνσκυ ήδη μετέβη εις το συνέδριον. Εδώ θεωρείται, επί τη βάσει ιδιωτικών επιστολών, αφιχθεισών προχθές, ότι τα προκαταρκτικά της ειρήνης συνεφωνήθησαν και ότι δεν θα κοινοποιηθώσιν παρά μόνον κατά την άφιξιν των αμοιβαίων ταχυδρόμων, των αποσταλέντων εις την Ρωσίαν και εις την Κωνσταντινούπολιν... Εάν επί τέλους αυτή η ειρήνη συναφθή, ήθελεν είναι ένδοξος και πλήρης πλεονεκτημάτων. Εγώ χαίρομαι διά πολλούς λόγους· και διότι ελπίζω ότι δι’ αυτής θα είμαι εις θέσιν όπως προσεγγίσω προς την ιεράν μητρικήν γην... Θα θελήση τούτο ο Θεός;...

Είμαι άνευ επιστολών υμών. Ελπίζω ότι θα λάβω αυτάς συντόμως μέσω της οδού των Ιωαννίνων. Ο κύριος Σταύρος Ιωάννου με διαβεβαιοί... Ούτος εντεύθεν επιφορτίζεται επί τούτω μετά μεγάλης ευγενείας, και ο κύριος πατήρ αυτού, τον οποίον έχω το πλεονέκτημα να γνωρίζω, ελπίζω ότι θα μου κάμη την χάριν να αποστείλη τας ιδικάς μου επιστολάς και να επισπεύση τας υμετέρας, όταν υμείς θα αποστείλητε εις αυτόν επιστολάς.

Από τον Μπενάκην δεν έχω ειδήσεις. Από τινων δε ημερών φαίνεται ότι το ταχυδρομείον της Ιταλίας συναντά εμπόδια και καθυστερήσεις όχι κανονικά;... Τίς γνωρίζει εάν θα δυνηθώμεν να επωφεληθώμεν αυτής της οδού επί μακρόν; Διά τούτο παρακαλώ υμάς, όπως μη αμελήτε την οδόν της Τουρκίας. Τους συνήθεις χαιρετισμούς προς πάντας. Εναγκαλίζομαι αδελφούς και αδελφάς και ανδραδέλφους και ανεψιούς. Ασπάζομαι τας χείρας των θείων. Συσταίνω εαυτόν εις τας δεήσεις του ιερομονάχου Συμεώνος και εις τήν ευλογίαν των γονέων.

Ο υιός Ιωάννης

55

80

Vienna, 10/281 9mbre 1811

Le ho scritto giorni fa col n(ume)ro precedente per la via di Gianina.

1. Πιθανώς η ημερομηνία, είναι 16/28 Νοεμβρίου και το 10 που εμφανίζεται στη φωτοτυπία οφείλεται σε κακή λήψη· πάντως στη μετάφραση θέτω ημερομηνία 16/28 Νοεμβρίου.

Questa p(er) la via d’ Italia... La spedisco a Benakj e spero che arriverà in porto... Essa è la t(er)za che p(er) la stessa strada Le ho indirizzato, come dopo il mio arrivo qui le ho pure spedito due p(er) Gianina ... La mia salute è ottima. Non è anzi stata mai migliore dacché o lasciato la Terra patria. L’apetito è ritornato. Ceno... ed ingrasso. Cosa però che n(on) vorrei che andasse alla lunga... Contribuisce a questo miglior stato fisico, ed il clima più temperato, e la maniera di vivere, e le relazioni aggradevoli che mi procura la mia posizione. Come le ho scritto colle mie precedenti S.E. il S(igno)r Conte Stakelberg mi tratta con somma bontà, e non posso desiderare d’ avantaggio... Abbiamo buonissime nuove dalla nostra armata sul Danubio. Il Visire è stato completa(ment)e battuto, e trovasi circuito in maniera che le reliquie della sua armata n(on) vivono che di Busse proviggioni. Il S(igno)r D’ Italinskj è già al congresso, e vuoisi segnata la pace, od almeno convenuta. Quest’ ottima nuova però viene qui da lettere particolari, e merita più di autenticità. Se questa pace tanto aspettata a luogo al fine, spero io pure di avere motivo di essere contento. S.E. il Cancelliere mi ha promesso una collocazione. E non ne dubito, percchè sono convinto che S.E. ha tutte le buone disposizioni p(er) contentarmi... Ci vuol molto poco p(er) questo. Desidero soltanto di servire, di n(on) essere a carico ma di sollievo alla famiglia, e di guadagnare onestam(ent)e una buona esistenza p(er) l’ av(v)enire... Questa parola avvenire comprende tutto...

La Contessa Mocenigo che qui si attrova col suo marito, ha jeri ricevuto lettere di Corfù di un mese o di quaranta giorni. Questo mi fa sperare che io pure ne avrò. Giacché se passarono le sue, le mie n(on) possono cert(ament)te avere sofferto disastri. Le desidero. E le aspetto con vera impacienza.

I soliti saluti a tutti, Abbraccio f(rate)llj, sorelle, cognati, e nipoti. Baccio le mani a zij e zie. Mi raccomando alla prottez(ion)e del sacromonaco Simeone, ed alle benediz(io)ni dei genitori.

Il fig(lio) Giovanni

Αρ. 80

Βιέννη, 16/28 Νοεμβρίου 181 1

Σας έγραψα πρό τινων ημερών διά της προηγουμένης μέσω της οδού των Ιωαννίνων επιστολής. Η παρούσα αποστέλλεται μέσω οδού της Ιταλίας.

