Αρχείον Ιωάννου Καποδίστρια, τ. Β΄

Γεν. αρ. 9, αριθ. εγγρ. 13, συνημμ. α

No. 1

Κόπια επιστολής γραμμένη από τον τιμιώτατον Χαζουνατάρ Ισούφη του Εξοχωτάτου Πρύτανη Αγίας Μαύρας εις τες 8 Αυγ(ούστ)ου 1807 ε.γ. και λαβημένη εις τις 9 του αυτού.

Ευγενέστατε φίλε Πρύτανη της Αγιαμαύρας, αγαπητώς σε χαιρετώ και με το παρόν μου σου φανερώνω ότι οι Καποταίοι, ο Τζίλη Καπότης και ο κυρ Γιωργάκης, ήλθαν και μου επήραν τρία άλογα στην Βόνιτζα, τα δύο ήταν άλογα και η μία φοράδα, και τα πήραν, τα ήφεραν αυτού εις την Αγιομαύρα. Τί θα να ειπή αυτό; Μα ατοί σας, δεν ηξεύρω, από την μία μεριά μου λέτε ανακωχές και μπαρίσι και από την άλλη μεριά εβγαίνετε και μου αρπάζετε το βιος. Τούτο και ο Θεός δεν το στρέγει. Μοναχά ιδού οπού σας γράφω αποφασιστικά: έως αύριον, Παρασκευή γιόμα, να μου τα στείλετε να μου έλθουν εδώ με τον ίδιον οπού στέλνω, αν έχωμεν αγάπες, να μου τα στείλετε, όχι και δεν μου τα στείλετε, καμμίαν πρόφασιν μην μου κάνετε. Κόψετε και το αράδιασμα περαδώθες, μην ζυγώση κανένας και πίσω έχωμε νιζά, καθώς είχαμεν και έως τα τώρα· και μην ειπήτε πως σας έγινε απιστιά από το μέρος μας. Άφησε απάνου τί κάνουν οι κλέφτες. Προφασίζεσταν ότι ακόμα δεν έλαβαν είδησες οι κλέφτες διά ανακωχές και μπαρίσι, αμή και εδώ, ομπρστά στα μάτια μου, να εβγαίνουν από αυτού να μου αρπάζουν το βιος! Χωρίς άλλο θέλω τα πράματα, είτι να το ηξεύρετε ότι έχομεν νιζά, και υγιαίνετε· ότι εγώ από την μεργιά μου την μπέσα την ηξεύρω μπέσα και όχι έτζι, με απιστιές, για οπού έρχεται και ο νοικοκύρης των αλόγων, ο πτωχός ραγιάς, και σας τα λέγει και στοματικά· και οι βασιλείς μας, αν έχουν μπαρίσι, δεν θα να το έχουν με κλεψιές.

Per copia conforme

Gio. Batt(is)ta Bidishia dall’Oglio Seg(reta)rio f.c.

Γεν. αρ. 9, αριθ. εγγρ. 13, συνημμ. β

No. 2

Κόπια επιστολής, γραμμένη από τον Εξοχώτατον Πρύτανη Αγ(ί)ας Μαύρας του τιμιωτάτου Χαζουνατάρ Ισούφη εις τες 10 Αυγ(ούστ)ου 1807 ε.γ. (Τ.β.).

Τιμιώτατε κύρ περιπόθητέ μοι, φίλε Χαζνατάρ Γιουσούφαγα, την τιμιότητά σου ακριβώς χαιρετώ και ηδέως προσαγορεύω. Έλαβον το από 8 του

τρέχοντος γράμμα σου και είδον τα εν αυτώ. Το ζήτημά σου ήτον πολλά δίκαιον. Εξέτασεν η Διοίκησις με όλην την δυνατήν επιμέλειαν, ευρέθηκαν τα κακώς παρμένα τρία άλογα και εδόθησαν εις χείρας των ιδίων ανθρώπων οπού εδώ έστειλες. Προσέτι καταγίνεται η Διοίκησις διά να εύρη και τους αν(θρώπ)ους οπού ετόλμησαν να κάμουν αυτήν την ανοσίαν πράξιν και να τους δώση την παιδείαν οπού τους ανήκει. Η τιμιότη σου όμως δι’ άλλην φοράν, όταν έχης να γράψης κανένα σου δίκαιον, δεν πρέπει να το συντροφεύης με φοβερισμούς και αυθάδειαν, όπως είστε συνηθισμένοι να φέρεσθε προς τους ραγιάδες σας, επειδή τους εδικού<ς> σας φοβερισμούς η Διοίκησις δεν τους μετρά διά το ουδέν, και γίνεσαι αίτιος μόνος σου να μην εισακούωνται τα δίκαιά σας, αλλά να λάβης και καμμίαν απόκρισιν οπού να σε λυπήση. Είναι πολλά συνηθισμένον εις τα σύνορα να μην λείπουν παρόμοιαι μικραί αταξίαι, και μάλιστα εις ένα καιρόν οπού ακόμη τα πράγματα δεν έλαβον πήξιν, καθώς ητουν ο παρών. Οι εξουσιασταί όμως αμφοτέρων των μερών αγροικούνται μεταξύ τους και τους διορθώνουν και αν δεν διορθωθούν, γράφουν και παραπονούνται εις την Διοίκησίν τους και δεν φοβερίζει ένας τον άλλον μήτε κηρύττει πόλεμον, οπού τούτο είναι εις τους βασιλείς μόνον δεδομένον να κάμουν πόλεμον και ειρήνην και όχι εις τους εξουσιαστάς των συνόρων και οπερέτας των. Είμαι βέβαιος ότι σας είναι γνωστόν πως η Διοίκησις δεν είχε καμμίαν ενοχήν εις τα πράγματα του πολέμου, και μόνον διατί έστεκον εις τα κάστρα των νησιών μας τα ρωσικά άρματα ευρίσκετε πρόφασιν και εκλείσατε τα σκαλώματά σας και εις ημάς. Τώρα αυτή η πρόφασις πλέον δεν είναι και πρέπει να δώσετε την άδειαν εις τα σκαλώματά σας διά να φ. 1v πηγαίνουν τα καΐκια μας και να ψωνίζουν/ όσα μας είναι αναγκαία, όμως να έχουν οι ξυλοφόροι μας το ελεύθερον διά να έβγουν έξω να κόπτουν ξύλα, όπως ήτο συνηθισμένον απ’ αρχής. Αυτά είναι τα σημεία της παύσεως του πολέμου και όχι η παύσις πεντέξ κανονιών εις τον αέρα. Προσμένω την φιλικήν σου απόκρισιν εις τούτο μένοντας της τιμιότητός σου.

Per copia conforme

Gio. Batt(ist)a Bidischia dall’Oglio Seg(ret)ario f.c.