Αποστέλλω αυτήν εις τον Μπενάκην και ελπίζω ότι θα φθάση εις τον προορισμόν της. Αυτή είναι η τρίτη, την οποίαν διηύθυνα προς υμάς μέσω της οδού αυτής, μετά την ενταύθα άφιξίν μου... Η υγεία μου είναι εξαιρετική. Αντιθέτως, δεν υπήρξεν ποτέ καλυτέρα αφ’ ότου άφησα την πάτριον γην. Η όρεξις επανήλθεν. Δειπνώ... και παχύνω. Πράγμα όμως, το οποίον δεν επιθυμώ όπως συνεχισθή επί πολύ... Συντελεί εις την καλυτέραν φυσικήν κατάστασιν και το ηπιώτερον κλίμα και ο τρόπος ζωής και αι ευχάριστοι σχέσεις, αίτινες εκπορεύονται εκ της θέσεώς μου. Καθώς έγραψα προς υμάς εις τας προηγουμένας επιστολάς η Α.Ε. ο Κόμης κύριος Στάκελμπεργκ συμπεριφέρεται προς εμέ μετά μεγίστης καλωσύνης και περισσότερα δεν δύναμαι να επιθυμήσω.... Λαμβάνομεν αρίστας ειδήσεις εκ του επί του Δουνάβεως στρατεύματος ημών. Ο Βεζύρης ηττήθη ολοσχερώς και ευρίσκεται κατά τοιούτον τρόπον περικυκλωμένος, ώστε τα λείψανα του στρατεύματος αυτού δεν συντηρούνται παρά από ρωσικά εφόδια. Ο κύριος Ντ’ Ιταλίνσκυ ευρίσκεται ήδη εις το συνέδριον και η ειρήνη θεωρείται υπογεγραμμένη ή τουλάχιστον συμφωνηθείσα. Η τελευταία αυτή είδησις αφίχθη ενταύθα μέσω ιδιωτικών επιστολών και απαιτεί μεγαλυτέραν εξακρίβωσιν. Εάν η τόσον αναμενομένη ειρήνη συνήφθη επί τέλους, ελπίζω ότι βεβαίως και εγώ θα έχω λόγον να είμαι ευχαριστημένος. Η Α.Ε. ο Καγκελλάριος μοι υπεσχέθη τοποθέτησίν τινα. Και δεν αμφιβάλλω περί τούτου καθ’ όσον πέπεισμαι ότι η ΑΕ. έχει όλας τας καλάς διαθέσεις διά να ευχαριστήση εμέ... Πολύ ολίγον απαιτείται προς τούτο. Επιθυμώ μόνον να υπηρετήσω και να μην είμαι βάρος αλλά παρηγορία διά την οικογένειαν και να επιτύχω εντίμως καλήν ζωήν διά το μέλλον. Η λέξις αυτή, μέλλον, περιλαμβάνει τα πάντα..

Η Κόμισσα Μοτσενίγου, ήτις ευρίσκεται ενταύθα μετά του συζύγου της, έλαβεν προχθές επιστολάς εκ Κερκύρας ενός μηνός και τεσσαράκοντα ημερών. Τούτο συντελεί να ελπίζω ότι θα λάβω και εγώ. Διότι εάν διήλθον αι ιδικαί της δεν δύνανται βεβαίως αι επιστολαί ημών να υποφέρουν εκ δυσχερειών. Επιθυμώ και αναμένω αυτάς μετ’ αληθούς ανυπομονησίας.

Τους συνήθεις χαιρετισμούς προς άπαντας. Εναγκαλίζομαι αδελφούς, αδελφάς, ανδραδέλφους και ανεψιούς. Ασπάζομαι τας χείρας των θείων. Συσταίνω εαυτόν εις την προστασίαν του ιερομονάχου Συμεώνος και εις την ευλογίαν των γονέων.

Ο υιός Ιωάννης

56

No 81

Vienna, 16/22 Xmbre1 1811

Benakj mi ha spedito i tre Suoi (ume)ri 79, 80, 81... Godo di sentire arrivata la mia lettera senza numero, e gli ogetti che avevo consegnato a Lascaris... Se le pelicie vanno perdute n(on) importa; ci sia salute ... E manderò delle altre quando le comunicaz(io)ni saranno meno contrariate. Quanto alle interne cose di costà sento ed apprezzo altamente il bene che il Cielo accorda alla mia Patria nella persona del Governatore. Mi venne fatto giorni fa di parlarne con S.E. il S(ignor) C(onte) Otto ambasciatore di Francia... E la giustizia che gli abitanti di Corfù renderò al Generale Donzelot ridonda più a gloria del Sovrano che lo ha destinato ad un posto cotanto difficile, che alla sua propria... Poicchè come viene detto generalmente S.E. Donzelot ovunque fu impiegato lasciò traccie indelebili delle sue rare virtù.

La presenza di Benakj in Puglia mi è di sommo conforto. Credo che pel suo mezzo la nostra corrispondenza diverrà molto più regolare... Io scrivo quasi due volte al mese. E spero per tal maniera di farle avere le mie nuove assai di frequente.

La pace sperata fra Turcki e la Russia, si tratta... I ritardi però fanno presagire a questo mondo Germano continuaz(io)ne di guerra... Altri dalli stessi ritardi derivano migliori pressagi... Il fatto solo può provare quale dei due partiti ragiona meglio... Senza di questo fatto io n(on) preveggo la possibilità di veder mutata la mia posizione. Essa intanto mi è aggradevole... Nelle mie precedenti Le avevo scritto che S.E. il Ministro C(onte) di Stakelberg mi tratta con somma benevolenza, e che parmi di n(on) essere cosi inutile al Servizio di S.M.I(mperiale) come in sulle prime potevo suppore. Io n(on) cerco d’ avvantaggio p(er) ora... Seguirò i di Lei consigli... Scrivendo adempierò alle di Lei commissioni verso le di Lei connoscenze... Mad(ame) di Svalemburgo di cui le parlai con altra mia mi incarica sempre dei di Lei ossequj; essa è figlia del S(ignor) Barone d’Hips, e fece le di Lei conoscenza in Constantinopoli... Qui sono in mezzo a molti connazionali. Ma quelli che più frequento sono alcuni negozianti accreditattissimi; e la società del Curato della picciola chiesa Greca (conosciuto col nome di Archimandrita Gazis). Questi è un uomo di lettere, scrittore, giornalista dal quale si adunano tutti i letterati Greci che si attrovano in Vienna. E n(on) φ. 1v sono pochi... Divido cosi il mio iempo... Mi / occupo essenzialmente

1. Η επιστολή χρονολογείται ασφαλώς υπό ημερομηνία 10/22 Δεκ.

del servizio, poi della lingua tedesca, in seguito di qualche travaglio intorno alla lettera(tu)ra Greca, ed in fine corro quelle società, alle quali la mia posizione mi obliga··· Il Corpo Diplomatico... Le case dei S(igno)ri Russi che si trovano qui di passaggio o stabiliti... E quelle dei S(ignor)ri Tedeschi che sono aperte ai stranieri. Questi doveri sociali mi rapiscono molto tempo... Ma pure bisogna sottostare a questa legge... Essa pare inerente alla natura del servig(g)io diplomatico... La mia salute è buonissima... parmi di essere rinato dacché vivo all’ aria aperta. Siamo ai 22 di Xmbre; e n(on) si vidde la neve che p(er) pochi istanti. Le finestre possono stare aperte senza pericolo... E posso caminare con un semplice soprabito, come se fossi a Corfù... V’ è della verdura a tavola... Ci sono delle frutta... Si beve vino... Cose tutte che a Pietroburgo si veddono di rado e col microscopio.

Le scriverò fra pochi giorni per la via di Constantinopoli, quantunque io creda che le comunicaz(io)ni sieno ancora difficili e molto ritardate. Il S(ignor) Stavro Joannj mi ha fatto la gracia di incaricarsi fin’ ora di due lettere, e penso la settimana ventura di passargli una terza. Naranzi da Venezia mi scrive che le sue circostanze economiche hanno peg(g)iorato in maniera che esso è costretto di ricorrere alla benevolenza dei suoi amici p(er) fornire alla sua sussistenza... Mi parla del Suo credito... ma mi assicura nel tempo stesso, che esso avrà tutti i riguardi alla posizione non meno difficile nella quale ella si trova.. Dopo aver letto la di Lei lettera n(ume)ro 80... Ho scritto ancora al questo amico, e credo che mi ascolterei.

La prego dei soliti cordiali saluti a tutti quanti. Abbraccio f(rate)llj e sorelle e cognati e nipoti, e zij e zie. Mi raccomando alle preci del sacromonaco Simeone, ed alla benedizione dei genitori.

Il figlio Giovanni

[φ.1 άνω δεξιά· γραμμένο με το χέρι πιθανώς του παραλήπτη]: R(icevuto;) ή R(isposto) 9/21 Marzo]

Αρ. 81

Βιέννη, 10/22 Δεκεμβρίου 1811

Ο Μπενάκης μοι απέστειλεν τας τρεις υπ’ αριθ. 79, 80, 81 επιστολάς υμών... Χαίρω μανθάνων αφιχθείσαν την ιδικήν μου άνευ αριθμού επιστολήν και τα πράγματα, άτινα είχα παραδώσει εις τον Λάσκαρην... Εάν αι γούναι απολεσθώσιν δεν έχει σημασίαν. Ας υπάρχη υγεία... και θα αποστείλω προς

υμάς άλλας, όταν αι επικοινωνίαι θα είναι ολιγώτερον δυσχερείς. Ως προς τα αυτόθι εσωτερικά ζητήματα ακούω και πληροφορούμαι το καλόν, όπερ εν τω προσώπω του Κυβερνήτου, ο Θεός παρέχει τη εμή πατρίδι. Συνωμίλησα πρό τινων ημερών μετά της Α.Ε. του Κόμητος κυρίου Όττο, πρέσβεως της Γαλλίας... Και η ιδιότης της δικαιοσύνης, ην οι κάτοικοι της Κερκύρας αποδίδουν τω Στρατηγώ Donzelot εκτιμάται περισσότερον προς δόξαν του Ηγεμόνος, όστις τω ενεπιστεύθη μίαν θέσιν τόσον δύσκολον παρά εις αυτόν τον ίδιον... Καθ’ όσον, ως εστί ρητέον γενικώς, η Α.Ε ο Donzelot εις οιανδήποτε τόπον υπηρέτησεν, άφησεν ανεξίτηλα τα ίχνη των σπανίων αρετών αυτού. Η παρουσία του Μπενάκη εις την Απουλίαν είναι δι’ εμέ μεγίστης ωφελείας. Πιστεύω ότι μέσω αυτού η αλληλογραφία ημών θα καταστή πλέον εύρρυθμος. Εγώ γράφω σχεδόν δύο φοράς κατά μήνα. Ελπίζω δε ότι διά του τρόπου αυτού θα συντελέσω ώστε να έχητε συχνότερον ειδήσεις μου. Η προσδοικωμένη ειρήνη προς τους Τούρκους είναι αντικείμενον διαπραγματεύσεων... Αι επιβραδύνσεις όμως συντελούν ώστε τούτος ο γερμανικός λαός να προοιωνίζηται συνέχισιν του πολέμου... Έτεροι, εκ των βραδυποριών αυτών, εξάγουν καλυτέρους οιωνούς... Αι πράξεις μόνον δύνανται να επιβεβαιώσουν ποίον εκ των δύο μερών κρίνει καλύτερον... Άνευ του γεγονότος τούτου εγώ δεν προβλέπω την δυνατότητα του ιδείν μεταβαλλομένην την κατάστασίν μου... Εν τοσούτω όμως αυτή είναι δι’ εμέ ευχάριστος... Εις τας προηγηθείσας επιστολάς μου έγραψα υμίν, ότι η Α.Ε. ο Υπουργός Κόμης Στάκελμπεργκ επιδεικνύει προς εμέ μεγίστην ευμένειαν και ότι θεωρώ ότι δεν είμαι τόσον ανωφελής εν τη υπηρεσία της Α.Μ. του Αυτοκράτορος, ως κατ’ αρχάς ηδυνάμην να υποθέσω. Εγώ δεν επιζητώ περισσότερα επί του παρόντος... Θα ακολουθήσω τα παραινέσεις υμών... Γράφων θα εκτελέσω τας παραγγελίας υμών προς τους γνωρίμους υμών... Η κυρία Βάλεμπουργκ, περί ης ωμίλησα υμίν δι’ ετέρας επιστολής μου, με επιφορτίζει πάντοτε διά των ιδικών της προς υμάς σεβασμάτων· αύτη είναι θυγατέρα του Βαρώνου κυρίου Χιπς και εγνώρισεν υμάς εν Κωνσταντινουπόλει... Ευρίσκομαι ενταύθα μεταξύ πολλών συμπατριωτών. Αλλά εκείνοι, εν οις συχνάζω περισσότερον, είναι έμποροί τινες μεγάλου κύρους· και η συναναστροφή του εφημερίου της μικράς Ελληνικής Εκκλησίας (γνωστού υπό το όνομα του αρχιμανδρίτου Γαζή). Ούτος είναι είς πεπαιδευμένος άνθρωπος, συγγραφεύς, εκδότης εφημερίδος, παρά τω οποίω συγκεντρούνται πάντες οι πεπαιδευμένοι Έλληνες, οίτινες ευρίσκονται εις την Βιέννην. Και δεν είναι ολίγοι... Κατανέμω κατ’ αυτόν τον φ.1v τρόπον τον χρόνον μου... / Απασχολούμαι ουσιαστικώς εις την υπηρεσίαν μου, κατόπιν εις την γερμανικήν γλώσσαν, ακολούθως είς τινα εργασίαν, σχέσιν έχουσα προς την ελληνικήν φιλολογίαν και επί τέλους συχνάζω εν εκείναις ταις συναναστροφαίς, εν αις υποχρεοί εμέ η θέσις μου... Το Διπλωματικόν Σώμα... τας οικίας των ευγενών Ρώσων, οίτινες ευρίσκονται ενταύθα είτε διερχόμενοι είτε εγκατεστημένοι... και εκείνας των ευγενών Γερμανών, οί-