51

Γεν. αρ. 9, αριθ. εγγρ. 385

Νο. 53

Dipartimento Finanze e Forz’Armata

All’eccellentissimo Senato

Il Commissario Estraordinario in Santa Maura

Dal Commissariato Estraordinario

li 29 luglio 1807 G.S.

2 agosto 1807

il Segretario di Stato conte Sordina

Il signor cavalier Zino maggiore al servizio di V.V.E.E. per affari suoi particolari si reca costà, ottenuto avendo la licenza da questo Militare Comando.

Non posso dispensarmi in questa circonstanza dal presentare all’ eccellentissimo Senato questo bravo uffiziale commeritevole di una dimostrazione del pubblico gradimento per i serviggi da esso prestati per lo spazio di sei mesi continui nella pericolosa sua statione al Forte Alessandro e per quello di giorni quaranta destinato alla laboriosa sopraveglianza di alcuni lavori fatti nella fortezza e nel campo di Catuna.

Spero che l’eccellentissimo Senato accogliendo le mie rappresentazioni vorrà con un atto della sua beneficenza minorare a questo uffiziale il senso de’suoi travagli e delli sofferti danni.

Imploro la continuazione della pubblica grazia.

Il Commissario Estraordinario conte Capodistria

Scorta l’uffiziale signor Zino per recarsi a questa parte attesa la licenza ottenuta da quel Comando Militare e fa presenti i servigi zelanti prestati da esso.

Αρ. 53

Υπηρεσία Οικονομικών και Στρατιωτικών

Προς την εξοχωτάτην Γερουσίαν

O Έκτακτος Επίτροπος εις Αγίαν Μαύραν

Εκ του Γραφείου του Εκτάκτου Επιτρόπου

Τη 29 Ιουλίου 1807 Eλλην. Ήμερ.

2 Αυγούστου

O Γραμματεύς της Επικρατείας

Κόμης Σορδίνας

O Ιππότης κ. Ζήνος ταγματάρχης εις την υπηρεσίαν των Α.Α.Ε.Ε. έρχεται εκεί διά προσωπικά του ζητήματα, αφού έλαβε την άδειαν ταύτης της Στρατιωτικής Διοικήσεως.

Δεν δύναμαι να αμελήσω επί τη ευκαιρία να παρουσιάσω προς την εξοχωτάτην Γερουσίαν τούτον τον γενναίον αξιωματικόν, άξιον της δημοσίας ευαρεσκείας, διά τας υπηρεσίας τας οποίας προσέφερε επί διάστημα έξ μηνών εις την φρουράν του οχυρού Αλέξανδρος και επί τεσσαράκοντα ημέρας εις την επίβλεψιν εργασιών εις το φρούριον και το στρατόπεδον της Κατούνας.

Ελπίζω ότι η εξοχωτάτη Γερουσία, αποδεχομένη τας συστάσεις μου, θα θελήση δι’ αγαθοεργούς πράξεως να μειώση τας ταλαιπωρίας και τας δοκιμασίας του αξιωματικού τούτου.

Εκλιπαρώ την συνέχισιν της δημοσίας ευνοίας.

Ο Έκτακτος Επίτροπος Κόμης ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ

Συνοδεύει τον αξιωματικόν κ. Ζήνον διά την μετάβασίν του εκεί, κατόπιν αδείας της Στατιωτικής Διοικήσεως, και γνωστοποιεί τας προθύμους υπηρεσίας, τας οποίας ούτος προσέφερε.

52

Γεν. αρ. 9 αριθ. εγγρ. 392

Νο. 44

Finanze e Forz’Armate

All’eccellentissimo Senato

il suo Commissario Estraordinario in Santa Maura

Dal Commissariato Estraordinario

li 29 luglio 1807 G.S.

2 Agosto 1807

Il Segretario di Stato conte Sordina

Avendo riconosciuto nel capitano tenente Timoteo Ungaro, che,

affetto dal male della dispnea, molto penosamente soffriva la continuazione di questo serviggio, dal quale veramente può essere offesa la di lui salute nell’infermità che lo attacca, mi indussi a rilasciargli il permesso di ritornare alla patria, alla sua famiglia, agl’ordini di V.V.E.E.

Pongo sotto la di lui scorta due soldati republicani, arrestati per essere ricaduti incoreggibilmente nel de litto di furto, onde ridotti in coteste Forze militari abbiano la correzione che meritano, contemplando in tal guisa di allontanare da questo presidio lo scandalo della loro rea perseveranza nell’abborita colpa, donde derrivare ne potrebbe qualche adombramento all’onestà degl’altri soldati del loro corpo in faccia a tante differenti milizie straniere ed a tutta la popolazione.

L’eccellentissimo Senato scorgendo e calcolando li vacui che lasciano l’uffiziale e li due soldati che costà ritornano, concorrerà ad ordinarne il pronto rimpiazzo, onde non ne soffra questo serviggio per la mancanza.

Imploro la continuazione della pubblica grazia.

Il Commissario Estraordinario

conte Capodistria

Αρ. 44

Υπηρεσία Οικονομικών και Στρατιωτικών

Προς την εξοχωτάτην Γερουσίαν

Ο Έκτακτος αυτής Επίτροπος εις Αγίαν Μαύραν

Εκ του Γραφείου του Εκτάκτου Επιτρόπου

Τη 29 Ιουλίου 1807 Ελλην. Ημερ.

2 Αυγούστου 1807

Ο Γραμματεύς της Επικρατείας

Κόμης Σορδίνας

Αναγνωρίζων ότι ο λοχαγός Τιμόθεος Ούγγαρος, ασθενών εκ δυσπνοίας, λίαν δυσκόλως υπέφερε την συνέχισιν ταύτης της υπηρεσίας, εκ της οποίας δύναται να προσβληθή η υγεία του εις το σημείον το οποίον πάσχει, απεφάσισα να του χορηγήσω την άδειαν να επιστρέψη εις την πατρίδα [του], εις την οικογένειάν του, συμφώνως προς τας διαταγάς των Α.Α.Ε.Ε.

Θέτω υπό την επιτήρησίν του δύο στρατιώτας της Δημοκρατίας, συλληφθέντας διότι υπέπεσαν ανεπανορθώτως εις το έγκλημα της κλοπής, ώστε ούτοι, επανερχόμενοι εις τας εκεί στρατιωτικάς Δυνάμεις να λάβουν την ανάλογον ποινήν, αποβλέπων τοιουτοτρόπως να απομακρύνω εκ ταύτης της φρουράς το σκάνδαλον της εμμονής των εις το αποτρόπαιον παράπτωμά των, εκ του

οποίου θα ηδύνατο να επέλθη κάποιο, κηλίδωσις εις την τιμιότητα των λοιπών στρατιωτικών της μονάδος των, ενώπιον των ξένων στρατιωτικών σωμάτων και όλου του πληθυσμού.

Η εξοχωτάτη Γερουσία αντιλαμβανομένη και υπολογίζουσα τα κενά τα οποία αφήνουν ο αξιωματικός και οι δύο στρατιώται, οι οποίοι εκεί επιστρέψουν, θα συντρέξη να διατάξη την άμεσον αναπλήρωσίν των, ώστε να μη υποφέρη η Υπηρεσία εκ της ελλείψεώς των.

Επικαλούμαι την συνέχισιν της δημοσίας ευνοίας.

Ο Έκτακτος Επίτροπος Κόμης Καποδίστριας

53

Γεν. αρ. 9, αριθ. εγγρ. 384

Νο. 56

Il Commissario Estraordinario in Santa Maura

All’illustrissimo signor Segretario di Stato delle Finanze

Dal Commissario Estraordinario

li 30 luglio 1807 G.S.

4 agosto 1807

Il Segretario di Stato conte Sordina

Ove il sospeso tesoriere renda conto della sua amministrazione (ciò di che lo ho nuovamente sollecitato) sarà mio dovere di eseguire gli ordini dell’eccellentissimo Senato ch’ella mi annunzia col di lei dispacio dei 26 del corrente.

All’altro biglietto di uffizio, che accompagna il decreto della stessa data, risponde il rapporto mio (no. 46) ieri spedito.

Al dispaccio poi col quale ella si compiace di communicarmi l’approvazione di cui l’eccellentissimo Senato ha ben voluto onorare la riforma da me fatta negli armamenti marittimi rispondo con sensi di gratitudine e prego V.S. illustrissima di presentarme all’augusto consesso le testimonianze le piú rispettose.

L’arrivo delle commissioni contenute nello stesso uffizio e che riguardano il bastimento Collocotroni lo trovano già alla velia per Corfú è pagato fino all’ultimo del corrente.

Quanto all’altro bastimento capitanio Sava Arseni...........

Commissario Estraordinario conte Capodistria

Riscontra il ricevimento dell’uffizio 26 luglio e rende conto intorno vari argomenti.

Αρ. 56

Ο Έκτακτος Επίτροπος εις Αγίαν Μαύραν

Προς τον εκλαμπρότατον κ. Γραμματέα της Επικρατείας επί των Οικονομικών

Εκ του Γραφείου του Εκτάκτου Επιτρόπου

Τη 30η Ιουλίου 1807 Ελλην. Ημερ.

4 Αυγούστου 1807

Ο Γραμματεύς της Επικρατείας

Κόμης Σορδίνας

Διά να δώση ο παυθείς Ταμίας λόγον της διαχειρίσεώς του (πράγμα το οποίον εκ νέου παρώτρυνα), καθήκον μου είναι να ακολουθήσω τας διαταγάς της εξοχωτάτης Γερουσίας, ως αύτη μου επιτάσσει διά του εγγράφου της 26 τρέχοντος.

Εις την ετέραν υπηρεσιακήν επιστολήν, η οποία συνοδεύει την αυτήν απόφασιν υπό την ιδίαν ημερομηνίαν, απαντά έκθεσίς μου (αρ. 46) αποσταλείσα χθες.

Ακόμη, εις το έγγραφον διά του οποίου η εξοχότης σας ηυαρεστήθη να μου ανακοινώση την επιδοκιμασίαν, μετά της οποίας η εξοχωτάτη Γερουσία ηθέλησε να τιμήση την υπ’ εμού γενομένην μεταρρύθμισιν επί των ναυτικών εξοπλισμών, απαντώ μετά αισθημάτων ευγνωμοσύνης και παρακαλώ Υμάς να δεχθήτε τα πλέον εξαίρετα δείγματα του σεβασμού μου.

Αι εντολαί, αι οποίαι αφίχθησαν ομού και αφορούν εις το πλοίον Κολοκοτρώνης, ευρίσκουν τούτο ήδη εν πλω προς Κέρκυραν και έχει μισθοδοτηθή μέχρι του τέλους τρέχοντος μηνός.

Όσον αφορά εις το έτερον πλοίον του καπετάνιου Σάβα Αρσένη...

Ο Έκτακτος Επίτροπος Κόμης ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ

Επιβεβαιοί την λήψιν των υπηρεσιακών εντολών της 26 Ιουλίου και δίδει λόγον επί διαφόρων θεμάτων.

Γεν. αρ. 9, αριθ. εγγρ. 384, συνημ. α

4 agosto

Conte Capodistria

Prestantissimo signor Commissario Estraordinario Giustissimo

Sospeso per venerato vostro ordine dal mio impiego di tesoriere di questa cassa locale di Santa Maura, io devotissimo Marco Cicilian fino dai 16 luglio deccorso, non ho potuto che rimaner vivamente col-

pito dall’inateso fulmine, che lasciava esposta alle dicerie de’maligni la mia delicatezza e quell’onore, che a qualunque costo procurai di mantenere intato durante il corso della mia vita, mentre da epoca non recente esercitavo fedelmente detto impiego.

Basata, per quanto rilevai in seguito, la vostra deliberazione alla sola innosservanza delle discipline della legge di contabilità e conscio dell’esatezza del mio maneggio, mi confortai un poco coll’idea che la mia onestà sarebbe risultata dietro alla revisione, cui venivo precettato, di approntarmi e che dietro a tale rissultanza la vostra equità non mi avrebbe abbandonato sconfortato e desolato.

Mentre ordinavo le mie carte per subire un tal esame, sento col piú vivo ramarico sollecitata la vostra partenza, prestantissimo signor, per suprema volontà.

Non lice a me d’interpellare le intenzioni vostre, né i superiori deduzioni, ma conosco quanto sarebbe fatale alla numerosa ed afflitta mia famiglia e forse al mio onore la protrazione di quell’esame, a cui io stesso desidero impazientemente d’assoggettarmi e conseguentemente del mio repristino nella pubblica opinione, che coll’impiego riaquistar posso.

Travagliato da sì crudele angustia mi presento a Voi, prestantissimo signor Commissario Estraordinario, ed imploro sommessamente dalla vostra umanità e dalla vostra giustizia di essere repristinato nel mio impiego di tesoriere, qualora prima del vostro distacco da Santa Maura non sia eseguibile la revisione del mio maneggio, promettendovi di osservare nell’avvenire col maggior scrupolo le disposizioni della legge di contabilità.

Non è mia sola ommissione che per l’adietro non furono esse osservate né ora intendo de discolparmi, ma limitandomi al provido oggetto che sembra aver determinato le vostre rispettabili deliberazioni, io assoggetto generalmente tutti i miei beni al caso alla resa de’miei conti rissultassi diffettivo di qualunque summa verso il governo.

Si faccia qui sul luogo la revisione del mio maneggio o dall’istessa eccellentissima Camera delle Finanze; mi assoggettarò; i pubblici libri e documenti risponderanno; i miei danni ad ogni mio diffetto, se pur si constasse previo l’ascolto delle mie giustificazioni.