τινες είναι ανοικταί εις τους ξένους. Αυταί αι κοινωνικαί υποχρεώσεις μοι αφαρπάζουν όλον τον χρόνον... Όμως πρέπει βεβαίως να υπόκηταί τις και εις τον νόμον αυτόν... Ούτος φαίνεται συμφυής προς την φύσιν της διπλωματικής υπηρεσίας... Η υγεία μου είναι αρίστη... μου φαίνεται ως να ανεγεννήθην καθ’ όσον ζω εις το ύπαιθρον. Είμεθα εις τας 22 Δεκεμβρίου και η χιών δεν ενεφανίσθη παρά μόνον δι’ ολίγας στιγμάς. Τα παράθυρα είναι δυνατόν να είναι ανοικτά χωρίς να υπάρχη κίνδυνος... Δύναμαι δε, να περιπατώ ενδεδυμένος έν απλούν επανωφόριον, ως να ευρισκόμην εις την Κέρκυραν... Υπάρχουν οπώραι διά το γεύμα... Υπάρχουν φρούτα... Πίνομεν οίνον... πράγματα, άτινα εν Πετρουπόλει παρατηρούνται σπανίως και διά του μικροσκοπίου.

Θα γράψω προς υμάς μετ’ ολίγας ημέρας μέσω της οδού της Κωνσταντινουπόλεως, μολονότι πιστεύω ότι αι επικοινωνίαι είναι εισέτι δυσχερείς και διεξάγονται μετά μεγάλης καθυστερήσεως. Ο κύριος Σταύρος Ιωάννου μοι έκαμεν την χάριν να επιφορτισθή μέχρι τούδε δύο επιστολών και σκέπτομαι να του εμπιστευθώ μίαν τρίτην κατά την προσεχή εβδομάδα. Ο Ναράντζης εκ Βενετίας μου γράφει ότι τα οικονομικά του εχειροτέρευσαν κατά τοιούτον τρόπον ώστε αυτός είναι υποχρεωμένος να προστρέξη εις την γενναιοδωρίαν των φίλων του ίνα προμηθεύσωσιν αυτώ τα απαραίτητα διά την συντήρησίν του. Μου ομιλεί διά το χρέος υμών... Αλλά εν ταυτώ διαβεβαιοί εμέ ότι θα σεβασθή την όχι ολιγώτερον δύσκολον θέσιν, εν η υμείς ευρίσκεσθε... Αναγνώσας την υπ’ αριθ. 80 επιστολήν υμών... έγραψα εκ νέου προς τον φίλον αυτόν και πιστεύω ότι θα ακούση εμέ.

Παρακαλώ υμάς, διά τους συνήθεις χαιρετισμούς προς άπαντας. Εναγκαλίζομαι αδελφούς και αδελφάς και ανδραδέλφους και ανεψιούς και θείους και θείες. Συσταίνω εαυτόν εις τας δεήσεις του ιερομονάχου Συμεώνος και εις την ευλογίαν των γονέων.