φ.1v / Se la sola salvezza dell’interesse pubblico, come non devessi dubitare, ha provocato la mia sospensione, io mi lunsigo che la vostra equità ravvissando ben garantito il patrimonio nazionale colla pieggiaria che offerisse, vorrà sollevare una famiglia oppressa carica di convenienze, col rimettermi nel mio posto che riconosco per onerosi titoli e per supreme decretazioni dell’eccellentissimo Senato.

Marco Cicilian

4 Αυγούστου

Κόμης Καποδίστριας

Εξαίρετε κύριε Έκτακτε Επίτροπε, δικαιότατε,

Παυθείς διά σεβαστής διαταγής σας εκ της θέσεώς μου ως ταμίου τούτου του τοπικού ταμείου της Αγίας Μαύρας, εγώ ο πιστότατος μέχρι της 26 παρελθόντος Ιουλίου Μάρκος Σισιλιάνος, δεν ηδύνατο παρά να πληγώ ιδιαιτέρως εκ του απροσδοκήτου κεραυνού, ο οποίος άφηνε έκθετον εις τας φλυαρίας κακολόγων την ευθιξίαν και τιμήν μου, τας οποίας διά παντός μέσου προσεπάθησα να διαφυλάξω ακεραίας κατά την διάρκειαν της ζωής μου, ενώ από ικανού χρόνου ήσκουν πιστώς την ως άνω υπηρεσίαν μου.

Στηριχθείσα, εξ όσων διεπίστωσα εξ υστέρων, η απόφασίς σας εις μόνην την παραμέλησιν των διατάξεων του νόμου του λογιστικού και συνειδώς την χρηστότητα της διαχειρίσεώς μου, έλαβον το θάρρος, εκ της σκέψεώς μου ότι η Επιθεώρησις, εις την οποίαν εκαλούμην, θα απεδείκνυε την τιμιότητά μου, να προετοιμασθώ, ωθούμενος επίσης εκ της σκέψεως ότι βάσει του αποτελέσματος η δίκαια κρίσις σας δεν θα με εγκατέλειπεν αποθαρρυμένον και λυπημένον.

Ενώ ετακτοποίουν τα έγγραφά μου διά να υποστώ τοιαύτην εξέτασιν, βλέπω, εξαίρετε κύριε, μετά της μεγαλυτέρας οδύνης επισπευδομένην διά ανωτέρας διαταγής την αναχώρησίν σας.

Δεν επιτρέπεται εις εμέ να εξετάσω τας προθέσεις σας ούτε αποφάσεις ανωτέρων, αλλά γνωρίζω πόσον θα ήτο μοιραίον διά την πολυάριθμον και βασανισμένην οικογένειάν μου και ίσως διά την τιμήν μου η παράτασις αυτής της ερεύνης, εις την οποίαν εγώ ο ίδιος επιθυμώ ανυπομόνως να υποβληθώ, και συνεπώς εις την αποκατάστασίν μου ενώπιον της κοινής γνώμης, πράγμα το οποίον διά της επαναπροσλήψεώς μου δύναμαι να επανακτήσω.

Βασανιζόμενος υπό τοιαύτης στενοχώριας παρουσιάζομαι εις σας, εξαίρετε κ. Έκτακτε Επίτροπε, και ταπεινώς επικαλούμαι την ευσπλαγχνίαν σας και δικαίαν σας κρίσιν διά να επανέλθω εις την θέσιν μου του ταμίου, εφόσον προ της αποσπάσεώς σας εκ της Αγίας Μαύρας δεν δύναται να εκτελεσθή η Επιθεώρησις της διαχειρίσεώς μου, υποσχόμενος να σεβασθώ εις το μέλλον μετά της μεγαλυτέρας λεπτομερείας τας διατάξεις περί δημοσίου λογιστικού.

Δεν πρόκειται διά ιδικήν μου μόνον παράλειψιν το γεγονός ότι δεν ετηρήθησαν αι διατάξεις αύται κατά το παρελθόν, ούτε τώρα προσπαθώ να απαλλαγώ των ευθυνών, αλλά, περιοριζόμενος εις το συνετόν μέτρον το οποίον επέβαλε την σεβαστήν σας απόφασιν, εγώ υποτάσσω άπασαν την περιουσίαν μου, εις περίπτωσιν κατά την οποίαν εκ της αποδόσεως των λογαριασμών ήθελε προκύψη οιονδήποτε έλλειμμα προς την κυβέρνησιν.

Να γίνη εδώ αμέσως η Επιθεώρησις της διαχειρίσεώς μου ή εκ μέρους της ιδίας της εξοχωτάτης Υπηρεσίας των Οικονομικών· θα αποδεχθώ· τα δημόσια βιβλία και έγγραφα θα απαντήσουν· ιδική μου ζημία εις κάθε παράλειψίν μου, αν και πρέπει να ακουσθούν προηγουμένως αι δικαιολογίαι.

φ. 1v / Εάν μόνη η επιθυμία της κατοχυρώσεως του δημοσίου συμφέροντος, όπως δεν πρέπει να αμφιβάλλη κανείς, προκάλεσε την παύσιν μου, εγώ θέλω να πιστεύω ότι η δικαία σας κρίσις αναγνωρίζουσα ως καλώς ησφαλισμένην την εθνικήν περιουσίαν εκ της προσφερομένης εγγυήσεως, θα θελήση να ανακουφίση μίαν συνθλιβομένην οικογένειαν πλήρην δημοσίου σεβασμού, επαναφέρων εμέ εις την θέσιν, η οποία μου έχει αναγνωρισθή διά πολλών τίτλων και αποφάσεων της εξοχωτάτης Γερουσίας.

Μάρκος ΣΙΣΙΛΙΑΝΟΣ

54

Γεν. αρ. 9, αριθ. εγγρ. 894

Νο. 60

Dipartimento Finanze

All’eccellentissimo Senato

Il Commissario Estraordinario in Santa Maura

Dal Commissariato Estraordinario

li 4 agosto 1807 G.S.

con inserta una 7 agosto 1807

Il Segretario di Stato conte Sordina

Il sospeso tesoriere di Santa Maura signor Marco Ciciliano presentò a me oggi una memoria, del cui soggetto prego V.V.E.E. di volersene occupare.

Quanto a me avrei esaudito la sua istanza accogliendola in tutte le sue parti e nella cauzionale eziandio, quando gli ordini di V.V.E.E., inseritti nel dispaccio dei 26 luglio di codesto dipartimento, non me ne facessero impedimento.

Opino quindi a favore del ricorrente e nello stesso tempo sono di avviso che l’assistenza del signor Armeni non debba mancare, fino a tantocché la legge di contabilità sia messa in esecuzione in tutte le sue parti. Quanto V.V.E.E. abbino la sicurezza e le prove che l’amministrazione ecconomica è qui lodevolmente incaminata; che la revvisione a quella de’luoghi Pii è messa al giorno e che, finalmente, abbino deciso della maniera colla quale vuossi, dopo il mio richiamo, procedere intorno alla revvisione dell’azienda del signor Ciciliano, allora potrà riti-

rarsi il signor Armeni e V.V.E.E. saranno nella certezza di avere provveduto a questo ramo.

Commissario Estraordinario conte Capodistria

Accompagna una Memoria prodottagli dal tesoriere sospeso ed opina su di essa.

Αρ. 60

Υπηρεσία Οικονομικών

Προς την εξοχωτάτην Γερουσίαν

Ο Έκτακτος Επίτροπος εις Αγίαν Μαύραν

Εκ του Γραφείου του Εκτάκτου Επιτρόπου

Τη 4 Αυγούστου 1807 Ελλην. Ημερ.

Συνημμένον εν 7 Αυγούστου 1807

Ο Γραμματεύς της Επικρατείας

Κόμης Σορδίνας

Ο παυθείς ταμίας της Αγίας Μαύρας κ. Μάρκος Σισιλιάνος μου υπέβαλε σήμερον υπόμνημα επί του περιεχομένου του οποίου παρακαλώ τας Α. Α.Ε.Ε., όπως θελήσουν να ασχοληθούν.

Ως προς εμέ, θα εισήκουον την αίτησίν του εφ’ όλων των σημείων της και ακόμη επί της διδομένης εγγυήσεως, εφ’ όσον αι διαταγαί των Α.Α.Ε.Ε., ως εις το έγγραφον της 26 Ιουλίου αυτής της Υπηρεσίας, δεν μου το απαγορεύουν.

Λαμβάνω επομένως θέσιν υπέρ του αιτούντος και συγχρόνως φρονώ ότι η βοήθεια του κ. Αρμένη δεν πρέπει να λείψη, μέχρις ότου ο νόμος επί του δημοσίου λογιστικού τεθή εις ισχύν εφ’ όλων των σημείων του. Οταν αι Α.Α.Ε.Ε. Θα έχουν την βεβαιότητα και την απόδειξιν ότι η οικονομική διαχείρισις έχει λάβει καλόν δρόμον· ότι η επιθεώρησις επί των αγαθοεργών Ιδρυμάτων έχει εκκαθαρισθή, και, τέλος, θα έχουν αποφασίσει τον τρόπον με τον οποίον, μετά την ανάκλησίν μου, θα ήθελαν να προχωρήσουν εις την μεταρρύθμισιν της διαχειρίσεως του κ. Σισιλιάνου, τότε θα δυνηθή να αποχωρήση ο κ. Αρμένης και αι Α.Α.Ε.Ε. Θα είναι βέβαιοι, ότι έλαβον τα κατάλληλα μέτρα επί του θέματος.

Ο Έκτακτος Επίτροπος Κόμης ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ

Επισυνάπτει υπόμνημα υποβληθέν υπό του παυθέντος ταμίου και εκφέρει γνώμην επ’ αυτού.

55

Γεν. αρ. 9, αριθ. εγγρ. 400

Dipartimento Finanze e Forza Annata

No. 63

All’eccellentissimo Senato

Il suo Commissario Estraordinario

Dal Commissariato Estraordinario

con inserta una

li 7 agosto 1807 G.S.

11 detto

Il Segretario di Stato conte Sordina

Eccellenze,

Dovevo col mio rapporto finale render conto a V.V.E.E. dei serviggi resi in questa campagna dal capitano dell’artiglieria conte Pieri, direttore delle truppe repubblicane a S. Maura. Devo antecipare questo atto per me doveroso, oggiché esso mi si produsse coll’inclusa memoria dimandandomi una licenza di giorni quindici. Mentre io non posso accogliere questa sua istanza, poiché non saprei colla sua assenza a chi affidare le necessarie cure del servizio, a cui il distaccamento delli soldati nostri è destinato da S.E. il signor Generale Commandante, non posso dall’altra nuocere col mio silenzio a quell’aspiro per cui esso giustamente si dichiara ed al quale pure certamente che lo chiamino i serviggi prestati in altri tempi e quello spezialmente da esso lui sostenuto in questa spedizione.

Prego dunque V.V.E.E. di voler accogliere la supplica che esso presenta e di promoverlo al grado di Maggior Direttore dell’Artiglieria della Repubblica.

Quanto a me posso attestare che, senza nessuna gratificazione estraordinaria, esso signor conte Pieri ha servito fuori del suo uffizio dirigendo i laboratori nazionali cefaleni, zacinti, itacensi e leucadensi, φ. 1v che esso ben meritò l’approvazione del Comando Russo di quest’ isola ed il vero gradimento del capitano del genio signor Michaud; che esso sofferse una breve malattia contratta nel campo di Catuna; che finalmente in tutte le Commissioni delle quali io ho incaricato dimostrossi sempre di zelo, di capacità, di coraggio e di esattezza.

Dei suoi serviggi passati io rendo una simile testimonianza.

Per questo unisco le mie istanze a quelle del riccorente, perché un’atto della pubblica beneficenza premi il meritevole canditato ed incoragisca gli altri ad immitarlo nello zelo e nella capacità che lo adornano.

Sulle altri parti della sua petizione la pubblica mano stenda una

benefica influenza, per quanto è cio conciliabile con oggetti e riguardi superiori.

Imploro la continuazione della pubblica grazia.

Il Commissario Estraordinario conte Capodistria

Προς την εξοχωτάτην Γερουσίαν

Ο Έκτακτος Επίτροπος

Εκ του Γραφείου του Εκτάκτου Επιτρόπου

Τη 7 Αυγούστου 1807 Ελλην. Ημερ. μεθ’ ενός συνημμένου

11 ειρημμένου

Ο Γραμματεύς της Επικρατείας

Κόμης Σορδίνας

Εξοχώτατοι,

Ώφειλον διά μιας τελικής αναφοράς μου να δώσω λόγον προς τας Α. Α.Ε.Ε., διά τας υπηρεσίας τας οποίας προσέφερε εις αυτήν την εκστρατείαν ο λοχαγός πυροβολικού κόμης Πιέρης, διοικητής των δυνάμεων της Δημοκρατίας εις Αγ. Μαύραν. Οφείλω κατά πρώτον να παρουσιάσω, ως έχω υποχρέωσιν, τούτο το έγγραφον ως σήμερον μου υπεβλήθη μετά του Υπομνήματος και της αιτήσεως δι’ άδειαν δεκαπέντε ημερών. Ενώ εγώ δεν δύναμαι ν’ αποδεχθώ το αίτημά του, διότι δεν γνωρίζω κατά την απουσίαν εις ποιον να εμπιστευθώ την υπηρεσίαν, εις την οποίαν έχει αποσπασθή στρατιωτικόν τμήμα υπό της Α.Ε. του κ. Γενικού Διοικητού· δεν δύναμαι όμως από της άλλης πλευράς να βλάψω διά της σιωπής μου την δικαίαν επιθυμίαν του, η οποία βασίζεται εις τας υπηρεσίας τας οποίας προσέφερε παλαιότερον και ιδιαιτέρως κατ’ αυτήν την εκστρατείαν.