Ο υιός Ιωάννης

57

[No] 82

Vienna, 21 Xmbre 1811/ 2 Gennajo 1812

Sia l’ anno nuovo con salute e felicità della famiglia, nè al decorso somigli per le angustie della Patria. Festeg(g)io questa solennità qui doppiamente ... jeri alla Viennese e nel nostro stile fra undici giorni coi no-

stri connazionali. La cerimonia del Capo di anno a questa Corte è magnifica ed imponente. S.M. e la famiglia Imperiale pranzano in pubblico. Il Corpo Diplomatico la corteggia. Ed è bello il vedere riunita in un amplissima sala tutta la nobiltà, ed un immenso popolo il quale fa corona e feste al Suo Sovrano. La temperatura dolcissima del inverno corrente contribuisce a rendere lo spettacolo ancora più acquisto, poicchè le piazze che circondano il palazzo Imperiale contenevano migliaja e migliaja di spettattori e di carozze... Tutto questo va benissimo; ma n(on) vanno ugualm(ent)e bene per la mia economia le mancie complicate che qui si costumano... Il giorno di jeri mi costa al di là di 500 fiorini. Buono che il cambio continua ad essere a vantaggioso p(er) i forestieri... Il zecchino di Ollanda si cambia 50 fiorini, o 46 al meno... Senza questo vantaggio malgrado i miei migliori appuntamenti avrei fatto banca rotta... Una sola stanza guarnita in buona situaz(io)ne ma al quarto piano, mi costa otto zecchini al mese; e compresa la legna ed il lume dieci... Partendo da questo solo dato ella può giudicare del resto... Non di meno sono sempre contento di qui essermi reso... Molte e molte ragioni me ne persuadono maggiormente ogni giorno... Il mio superiore S.E. il S(ignor) C(onte) Stakelberg, ha sempre p(er) me le più particolari bontà, e parmi come Le ho scritto anco coll’ultima mia, che il mio tempo non scorra inutilmente ne p(er) me, ne p(er) le cose che più davvicino possono interessarmi... Bisogna p(er) ora contentarsi φ. 1v di questo. / Le nuove che abbiamo da Constantinopoli, e dall’ armata sul Danubio confermano sempre la speranza di pace coi Turchi... Nulla però di officiale. Non sono che lettere autorevoli di particolari... Quantunque nessun uomo ben pensante vi sia il quale n(on) ami e n(on) desideri sempre pace, e pace con tutto il mondo, pure qui si parla molto di guerra... Se bene o male si parli, il fatto solo può dimostrarlo... Ed io sono assai instruito dall’ esperienza, per n(on) azardare una opinione qualunque siasi in questo difficile argomento.

Dalle cose altrui passando alle mie, torno a pregarla di n(on) negligere l’ affare p(er) me importantissimo di un servitore affidato... Insisto sempre p(er) lo Spiro... Aveva dell’ abilità e dell’ onore... Sarà mia cura di ridurlo alla mia maniera un buon cameriere... Quando un’ occasione si presentasse p(er) farlo passare in Italia, e quando io lo sapessi, sarebbe mia cura di procurargli i mezzi di raggiungermi qui in Vienna... Queste occasioni non dovrebbero mancare... almeno sino a Barletta ove si trova Benakj. Ogni altra cura sarà mia... Insistendo tanto su questo articolo, ella può essere convinto, che io ne ho il più urgente bisogno... Sarebbe troppo lungo il ripetterle tutte e tutte quante le ragioni... avendo detto un servitore affidato... ho detto tutto.

La mia salute continua ad essere assai buona... Aspetto con impacienza le di Lei lettere... Dopo il mio arrivo in Vienna n(on) ne ho ricevuto nessuna, la quale mi annuncj che ella conosce la mia situazione presente.

I soliti saluti a tutti quanti; abbracio f(rate)llj, e sorelle, e cognati, e nipoti; imploro la benedizione del nostro sacromonaco Simeone, e quella dei genitori.

Il figlio Giovanni

Αρ. 82

Βιέννη, 21 Δεκεμβρίου 1811 / 2 Ιανουαρίου 1812

Είθε το νέον έτος να φέρη υγείαν και ευτυχίαν εις την οικογένειαν και να μην oμοιάζη προς το παρελθόν έτος ως προς τας δυσχερείας της Πατρίδος. Εορτάζω την τελετήν εδώ δύο φοράς... εχθές κατά τον Βιεννέζικον τρόπον και μετά ένδεκα ημέρας κατά τα ημέτερα ήθη και μετά των συμπατριωτων μου. Η εορτή της Πρώτης του Έτους είναι μεγαλειώδης και επιβλητική εν τη Αυλή ταύτη. Η Α.Μ. και η Αυτοκρατορική Οικογένεια γευματίζουν δημοσίως. Το Διπλωματικόν Σώμα υποβάλλει προς αυτήν τα σέβη του. Είναι δε ωραίον να βλέπη τις συγκεντρωμένην εις μίαν ευρύχωρον σάλαν σύμπασαν την αριστοκρατίαν και ένα αναρίθμητον πλήθος λαού, το οποίον περιβάλλει και εγκωμιάζει τον Ηγεμόνα του. Η γλυκυτάτη, θερμοκρασία του τρέχοντος χειμώνος συνέβαλεν ώστε να καταστήση το θέαμα έτι μεγαλοπρεπέστερον, καθ’ όσον αι περιβάλλουσαι το αυτοκρατορικόν ανάκτορον πλατείαι περιείχον χιλιάδας και χιλιάδας θεατών και αμαξών... Πάντα ταύτα είναι πολύ ωραία, αλλά δεν είναι εξ ίσου καλά διά τα οικονομικά μου τα υπέρμετρα. φιλοδωρήματα, άτινα συνηθίζονται ενταύθα. Η χθεσινή ημέρα μοι εκόστισεν πλέον των 500 φιορινίων. Είναι καλόν το ότι αι χρηματικαί ανταλλαγαί εξακολουθώσιν να είναι ευνοϊκαί διά τους ξένους... Το Ολλανδικόν τζεκίνιον ανταλλάσσεται αντί 50 φιορινίων ή το ολιγώτερον 46... Άνευ του πλεονεκτήματος τούτου, παρά τας υψηλοτέρας αποδοχάς μου ήθελα κηρύξη χρεωκοπίαν... Έν μόνον δωμάτιον επιπλωμένον εις καλήν περιοχήν αλλά εις τον τέταρτον όροφον μου στοιχίζει οκτώ τζεκίνια μηνιαίως, συμπεριλαμβανομένων δε των καυσοξύλων και του φωτός δέκα... Αφορμώντες υμείς, μόνον εκ του γεγονότος τούτου, δύνασθε να κρίνητε και τα υπόλοιπα... Ουχ ήττον είμαι πάντοτε ευχαριστημένος διότι ήλθον εδώ... Πλείστοι λόγοι καθημερινώς, πείθουν εμέ ολοέν και περισσότερον... Ο προϊστάμενος μου, η Α.Ε. ο Κόμης

κύριος Στάκελμπεργκ, διατηρεί πάντοτε προς εμέ την πλέον ιδιαιτέραν ευμένειαν και μου φαίνεται, καθώς σας έγραψα, και διά της τελευταίας επιστολής μου, ότι ο χρόνος μου δεν παρέρχεται ανωφελώς ούτε δι’ εμέ, ούτε διά τα πράγματα, άτινα περισσότερον ενδιαφέρουν εμέ... Επί του παρόντος πρέπει φ.1v να είμαι ευχαριστημένος δι’ αυτά. / Αι ειδήσεις, τας οποίας έχομεν εκ Κωνσταντινουπόλεως και εκ του επί του Δουνάβεως στρατεύματος επιβεβαιούν πάντοτε την ελπίδα της ειρήνης προς τους Τούρκους... Ουδέν όμως επίσημον. Δεν πρόκειται παρά δι’ αξιοπίστους επιστολάς ιδιωτών... Καίπερ ουδείς καλώς σκεπτόμενος άνθρωπος υπάρχει, όστις να μην αγαπά και να μην επιθυμεί πάντοτε την ειρήνην και ειρήνην μεθ’ όλου του κόσμου, όμως εδώ ομιλώσιν πολύ περί πολέμου... Εάν ομιλώσιν ορθώς ή εσφαλμένως τα γεγονότα μόνον δύνανται να το αποδείξουν... Εγώ δε έχω διδαχθή αρκούντως από την εμπειρίαν ώστε να μη τολμήσω να εκφέρω γνώμην τινά περί του δυσκόλου τούτου ζητήματος.

Εκ των αλλοτρίων υποθέσεων ερχόμενος εις τας ημετέρας, επανέρχομαι παρακαλών υμάς, όπως μη παραμελήσητε το σπουδαιότατον δι’ εμέ ζήτημα ενός εμπίστου υπηρέτου... Επιμένω πάντοτε διά τον Σπύρον... Είχεν ικανότητας και ήτο έντιμος... Θα αποτελέση ιδικήν μου φροντίδα όπως καταστήσω αυτόν ένα καλόν, κατά τους τρόπους, υπηρέτην... Όταν παρουσιασθή ευκαιρία τις να έλθη εις την Ιταλίαν και μόλις ήθελον πληροφορηθή τούτο εγώ, θα απετέλει ιδικήν μου φροντίδα όπως του προμηθεύσω τα μέσα διά να έλθη προς συνάντησίν μου εις την Βιέννην... Αι ευκαιρίαι αυταί δεν ήθελον λείψη... τουλάχιστον έως την Μπαρλέτταν, όπου ευρίσκεται ο Μπενάκης. Πάσα ετέρα μέριμνα είναι ιδική μου... Επιμένων τόσον επί του ζητήματος τούτου, υμείς δύνασθε να είσθε πεπεισμένος ότι εγώ έχω απόλυτον ανάγκην... Θα ήτο λίαν εκτενές να επαναλάβω άπαντας τους λόγους... έχων ήδη γράψει ένα έμπιστον υπηρέτην έχω ειπεί τα πάντα.

Η υγεία μου εξακολουθεί να είναι αρκούντως καλή... Αναμένω μετ’ ανυπομονησίας τας επιστολάς υμών... Μετά την εν Βιέννη άφιξίν μου ουδεμίαν επιστολήν υμών έλαβον, ήτις ήθελεν αναγγείλη ότι υμείς γνωρίζετε την παρούσαν κατάστασίν μου.

Τους συνήθεις χαιρετισμούς προς άπαντας. Εναγκαλίζομαι αδελφούς και αδελφάς και ανδραδέλφους και ανεψιούς· επικαλούμαι την ευλογίαν του ιερομονάχου ημών Συμεώνος και εκείνην των γονέων.

Ο υιός Ιωάννης

58

Vienna, 13/25 Gennajo 1812

Il nostro Benakj mi ha fatto avere i due numeri 82,83... Questi in risposta col risultato delle mie ricerche affincchè la Stella si risolva di mandarmi Name. Qui occluso ella troverà un promemoria il quale abbastanza indica quanto fu duopo onde n(on) si bilanci un istante a decidersi. Ho io stesso visitato l’ instituto, e ne fui contentissimo... Esso è nel centro della città e vicino alla casa ove abito... cosa che mi procurerà più spesso il mezzo di vedere spesso ed ogni giorno il ragazzo, e di averne tutta tuttissima la cura. La spesa n(on) è grande; sono 70 zecchini di Ollanda all’ anno p(er) la pensione, ai quali credo che se ne debbano aggiungere almeno altri 3 ο all’ anno p(er) un maestro di lingua Greca e di religione, e p(er) libri, ed altre picciole spese. In seguito bisogna pensare ogni anno a qualche aumento progressivo poicchè le cose di una buona educazione lo richieggono1. Il ragazzo resterà nella pensione almeno tre anni... un altro anno lo impiegherà a viaggiare, e poi ritornerà ottimo figlio, buon Cristiano, buon cittadino, in seno alla sua famiglia... Conoscendo le disposizioni buone del ragazzo, me ne incarico, e rispondo io ai suoi genitori ed alla sua nona di questa riuscita. Non scrivo separa(ment)e allo Spiro ed alla Stellina p(er) non moltiplicare inutilmente fogli... Ma senza perdita di tempo si mandi il ragazzo a Benakj con una corriera, e si raccomandi ad’ esso la sua spedizione a Venezia... Quando n(on) vi fosse nessuna buona e sicura occasione, sono sicuro che Benakj consentirebbe che Lascaris il suo nipote (n(on) però a sue spese) lo accompagni a Venezia... Là essendo, o Naranzi (come mi promette) verrà a vedermi questa p(ri)mavera, od altra occasione facilmente si presenterà p(er) farmelo arrivare sano, e salvo a Vienna. Dico e ripetto che si facci presto... percchè la perdita di tempo qualche volta fa mancare le buone occasioni... Di più n(on) giova dire... Cogliendo questa opportunità, (se p(er) mancanza di risoluzione essa n(on) manca) torno a dimandare il cameriere Spiro φ.1v p(er) me. / Le ruberie e le infedeltà di ogni maniera, alle quali sono esposto, e le noje che mi derivano dalla necessità di evitarle e di sopravegliarle, mi determinano a insistere doppiamente sopra questo p(er) me altissimo affare... I Russi servitori sono preziosissimi e dei miei ne ero più che contento. Ma ho dovuto lasciarli poicchè dai loro signori mi si dimandava una responsabilità di cui io n(on) potevo nè dovevo