Παρακαλώ όθεν τας Α.Α.Ε.Ε. να αποδεχθούν την παράκλησιν, την οποίαν ούτος υποβάλλει και να τον προβιβάσουν εις τον βαθμόν του Ανωτέρου Διοικητού του πυροβολικού της Δημοκρατίας.

Ως προς εμέ δύναμαι να βεβαιώσω ότι, άνευ εκτάκτου προαγωγής, ο κόμης κ. Πιέρρης υπηρέτησεν εκτός έδρας, διηύθυνε τας εθνικάς τεχνικάς υπηρεσίας εις Κεφαλληνίαν, Ζάκυνθον, Ιθάκην και Λευκάδα· ότι ούτος ηξιώθη φ.1v του δικαίου επαίνου της Ρωσικής / Διοικήσεως αυτής της νήσου και της ευαρεσκείας του λοχαγού του μηχανικού κ. Μισώ· ότι υπέφερε εκ βραχείας ασθενείας κατά την παραμονήν εις το στρατόπεδον της Κατούνας· ότι, τέλος,

εις όλας τας Επιτροπάς εις τας οποίας τον ετοποθέτησα επέδειξε ζήλον, ικανότητα, θάρρος και επιμέλειαν.

Των προτέρων του υπηρεσιών δίδω τοιαύτην μαρτυρίαν.

Διά τούτο ενώνω τας παρακλήσεις μου με εκείνας του αιτούντος, όπως μία ευεργετική απόφασις βραβεύση τον υποψήφιον και ενθαρρύνη τους άλλους να τον μιμηθούν εις τον ζήλον και τας αρετάς, αι οποίαι τον στολίζουν.

Επί των λοιπών σημείων της αιτήσεώς του η δημοσία χειρ ας τείνη την ευεργετικήν της επιρροήν, όσον επιτρέπουν τούτο τα υψηλά συμφέροντα (του κράτους).

Εκλιπαρώ την συνέχισιν της δημοσίας χάριτος.

Ο Έκτακτος Επίτροπος Κόμης ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ

Γεν. αρ. 9, αριθ. εγγρ. 400, συνημ. α

Compiono otto anni ai 24 del corente mese da che ho l’onore di servir la mia patria nel ramo militare prima in qualità di maggiore di istrutore delle nostre truppe in seguito da collonello comandante il corpo militare di Pulizia della Piaza di Corfú, indi da collonelo istrutore, poi da colonello comandante l’isola del Zante, successivamente da collonelo comandante l’isola di Ceffalonia, indi da collonelo commandante il Forte Nuovo e finalmente in quest’ultima riforma da capitano direttore dell’artiglieria. Se ad altri che all’ E. Vostra facessi quest’esposizione de’ miei diferenti servizi l’acompagnerei con i certificati d’ Generali Comandanti, Armiraglio Usacoff, con quello del principe della Repubblica e con molti specciosi decreti, che onorano il mio disimpegno al di là di quanto con il mio esatto e subordinato servizio abbia potuto meritarmi, ma la felice combinazione di aver servito a Ceffalonia soto li suoi ordini, a Corfú soto le sue vedute private e pubbliche come Segretario di Stato e presentemente qui, ove ho la sorte di essere atacato imediatamente ai suoi ordini, mi dispensa dal fargli leggere altri fogli occlusi, mentre è ben noto all’Eccellenza Vostra che non solamente tutti i miei interessi ma la mia vita medesima non ho punto consideratto in φ.2 parangone del / pubblico disimpegno.

Cessata presentemente la circonstanza di guerra, nella qualle senza riguardarvi tichette d’impiego son corso al primo cenno per otener la gloria di versare il mio sangue in difesa della mia cara patria, imploro la grazia d’una licenza di giorni quindeci, per portarmi a Corfú per le ragggioni seguenti.

Primo, per implorare dal governo il grado Maggiore Direttore

dell’ Artigliarla della Repubblica senza alcun aumento di soldo, onde trovarmi in qualche modo decorato nella circostanza de’presenti canggiamenti.

Secondo, per riparare all’abandono degl’interior di mia famiglia, cosi dovuti lasciare con mio sommo discapito; per correre da un momento all’altro a questa volta.

Terzo, per impedire che la mia abitazione, la quale fatalmente é situata nella fortezza Vechia, non sia adoperata per alloggio di militari, cosa che non può essere per legge, ma potrebbe avenire per misure non prese a tempo dalla mia famiglia, alla testa della qualle non posso contare che una moglie inesperta.

Quarto, per prender l’ultima benedizione da un ottoggenario genitore, giaccente a letto con ricadutta e forte febre.

Se questi quatro motivi, sempre dopo il publico disimpegno, meritano le considerazioni dell’Eccellenza Vostra, io gli espongo, onde valgano a giustificare la mia domanda ed a farmi otenere dal suo cuore benefico l’implorata licenza di giorni 15.

Il Capitano Direttore delle truppe repubblicane

a Santa Maura conte Pieri

Συμπληρούνται οκτώ έτη εις τας 24 του τρέχοντος μηνός, αφ’ ότου έχω την τιμήν να υπηρετώ στρατιωτικώς την πατρίδα μου, πρώτον υπό την ιδιότητα του ταγματάρχου και εκπαιδευτού των δυνάμεών μας, εν συνεχεία του συνταγματάρχου διοικητού του σώματος αστυνομίας της πόλεως της Κερκύρας, κατόπιν του συνταγματάρχου διοικητού της νήσου Ζακύνθου, εν συνεχεία του συνταγματάρχου του Νέου Κάστρου και, τέλος, κατά την τελευταίαν μεταρρύθμισιν, του λοχαγού διοικητού του πυροβολικού. Εάν εις άλλους, εκτός της Υμετέρας Εξοχότητος, υπέβαλον ταύτην την αναφοράν των ποικίλων υπηρεσιών μου, θα την συνώδευον με τας βεβαιώσεις των γενικών διοικητών, του ναυάρχου Ουζακόφ και του πρίγκηπος της Δημοκρατίας και με πολλά ειδικά διατάγματα, τα οποία τιμούν το έργον μου πλέον του όσον θα ηδυνάμην να αξίζω διά της ακριβούς και πειθαρχικής μου υπηρεσίας. Αλλά η ευτυχής συγκυρία της θητείας μου εις Κεφαλληνίαν υπό τας διαταγάς σας, εις την Κέρκυραν υπό το δημόσιον και το ιδιωτικόν βλέμμα ως Γραμματέως της Επικρατείας και τώρα εδώ, όπου έχω την τιμήν να είμαι άμεσα εξηρτημένος εκ των διαταγών σας, με απαλλάσσουν της υποχρεώσεως να σας αναγκάσω να αναγνώσητε άλλα συνημμένα έγγραφα, ενώ είναι προδήλως γνωστόν εις την Εξοχότητά σας ότι όχι μόνον όλα τα συμφέροντά φ. 2 μου, αλλά και αυτήν την ζωήν μου δεν έλαβα υπ’ όψιν ενώπιον της / δημοσίας υπηρεσίας.