1. αντί richiedono

incaricarmi. Sono dunque nelle mani della canaglia Italiana—Tedescata, che è quanto a dire in cattive mani. E p(er) poterne uscire bisognerebbe balbettare il tedesco... Cosa n(on) facile pel momento.

La mia salute è buonissima. E la mia situaz(io)ne ugualmente aggradevole pel morale, e p(er) le aspetattive, e p(er) quanto le rende ogni giorno sempre più lusinghiere. L’ economia va male ...cioè n(on) meglio di quella che andava a Pietroburgo. Ho qui è vero un miglior trattamento; ma qui sono anco obligato ad’ una maniera di vivere molto dispendiosa... Tuttavia cercarò di far cadere tutto il mio peso sulle mie spalle. Ho piacere che la pelicia sia anco arrivata, e che essa piaccia alla s(ignor)a madre... Scriverò a Viaro, come ella mi ordina coll’ ordinario venturo o p(er) la via di Gianina, p(er) la quale le ho già indirizzato quattro lettere dopo il mio arrivo qui. Voglio lusingarmi che il soggiorno della campagna abbia sollevato un poco il povero Vittorio... Almeno lo desidero...e p(er) questo aspetto con impacienza di sapere qualche cosa. Non mi sono mai dimenticato Agostino... Ma che fare? p(er) ora bisogna avere pacienza. Ed il tempo e nuove circostanze potranno aprire strade.

I soliti saluti a tutti quanti... baccio le mani ai parenti; abbraccio f(rate)llj e sorelle, e nipoti, e cognati. Imploro la bened(izio)ne dei genitori, e le preci del ottimo sacromonaco Simeone.

Il figlio Giovanni

φ. 2 / Copie

Avis

Dans l’ établissement d’ éducation privilégié sous la direction de Monsieur) le professeur Pie ban chaque élève paye par an 70 ducatj d’ Hollande ou 315 florins en argent de convention.

Pour cela on lui fournit de la bonne nourriture, le chauffage, la chandelle, le blanchissage, et on le serb(e). On lui enseigne les langues allemande, française, italienne, et latine; les mathématiques, la caligraphie, le dessin, la danse, la geographie, l’ histoire, et l’ histoire naturele. L’ enseignement de la musique, ainsi que d’autres sciences hors de communauté se paye separement, ainsi que les habits. En entrant en pensione il faut qu’ il apporte les habits, le linge, et les draps de lit, et une cuilliere d’argent.

La présence continuelle des superiores repond du ben traitement et de la moralité.

Αρ. 83

Βιέννη, 13/25 Ιανουαρίου 1812

Ο Μπενάκης μας, μοι απέστειλεν τας δύο υπ’ αριθ. 82, 83 επιστολάς υμών... Η παρούσα εις απάντησιν αυτών, συνοδευομένη διά του αποτελέσματος των ερευνών μου, ίνα αποφασίση η Στέλλα όπως μοι αποστείλη τον Νάνε. Εσώκλειστον θέλετε εύρη την αγγελίαν, δι’ ης αρκούντως εμφαίνεται οπόσον πρέπει να μη ταλαντευθήτε ούτε μίαν στιγμήν διά να αποφασίσητε. Επεσκέφθην εγώ ο ίδιος την σχολήν και έμεινα λίαν ικανοποιημένος... Ευρίσκεται αυτή εις το κέντρον της πόλεως και πλησίον της οικίας ένθα κατοικώ... όπερ θα μοι παρέχη συχνότερον την δυνατότητα να βλέπω καθημερινώς τον νέον και να έχω όλην την φροντίδα. Η δαπάνη δεν είναι μεγάλη· είναι 70 τζεκίνια Ολλανδίας ετησίως διά την σχολήν, εις τα οποία, πιστεύω, ότι πρέπει να προστεθώσιν τουλάχιστον ετερα 30 ετησίως δι’ ένα διδάσκαλον της Ελληνικής γλώσσης και θρησκείας, διά τα βιβλία και δι’ έτερα μικρά έξοδα. Ακολούθως πρέπει να υπολογίσωμεν είς τινα προοδευτικήν ετησίαν αύξησιν, καθ’ όσον τούτο απαιτούν αι ανάγκαι μιας καλής εκπαιδεύσεως. Ο νέος θα παραμείνη εν τη σχολή τουλάχιστον επί τρία έτη... Έν έτος εισέτι θ’ αφιερώση εις τα ταξίδια και έπειτα θα επιστρέψη εξαίρετος υιός, καλός χριστιανός, καλός πολίτης, εν ταις αγκάλαις της οικογενείας του... Γιγνώσκων τας καλάς διαθέσεις του νέου, επιφορτίζομαι προς τούτο και αναλαμβάνω εγώ έναντι των γονέων και της μάμμης του την ευθύνην της επιτυχίας. Δεν γράφω ιδιαιτέρως εις τον Σπύρον και την Στελλίναν διά να μη πολλαπλασιάζω ανωφελώς φύλλα. Όμως ας αποστείλουν άνευ χρονοτριβής τον νέον εις τον Μπενάκην μεθ’ ενός ταχυδρόμου με την σύστασιν να αποστείλη τον νέον εις την Βενετίαν... Εάν δεν ήθελεν υπάρξη καλή και ασφαλής ευκαιρία, είμαι σίγουρος ότι ο Μπενάκης ήθελεν συναινέση ώστε ο ανεψιός αυτού Λάσκαρης (όχι όμως δι’ ιδίων αυτού εξόδων) συνοδεύση αυτόν μέχρι της Βενετίας. Αφιχθείς εκεί η ο Ναράντζης (καθώς μοι υπόσχεται) θα έλθη να με ιδή την άνοιξιν αυτήν ή ετέρα ευκαιρία ευκόλως θα παρουσιασθή ώστε να φθάση πλησίον μου, εις την Βιέννην υγιής και σώος. Λέγω και επαναλαμβάνω όπως, το πράγμα γίνη ταχέως.. διότι η χρονοτριβή ενίοτε συντελή ώστε να απολεσθώσιν αι καλαί ευκαιρίαι... Περισσότερα δεν ωφελεί να ειπώ... Δραττόμενος της ευκαιρίας ταύτης (εάν δεν ήθελεν αποτύχη δι’ έλλειψιν φ.1v αποφασιστικότητος) αιτώ εκ νέου δι’ εμέ τον υπηρέτην Σπύρον. / Αι υπεξαιρέσεις, αι ενοχλήσεις, αίτινες προέρχονται εκ της ανάγκης να αποφύγω αυτάς και να επαγρυπνώ, αναγκάζουν εμέ ίνα επιμείνω δύο φοράς επί τούτου του σπουδαιοτάτου δι’ εμέ ζητήματος... Οι Ρώσοι υπηρέται είναι πολυτιμώτατοι και εκ των ιδικών μου ήμην πολύ ευχαριστημένος. Όμως ηναγκάσθην να απολύσω αυτούς καθ’ όσον οι κύριοι αυτών απήτουν υπευθυνότητά τινα, ην εγώ δεν ηδυνάμην ουδέ ώφειλον να αναλάβω· ευρίσκομαι όθεν εις τας

χείρας των Ιταλογερμανών απατεώνων, όπερ σημαίνει εις κακάς χείρας. Διά να απαλλαγώ θα έπρεπε να ψελίζω την γερμανικήν... πράγμα όχι εύκολον επί του παρόντος.

Η υγεία μου είναι πολύ καλή. Η κατάστασίς μου δε, είναι το αυτό ευχάριστος και εξ ηθικής απόψεως και εξ απόψεως προσδοκιών και δι’ οτιδήποτε καθιστά αυτάς καθ’ ημέραν και πλέον γοητευτικάς. Τα οικονομικά εξελίσσονται κακώς... τουτέστιν όχι καλύτερον των εν Πετρουπόλει. Είναι αληθές ότι εδώ έχω μεγαλυτέρας αποδοχάς. Όμως εδώ είμαι υποχρεωμένος να ζω κατά τινα τρόπον πολύ δαπανηρότερον... Μολοντούτο θα επιδιώξω ώστε να πέση το βάρος επί των ώμων μου. Ευχαριστούμαι διότι η γούνα έφθασεν και ήρεσεν εις την σεβαστήν μητέρα... Θα γράψω εις τον Βιάρον, ως υμείς μου παραγγέλετε, διά του προσεχούς τακτικού ταχυδρομείου ή διά της οδού των Ιωαννίνων, δι’ ης έχω αποστείλει ήδη υμίν τέσσαρας επιστολάς μετά την ενταύθα άφιξίν μου. Θέλω τώρα να ελπίζω ότι η διαμονή εν τη εξοχή ανεκούφισεν ολίγον τον πτωχόν Βίκτωρα... τουλάχιστον το επιθυμώ... Και διά τούτο αναμένω μετ’ ανυπομονησίας να ακούσω είδησίν τινα. Δεν ελησμόνησα ποτέ τον Αυγουστίνον... Αλλά τί να πράξω; επί του παρόντος πρέπει να έχωμεν υπομονήν. Ο χρόνος και αι νέαι συνθήκαι δύνανται όπως διανοίξωσιν οδούς.

Τους συνήθεις χαιρετισμούς προς άπαντας... ασπάζομαι τας χείρας των γονέων· εναγκαλίζομαι αδελφούς και αδελφάς και ανεψιούς και ανδραδέλφους. Επικαλούμαι την ευλογίαν των γονέων και τας δεήσεις του εξαιρέτου ιερομονάχου Συμεώνος.

Ο υιός Ιωάννης

φ. 2 / Αντίγραφον

Αγγελία

Εν τω προνομιούχω Εκπαιδευτικω Ιδρύματι, του υπό την διεύθυνσιν του καθηγητού κυρίου Πλεμπάν, έκαστος μαθητής καταβάλλει ετησίως 70 δουκάτα Ολλανδίας ή 315 αργυρά φιορίνια κατά την συμφωνίαν.

Έναντι τούτων παρέχεται καλή διατροφή, θέρμανσις, φως πλύσις ενδυμάτων και υπηρεσία, Διδάσκονται αι γλώσσαι Γερμανική, Γαλλική, Ιταλική και Λατινική· τα Μαθηματικά, η Καλλιγραφία, το σχέδιον, ο χορός η Γεωγραφία, η Ιστορία και η Φυσική Ιστορία. Η διδασκαλία της Μουσικής ως και ετέρων επιστημών εκτός των κανονικών, καταβάλλεται ιδιαιτέρως ως και η αμοιβή διά τα ενδύματα. Εισερχόμενος εν τη σχολή πρέπει να φέρη ο μαθητής τα ενδύματα, τα εσώρρουχα, τα κλινοσκεπάσματα και έν αργυρούν κοχλιάριον.

Η συνεχής παρουσία των ανωτέρων εγγυάται διά την καλήν αγωγήν και διά την ηθικήν.