Μετά τον τερματισμόν της παρούσης φάσεως του πολέμου, εις τον οποίον, χωρίς να λάβω τυπικώς υπ’ όψιν τον βαθμόν μου, έσπευσα εις το πρώτον νεύμα διά να αποκτήσω την δόξαν να χύσω το αίμα μου προς υπεράσπισιν της αγαπημένης μου πατρίδος, εκλιπαρώ την χάριν μιας δεκαπενθημέρου αδείας, διά να μεταβώ εις Κέρκυραν διά τους ακολούθους λόγους.

Πρώτον, διά να αιτήσω εκ της κυβερνήσεως τον βαθμόν του ταγματάρχου διοικητού του πυροβολικού της Δημοκρατίας, άνευ αυξήσεως τινός του μισθού μου, διά να τύχω κάποιας αμοιβής κατά τας παρούσας μεταβολάς.

Δεύτερον, διά να ανακουφίσω την εγκαταλελειμένην οικογένειάν μου, την οποίαν έχω αφήσει προς μεγάλην μου ζημίαν, και να τρέξω εκεί το συντομώτερον.

Τρίτον, διά να εμποδίσω όπως η οικία μου, η οποία ευρίσκεται ατυχώς εντός του παλαιού φρουρίου, χρησιμοποιηθή ως στέγη στρατιωτών, πράγμα το οποίον εμποδίζει ο νόμος, αλλά δύναται να συμβή, εάν δεν λάβη έγκαιρα μέτρα η οικογένειά μου, εις την κεφαλήν της οποίας δεν δύναμαι να υπολογίζω παρά μίαν άπειρον σύζυγον.

Τέταρτον, διά να λάβω την τελευταίαν ευχήν από έναν ογδοηκοντούτην γονέα κατάκοιτον και εκ νέου ασθενή μετά υψηλού πυρετού.

Εάν αυτοί οι τέσσαρες λόγοι, πάντοτε μετά την δημοσίαν υπηρεσίαν, αξίζουν την προσοχήν της Εξοχότητός σας, εγώ σας τους εκθέτω, διά να χρησιμεύσουν ως δικαιολογία της αιτήσεώς μου και διά να λάβω εκ της ευσπλάγχνου καρδίας σας την εκζητουμένην άδειαν των δεκαπέντε ημερών.

Ο λοχαγός διοικητής των δυνάμεων της Δημοκρατίας

εις Αγίαν Μαύραν κόμης ΠΙΕΡΗΣ

56

Γεν. αρ. 9, αριθ. εγγρ. 401

Dipartimento delle Finanze e Forza Armata

no. 62

All’illustrisismo signor Segretario di Stato delle Finanze e Forza Armata

Il Commissario Estraordinario in Santa Maura

Dal Commissariato Estraordinario in Santa Maura

li 7 agosto 1807

Illustrissimo Signor,

Colla Memoria che mi onoro di accompagnare, il volontario Giovanni Apergi dimanda il suo rimpatriamento.

Io lo ho accordato ed avuto riguardo all’equità dell’istanza e contemplata la pubblica economia e calcolato il lieve danno che per questo allontanamento rissentir può il pubblico serviggio.

Esso ebbe il suo soldo per tutto il corrente e sarà della pubblica φ. 1v clemenza l’indulgere, lasciando che esso ne fruisca / ancoracché non abbia servito proporzionalmente.

Ho l’onore di protestare a V.S. illustrissima la piú distinta stima e considerazione.

Υπηρεσία Οικονομικών και Στρατιωτικών

Αρ. 62

Προς τον εκλαμπρότατον κύριον Γραμματέα της Επικρατείας επί των Οικονομικών και Στρατιωτικών

Ο Έκτακτος Επίτροπος εις Αγίαν Μαύραν

Εκ του Γραφείου του Εκτάκτου Επιτρόπου της Αγίας Μαύρας τη 7 Αυγούστου 1807

Εκλαμπρότατε Κύριε,

Με το Υπόμνημα, το οποίον έχω την τιμήν να επισυνάψω, ο εθελοντής Ιωάννης Απέργης ζητεί τον επαναπατρισμόν του.

Εγώ τον απεδέχθην, λαμβανομένης υπ’ όψιν της δικαίας αιτήσεώς του και της δημοσίας Οικονομίας και υπολογισθείσης της ελαφράς ζημίας, την οποίαν εξ αυτής της απομακρύνσεως θα ησθάνετο η δημοσία Υπηρεσία.

Ούτος έλαβε τον μισθόν του δι’ όλον τον τρέχοντα μήνα και απόκειται εις την επιείκειαν του δημοσίου να δυνηθή να τον απολαύση, αν και δεν έχη αναλόγως υπηρετήσει.

Έχω την τιμήν να διαδηλώσω προς την Εξοχότητά σας την πλέον διακριτικήν εκτίμησιν και υπόληψιν.

Γεν. αρ. 9, αριθ. εγγρ. 401. συνημ. α

Eccellenza

Animato io divotissimo Giovanni Apergi da zelo patrio e da sentimento il piú vivo di prestar il debole mio serviggio a pro della Senttinsulare Reppublica, mi stacai dal seno di mia famiglia passando a tal uopo sotto gl’ordini dell’E.V., cossa con le dichiarazioni avute di armistizio e di sospension d’armi il motivo che solo mi condusse a spatriare.

L’umiltà mia non ha però che implorare dalla giustizia dall’

E.V. il suo licenziamento dalle militari funzioni che esercita, dando agio così ad un buon cittadino di riprestinarmi in seno alla propria patria, rendendossi necessario alla di lui famiglia da cui ansiosamente desiderato.

Il seno di lei conosciuto sarà, spero, per accordarmi una sì giusta richiesta, pronto in ogni altro incontro a prestare l’opera mia all’eccellentissimo Senato e alla patria. Grazie.

Εξοχώτατε,

Εμφορούμενος εγώ ο πιστότατος Ιωάννης Απέργης υπό πατριωτικού ζήλου και της ζωηρωτάτης επιθυμίας να διαθέσω τας ασθενείς μου υπηρεσίας διά το καλόν της Επτανήσου Πολιτείας, έφυγον από τους κόλπους της οικογενείας μου υποταγείς, προς τον σκοπόν αυτόν, εις τας διαταγάς της Εξοχότητός σας και μόνον αι δηλώσεις ανακωχής και παύσεως του πυρός με ωδήγησαν να εκπατρισθώ.

Η ταπεινότης μου δεν ζητεί λοιπόν εκ της δικαίας κρίσεως της Εξοχότητός σας παρά την απαλλαγήν της εκ των στρατιωτικών καθηκόντων, τα οποία εκτελεί, δίδουσα ούτω ευκαιρίαν εις ένα καλόν πολίτην να επανέλθη εις τους κόλπους της ιδιαιτέρας του πατρίδος, καθώς είναι αναγκαίος εις την οικογένειάν του, η οποία αγωνιωδώς τον επιθυμεί.

Η γνωστή μακροθυμία σας θα αποδεχθή, ελπίζω, μίαν τόσον δικαίαν αίτησίν μου και εγώ θα είμαι έτοιμος εις κάθε άλλην ευκαιρίαν να προσφέρω υπηρεσίας προς την εξοχωτάτην Γερουσίαν και την πατρίδα. Ευχαριστώ.

57

Γεν. αρ. 9, αριθ. εγγρ. 402

All’illustrissimo Signor segretario di Stato delle Finanze e Forza Armata

Dipartimento delle Finanze e Forza Armata

no. 61

Il Commissario Estraordinario conte Capodistria

Dal Commissariato Estraordinario di Santa Maura

li 7 agosto 1807

11 detto

Il Segretario di Stato conte Sordina

Illustrissimo Signor,

Concorro a secondare l’istanza prodotta dal chirurgo signor Se-

bastiano Raftopulo, perché vi concorre l’unanime opinione di S.E. il Generale Stether e del egregio signor protomedico dottor Conachi.

Restando vacante questo uffizio ho autorisato lo stesso Protomedico a rivolgersi a Prevesa, ove trovasi il signor Atanasio Condari, il quale è chirurgo approvato e per la cui assenza fu destinato il Raftopulo.

Quando il sudetto signor Condari accolga ed arrivi, il rimpiazzamento, sarà fatto. Quando esso manchi, converrà che l’eccellentissimo φ.1v / Senato provegga, essendo necessario al serviggio dell’ospitale questo funzionario.

Ho l’onore di protestarle la piú distinta stima e considerazione.

Il Commissario Estraordinario conte CAPODISTRIA

Προς τον εκλαμπρότατον κύριον Γραμματέα της Επικρατείας επί των Οικονομικών και Στρατιωτικών

Υπηρεσία Oικονομικών και Στρατιωτικών

Αρ. 61

O Έκτακτος Επίτροπος Κόμης Καποδίστριας

Εκ του Γραφείου του Εκτάκτου Επιτρόπου της Αγίας Μαύρας τη 7 Αυγούστου 1807

11 ειρημένου

ο Γραμματεύς της Επικρατείας

Κόμης Σορδίνας

Εκλαμπρότατε Κύριε,

Συντρέχω να επιδοκιμάσω την αίτησιν, την οποίαν υπέβαλε ο χειρούργος κ. Σεβαστιανός Ραφτόπουλος, επειδή συνδράμει και η ομόφωνος γνώμη της Α.Ε. του Στρατηγού Στέδερ και του εξόχου πρωτοϊατρού κ. Κονάκη.

Επειδή η θέσις παραμένει κενή, εξουσιοδότησα τον αυτόν πρωτοϊατρόν να απευθυνθή εις Πρέβεζαν, όπου ευρίσκεται ο κ. Αθανάσιος Κονταρής, ο οποίος είναι δόκιμος χειρούργος και εις την κενήν θέσιν του οποίου προορίζεται ο Ραφτόπουλος.

Εφόσον ο ειρημμένος κ. Κονταρής αποδεχθή και έλθη, η αναπλήρωσις θα έχη γίνει. Εάν όμως ούτος δεν παρουσιασθή, τότε πρέπει η εξοχωτάτη φ.1v / Γερουσία να προνοήση, επειδή είναι αναγκαίος ούτος εις την υπηρεσίαν του Γερουσία να προνοήση, επειδή είναι αναγκαίος ούτος εις την υπηρεσίαν του νοσοκομείου.

Έχω την τιμήν να διαδηλώσω την πλέον διακριτικήν εκτίμησιν και υπόληψιν.

Ο Έκτακτος Επίτροπος Κόμης ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ

Γεν. αρ. 9, αριθ. εγγρ. 402, συνημ. α

Illustrissimo signor Commissario Estraordinario in Santa Maura

Il signor dottor Sebastian Raftopulo, pubblico chirurgico di questo ospitale militare, prestò fin quest’oggi l’opera sua con tutto il zelo e diligenza ch’era possibile e fu sempre gradita tanto da Comando militare russo come pure dal governo locale, rissultando ciò dal riscontro che umilia.

Le circonstanze particolari della di lui famiglia dimorante a Venezia, la vociferatasi fatai morte di un di lui fratello maggiore, lo obbligano di dover portarsi colà, riuscindo di pura necessità la personale di lui assistenza agl’affari della famiglia. Non averebbe però rissolto di verificare ciò se d’altronde non ricconoscesse che la sua mancanza non può riuscire danosa al pubblico servigio e se S.E. General Steter persuaso di questa verità non concoresse a dispensarlo. Mediante però queste ragioni e alle rassegnate sue convenienze, implora somessamente la di lui diffesa. Grazie.

Εκλαμπρότατε κύριε Έκτακτε Επίτροπε εις Αγίαν Μαύραν

ο ιατρός κ. Σεβαστιανός Ραφτόπουλος, δημόσιος χειρούργος τούτου του στρατιωτικού νοσοκομείου, προσέφερε μέχρι σήμερον τας υπηρεσίας του μετά πάσης δυνατής ευσυνειδησίας και ζήλου, αι οποίαι έτυχον και της ευμενούς κρίσεως της Ρωσικής Στρατιωτικής Διοικήσεως ως και των τοπικών Αρχών, ως εμφαίνεται εκ της βεβαιώσεως, την οποίαν ταπεινώς υποβάλλει.

Αι ιδιαίτεραι συνθήκαι διαβιώσεως της οικογενείας του, η οποία κατοικεί εις Βενετίαν, ο φημολογούμενος αδόκητος θάνατος ενός των μεγαλυτέρων αδελφών του, τον αναγκάζουν να έλθη εκεί, δύσης όντως αναγκαιοτάτης της προσωπικής του βοηθείας εις τας οικογενειακάς του υποθέσεις. Δεν θα απεφάσιζε εξ άλλου να πιστοποιήση τούτο, εάν βεβαίως δεν ανεγνώριζε ότι η απουσία του δεν θα ήτο επιβλαβής εις το δημόσιον και εάν η Α.Ε. στρατηγός Στέδερ, πεπεισμένος επί ταύτης της αληθείας, δεν συνέτρεχε να τον απαλλάξη των καθηκόντων του. Διά τους λόγους αυτούς και τας προσωπικάς του υποθέσεις εκζητεί ταπεινώς την δικαίωσίν του. Ευχαριστώ.